Κύριε διευθυντά,
σε συνέχεια της πρόσφατης αποκάλυψης (13/9/2024) ότι το µέλος της ∆ιοικούσας Επιτροπής του Ιστορικού Μουσείου Αρµένων Γιώργος Καλλιβρετάκης, αιρετός σύµβουλος της Τ.Κ. Αρµένων, απασχολείται στην Υπηρεσία Καθαριότητας του ∆ήµου Αποκορώνου, ο ίδιος κάλεσε τα µέλη σε συνάντηση σε µέρα και ώρα που ο ίδιος αυθαίρετα όρισε, χωρίς να υπάρχει εκπεφρασµένη συναίνεση των άλλων µελών, αλλά ούτε και ενηµέρωση για το αν υπάρχει 4ο µέλος (από τις 15 Μαΐου είχε παραιτηθεί ο κατά τόπο αρµόδιος αντιδήµαρχος Πέτρος Βλαχάκης).
Κατά τη ‘‘συνάντηση’’ αυτή, που τελικά πραγµατοποιήθηκε, εµφανίστηκε το επί µακρόν αναζητούµενο 4ο µέλος, η αντιδήµαρχος Αργυρώ Μπενάκη, η οποία πρότεινε από κοινού µε τον Γιώργο Καλλιβρετάκη την αντικατάσταση του ιστορικού Γιώργου Λιµαντζάκη ως µέλους της ∆ιοικούσας Επιτροπής, επειδή λέει πρόβαλε «προσωπικές απόψεις και αντιπαραθέσεις» στην σελίδα του µουσείου.
Επειδή η µεθόδευση που επιχειρείται κατά του τελευταίου είναι σαφής, και επειδή υπάρχει µια δυσκολία να ειπωθούν κάποιες αλήθειες, ας κάνουµε τα πράγµατα απλά:
1) Το να αποκαλυφθεί ότι κάποιος αιρετός διορίστηκε σε υπηρεσία του ∆ήµου, µε αντάλλαγµα την πλήρη συνεργασία και υπακοή του, ∆ΕΝ είναι «προσωπική άποψη», ούτε «αντιπαράθεση». Είναι µια κατηγορία που καλώς ή κακώς πρέπει να απαντηθεί. Είναι σαφές ότι η «πέτρα του σκανδάλου» (ο Γιώργος Καλλιβρετάκης) επιχειρεί να αλλάξει τη συζήτηση και σε αυτό βρίσκει συµµάχους στη ∆ηµοτική Αρχή (γιατί άραγε;), αλλά σε κάθε περίπτωση οφείλει να απαντήσει: Έχει διοριστεί στην Υπηρεσία Καθαριότητας, ναι ή όχι;
2) Όπως αναφέρθηκε σε προηγούµενη δηµοσίευση, τα µέλη της ∆ιοικούσας Επιτροπής δεν είχαν καµία ενηµέρωση για το αν και πότε αντικαταστήθηκε ο Πέτρος Βλαχάκης, αλλά ξαφνικά η Αργυρώ Μπενάκη εµφανίζεται να είναι µέλος της Επιτροπής και µάλιστα να υποστηρίζει την αντικατάσταση του Λιµαντζάκη, ενώ δεν είχε µπει καν στον κόπο να δηλώσει «παρούσα», ώστε η Επιτροπή να συνεδριάσει πριν ή µέσα στο καλοκαίρι. Συνέπεια της αδιαφορίας αυτής, το Μουσείο παρέµεινε κλειστό, χωρίς προσωπικό, και δεν έγινε καµία δράση προβολής του. Είναι άραγε η συµµετοχή της δείγµα γραφής του πόσο σοβαρά σκοπεύει να ασχοληθεί η ∆ηµοτική Αρχή µε το Μουσείο, ή µήπως µετά την αντικατάσταση και τα κουτσοµπολιά, το θέµα θα κλείσει και η Επιτροπή θα γυρίσει στην πρότερη απραξία;
3) Καλώντας τα µέλη σε ‘‘Συνέλευση’’, ο Γιώργος Καλλιβρετάκης ισχυρίστηκε ότι θα συζητηθούν «∆ιαδικαστικά θέµατα λειτουργίας», ενώ τα της λειτουργίας του Μουσείου και της Επιτροπής ορίζονται σαφώς από τον συναφή Κανονισµό που ενέκρινε το ∆.Σ. Αποκορώνου µε την υπ’ αρ. 125 απόφαση στις 21 Αυγούστου 2023 (αν δεν τον έχει διαβάσει, ας το κάνει). Ο κανονισµός αυτός ορίζει τη σύνθεση της ∆ιοικούσας Επιτροπής, και αναφέρει ότι τα µέλη ορίζονται µε απόφαση του ∆.Σ. µε θητεία δύο έως τεσσάρων ετών, χωρίς να προβλέπεται δικαίωµα παύσης τους επειδή προβάλουν «προσωπικές απόψεις». Με άλλα λόγια, η ∆ιοικούσα Επιτροπή δεν έχει το δικαίωµα να αποφασίσει την παύση µελών της, επειδή τα µέλη της διορίζονται και αντικαθίστανται από το ∆.Σ. Αποκορώνου, όπως και όποτε ο Κανονισµός ορίζει. Πέραν τούτου, στον Κανονισµό δεν υπάρχει πρόνοια για παύση µελών πριν το πέρας της θητείας τους, αλλά ακόµα και αν θεωρηθεί ότι το ∆.Σ. έχει αυτό το δικαίωµα, είναι αυτονόητο ότι θα πρέπει να εξετάσει το ζήτηµα µε νηφαλιότητα και να αιτιολογήσει την όποια απόφασή του.
Θεωρητικά, ο Αποκόρωνας γενικότερα και οι Αρµένοι ειδικότερα, έχουν ανθρώπους που ενδιαφέρονται και πονούν τον τόπο τους, και που απαιτούν να µάθουν την αλήθεια για τις πηγές, το Μουσείο, την Επιτροπή του και τη µεθόδευση που επιχειρείται.
Είναι επίσης σαφές ότι ο ∆ήµος Αποκορώνου διαθέτει εκλεγµένη αντιπολίτευση, η οποία µπορεί και οφείλει να ζητήσει απαντήσεις.
Για να δούµε…
Γιώργος Λιµαντζάκης
