• Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον και ευχαρίστηση στην εξαίσια εφημερίδα “Το Βήμα του 1ου Γενικού Λυκείου Ευόσμου Θεσσαλονίκης”, ενταγμένη στο ΒΗΜΑ της 27.11.2022, μια συνέντευξη του Καθηγητή Φυσικής, Υπευθύνου Εργαστηριακού Κέντρου Φυσικών Επιστημών και Διδάκτορος Διδακτικής των Φυσικών Επιστημών ΘΟΔΩΡΗ ΠΙΕΡΡΑΤΟΥ (Φ.Π.), τον οποίον και δεν γνωρίζω. Για το πως οι μαθητές του μπορούν να ερωτευτούν την Επιστήμη της Φυσικής, την οποίαν οι περισσότεροι αποστρέφονται με τα χειρότερα αισθήματα. Ερμηνείες που αναφέρονται και στο βιβλίο του “Καταραμένη Φυσική” αλλά και στην ανάγκη η Διδακτική της Φυσικής να σχετίζεται διαθεματικά με τα περισσότερα μαθήματα του σχολικού προγράμματος, όπως π.χ. με τη Λογοτεχνία, την Οικονομία, την Κοινωνιολογία κ.ά.
• Έτσι για τον Θ.Π., αλλά και για όλους μας, η Φυσική αποτελεί μια ψυχρή παράθεση εννοιών, θεωριών, τύπων κ.ά. που δεν έχουν καμμιά σχέση με τη ζωή των μαθητών και την κοινωνία, ιδιαίτερα όταν απουσιάζει η πειραματική και διαθεματική διδασκαλία και η εργασία σε ομάδες, μέθοδοι που ευνοούν τη ζητούμενη βιωματική – διερευνητική διδασκαλία και δημιουργική μάθηση της Φυσικής.
• Γι’αυτό και το σημείωμά αυτό στα “Χ.Ν.” στοχεύει να υπενθυμίσει στους αναγνώστες του και κυρίως στους μαθητές – γονείς και εκπαιδευτικούς ότι το Υπουργείο Παιδείας και οι επιστημονικοί σύλλογοι των Φυσικών Επιστημών αντί να επικεντρωθούν στις ερμηνείες που αναφέρονται από τον Θ.Π. και το βιβλίο του, ασχολούνται με τις συνδικαλιστικές απαιτήσεις για περισσότερες ώρες διδασκαλίας της Φυσικής, προοπτική που δεν είναι σίγουρο ότι βελτιώνει την ποιότητα διδασκαλίας, ούτε και αυξάνει το ενδιαφέρον των μαθητών για τη μάθησή της.
*Ο δρ. Αρτέμης Μ. Αθανασάκης, M.Sc., M.Ed.,
είναι Επίτιμος Σχολικός Σύμβουλος Φυσικών Αθήνας
