Κύριε διευθυντά
θα ήθελα να αναφερθώ για την ποιότητα των προϊόντων που καταναλώνουμε καθημερινά και που βρίσκονται στα ράφια των καταστημάτων.
Μια σχέση ποιότητας & τιμής που ολοένα και φθίνει, εν ονόματι των οικονομικών και όχι μόνο, συμφερόντων.
Μπορεί να διαπιστώσει κανείς προϊόντα από το πλέον απίθανο μέρος του πλανήτη, ενώ την ίδια στιγμή το ίδιο προϊόν- υπάρχει στον τόπο μας και σαπίζει από τον πρωτογενή τομέα.
Πρόσφατα πήγα σε αλυσίδα S/M που δεν είχε ελληνική πατάτα. Δεν αφέθηκα όμως στην ευκολία να πω δεν πειράζει αγοράζοντας ένα προϊόν εισαγωγής και το διατύπωσα στους αρμοδίους. Εάν το έκαναν όλοι αυτό, είναι βέβαιο ότι θα σκεφτόντουσαν καλά οι υπεύθυνοι να “φορτώσουν” ξανά κωδικό που θα πήγαινε για “καταστροφή”.
Οπωροκηπευτικά, εσπεριδοειδή, κρέατα, τυροκομικά, μέχρι και εμφιαλωμένα νερά.
Διάβαζα πριν λίγες ημέρες μια επιστολή αναγνώστη σας για την ΕΤΑΝΑΠ – ΣΑΜΑΡΙΑ και την τεράστια συμβολή της στον τόπο. Μια εταιρεία που απασχολεί δεκάδες οικογένειες άμεσα και ακόμη περισσότερες σε δεύτερο χρόνο, δεδομένης ποιότητας και όμως δεν μπορείς να βρεις παντού το υπέροχο ανθρακούχο νερό της (ακόμα περισσότερο τα νέα προϊόντα ξιδιού της).
Το ίδιο και με μια σειρά από πολλά ντόπια προϊόντα που και αξίζουν την προτίμηση μας και ο καθένας μπορεί να έχει το παράδειγμά του.
Δεν λέω πως όλα είναι στην ίδια αξία. Ασφαλώς και υπάρχουν προϊόντα μέτριας ή και κακής ποιότητας. Αυτό όμως, επαφίεται στα κριτήρια που θέτει καθένας από εμάς, για να μπει ένα προϊόν στο σπίτι του.
Έχουμε κάνει βήματα στον τομέα της καναλωτικής συνείδησης -προτιμώντας εγχώριες ετικέτες- αλλά αυτό δεν αρκεί.
Πρέπει οι ίδιοι να απαιτούμε περισσότερα από τους ίδιους μας τους εαυτούς και κατ’ επέκταση από τους παρόχους υπηρεσιών. Εμείς άλλωστε είμαστε η δύναμή τους.
Η διαφύλαξη και η προάσπιση υγειών επιχειρήσεων του τόπου, αποτελεί υποχρέωση μας, καθώς διαφυλάττει στο ακέραιο την αξία της ανταποδοτικότητας.
Σας ευχαριστώ
Παπαδάκης Βασίλης
