Καταληψίες

Οι καταλήψεις στα σχολεία της κεντρικής Μακεδονίας έχουν τεράστια επίδραση στην κοινωνική και πολιτική ζωή του τόπου, είναι δε άγνωστο πού θα καταλήξουν. Οι κινητοποιήσεις των μαθητών προκλήθηκαν απ’ την αντίθεσή τους για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Εύλογα τα ερωτήματα πώς μετά τόσους μήνες από τη συμφωνία αποφάσισαν να διαμαρτυρηθούν, ποιοι τους οργάνωσαν και πώς αντέδρασαν οι δάσκαλοι και οι Σύλλογοι Γονέων και κηδεμόνων. Οι μαθητές κατηγορήθηκαν, ότι επηρεάστηκαν από φασίζουσες ιδεολογίες. Διερωτάται κανείς, πώς ερμηνεύεται ένα τοιχογράφημα που λέει: «Το να αγαπάς την πατρίδα σου δεν είναι φασισμός, το να κατακρίνεις αυτούς, που την αγαπούν, είναι». Το ζητούμενο είναι αν αμούστακα παιδιά, που δεν έχει πήξει ακόμα το μυαλό τους σοφίζονται τέτοια συνθήματα.
Για οποιαδήποτε διεκδίκηση δεν είναι σωστός τρόπος διαμαρτυρίας η κατάληψη. Εν προκειμένω είναι η χειρότερη μέθοδος να υποστηρίξεις το αυτονόητο της μη παραχώρησης του ονόματος της Μακεδονίας. Μπορεί να είναι δίκαιο το αίτημα, αλλά είναι άδικο, να παραδίδεται το εύπλαστο κομμάτι της κοινωνίας, οι μαθητές, σε ακροδεξιές εξτρεμιστικές παρατάξεις με πρόφαση το Μακεδονικό. Υπάρχουν ολιγομελείς πυρήνες με μηνύματα των πολιτικών αυτών θέσεων, που εισχωρούν σε συγκεντρώσεις, “μπολιάζουν” τα άγουρα νειάτα, με την εθνικιστική προπαγάνδα, για να δηλώσουν παρόντες. Από την άλλη πλευρά το αντιφασιστικό κατεστημένο, μόλις οι καταληψίες κλειδωθούν στα σχολεία, εξεγείρεται και τρέχει να βρει τρόπο να “ξεμανταλώσει” τις πόρτες. Βλέπουμε, ότι η εξουσία επιζεί, διότι βρίσκει τον τρόπο να καταστείλει την ιδεολογία, που εκείνη εξέθρεψε.
Συλλαλητήρια ναι, διαδηλώσεις ναι, καταλήψεις όχι! Τι σημαίνει κατάληψη; Μεταπολεμικώς, όταν ακούγαμε τη λέξη, πήγαινε το μυαλό μας σε κυριεύσεις στόχων, φρουρίων και υψωμάτων, που τις έκανε ο στρατός. Η κατάληψη της Τριπολιτσάς στην επανάσταση του ‘21, της Κλεισούρας και της Κορυτσάς στον πόλεμο του  ’40. Ποτέ όμως, όπως τώρα, από φοιτητές και μαθητόκοσμο των Πανεπιστημίων και των άλλων σχολείων. Τις έκανε ο εχθρός, ή ο απελευθερωτής και όχι εκείνος, που από τα υπό κατάληψιν δημόσια κτίρια θ’ αποκτούσε το μοναδικό εφόδιο, τη γνώση, που θα του χρειαζόταν για την εξέλιξή του. Ποτέ δεν ακούσαμε, ότι έγινε κατάληψη από μαθητές σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, στα οποία καταβάλλονται και δίδακτρα.
Τέτοιες μέθοδοι δεν υποστηρίζονται. Με τον τρόπο που καταδικάζεται η κίνηση των μαθητών “χαρίζονται” τα παιδιά στους εξτρεμιστικούς κύκλους. Το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας διαφωνεί μ’ αυτή την εξέγερση. Κατηγορεί αυτούς που κατευθύνουν τους μαθητές σε ακραίες ενέργειες. Να διαδηλώνουν για τις… “ιδέες” τους, αλλά ν’ αφήνουν τα σχολεία να λειτουργούν.
Τα πολιτικά κόμματα θεωρούν τις καταλήψεις ακροδεξιό φαινόμενο.
Ομως δεν μπορεί κανείς ν’ αποκαλεί “φασίστες” ανήλικα παιδιά, γιατί έτσι τα οδηγεί στην αγκαλιά των πραγματικών “φασιστών”.
Ενσταλάζεται στην ψυχή τους το μίσος και καλλιεργείται η παραβατικότητα. Υπάρχουν ηθικοί αυτουργοί, που πρέπει ν’ απομονωθούν. Μεγάλο πρόβλημα, δυσχερής η αντιμετώπισή του.