Ήταν ωραίο το καρναβάλι μας κι εφέτος! Κομφετί και σερπαντίνες ο κόσμος όλος! Μασκαράδες και κέφι τρελό με όλα τα πιθανά κι απίθανα!
Το ’χε πολλή ανάγκη ο κόσμος· να ξεχαστεί, να ξεχάσει για λίγο τη μουντή πραγματικότητα!
Έριξε όλο το βάρος στο γλέντι! Το δικαιούται! Γιατί όχι!
«Ο λαός τραγούδι θέλει»! Το ’λεγε ο Στράτος Διονυσίου πριν χρόνια!
Ακόμη ισχύει!
Υπάρχουν οι φωνές, σύγχρονες κι αυτές, οι πιο “λελογισμένες”, αυτές που δεν παρασύρονται από τις μουσικές και τα καρναβαλικά κοστούμια!
Είναι αυτοί που εξακολουθούν να αναρωτούν και να αναρωτούνται ποια ρότα οφείλει να ακολουθήσει τούτη η πατρίδα όλων!
Μιλούν για τους ανθρώπους που αξίζουν και δεν τους γνωρίζουμε! Καταδεικνύουν τους φελούς που μπορούν κι επιπλέουν!
Θυμούμαι κάποιον που πριν χρόνια τραγουδούσε «Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν».
Πόσο πολύ δίκιο κι αυτός…
…Τα σοκαριστικά επίκαιρα της μιας εβδομάδας, αποτελούν μακρινό παρελθόν την επόμενη! Τούτη τη λαίλαπα, τη δίνη δεν είμαστε ικανοί να τη σταματήσουμε, και τριγυρνούν… αχταρμάς οι ειδήσεις, οι σοβαρές ανάμεσα στα σκουπίδια…
Κι εμείς πιανόμαστε από τα σκουπίδια!
«Ο λαός τραγούδι θέλει», ακούω από τα μεγάφωνα!
Μα ποιο τραγούδι είναι ικανό πια;
Κάποιοι επιμένουν γι’ αυτά τα… διαφορετικά που έχουν μπορούν να μαζέψουν τις παρέες σιμά ο ένας με τον άλλο, τα τραγούδια που μιλούν κατάβαθα στην καρδιά, που τα λόγια τους είναι κατανοητά, πού ’χουν τη δύναμη και πλησιάζουν πιο κοντά στην αλήθεια, στη… σωτηρία!
…Προσπαθούν και προσπαθούν να πιαστούν από κάπου μα η επικαιρότητα τους τραβά βίαια!
«Το παιχνίδι είναι στημένο κι από πριν ξεπουλημένο», ακούω κάποιους ψιθύρους, αλλά και κάποιες δυνατές παιδίσιες φωνές να τραγουδούν καθόλου παράφωνα…
