Τα τελευταία χρόνια ζει στους δρόμους των Χανίων. Σπίτι του, τούτες τις γιορτινές ημέρες είναι το Χριστουγεννιάτικο δέντρο της Δημοτικής Αγοράς. Εκεί κοιμάται τα βράδια και την ημέρα σε ένα από τα παρακείμενα παγκάκια βλέπει τους περαστικούς να φωτογραφίζονται μπροστά από το δέντρο.
O Στόγιαν ήρθε στα Χανιά, πριν πέντε χρόνια, από τη Βουλγαρία. Μαζί του έχει πάντα τις βαλίτσες του και μιαν ομπρέλα…
« Κοιμάμαι έξω στο δρόμο. Είχα έρθει μαζί με τη γυναίκα μου όμως έμεινα μόνος. Θα ’θελα να έχω κι εγώ ένα δικό μου σπίτι όμως… όλοι με ξέχασαν. Τι να κάνουμε… Εγώ αγαπάω τα Χανιά και έχω ταξιδέψει πολύ στον κόσμο από την Αμερική και τον Καναδά ως την Αυστραλία».
Του λέω εάν γνωρίζει την ύπαρξη του νυχτερινού υπνωτηρίου αστέγων που λειτουργεί στο πάνω Κουμ Καπί, εδώ και έναν χρόνο.
«Πού να πάω; Εγώ σταματάω εκεί και κοιμάμαι (δείχνοντας το χριστουγεννιάτικο δέντρο)», μου απαντά. Παρατηρώ ότι μαζί του, γύρω του έχει 3 αδέσποτα που τον ακολουθούν παντού σαν πιστοί φύλακες. Τον ρωτάω μήπως ο λόγος που δεν θέλει να πάει στο νυχτερινό υπνωτήριο αστέγων είναι γιατί εκεί δεν δέχονται σκυλιά. « Ναι, αν πάω εγώ εκεί, τα σκυλιά τι θα τα κάνω; Εγώ τα έχω παρέα. Δεν θέλω να μου τα πειράξει κανένας».
«Είμαι πάνω από 58 χρονών. Περνά ο κόσμος και με κοιτά με φόβο. Νομίζουν ότι εγώ μπορώ να τους κάνω κακό. Γιατί; Έρχονται συνεχώς και μου κάνουν ελέγχους. Μα εγώ δεν πειράζω κανέναν», μου λέει καλοσυνάτα ο Στόγιαν.
Φεύγοντας τον ρωτάω τι θα ήθελε να του φέρει η νέα χρονιά.
«Δεν ξέρω τι να σου πω. Σε ποιον να πιστεύω;», απαντά.