«Φωνάξτε τα παιδιά σας, δεν έχει σημασία η ηλικία τους, αφήστε τα να παρακολουθήσουν την εκπομπή και συζητήστε μαζί τους. Χάρις στις πληροφορίες μας, και για πρώτη φορά στην ιστορία των αιγυπτιακών και αραβικών μέσων, η αστυνομία εισέβαλε στον μεγαλύτερο τόπο ομοφυλοφίλων οργίων του Καΐρου. Καλώς ήλθατε στο πρόγραμμα El Mostakhbi (“Αυτό που μας κρύβουν”)».
Μέχρι πριν από μερικές εβδομάδες, η παρουσιάστρια Μόνα Ιράκι ήταν άγνωστη στο ευρύ κοινό. Τώρα όμως είναι διάσημη, όπως και η εκπομπή της. Το βράδυ της 7ης Δεκεμβρίου, 26 άνδρες συνελήφθησαν σε χαμάμ της αιγυπτιακής πρωτεύουσας «όπου γίνονται σεξουαλικές ανωμαλίες». Τα ημίγυμνα σώματά τους παρελαύνουν μπροστά στις κάμερες του καναλιού Al Kahera Wal Nas (“Το Κάιρο και οι άνθρωποι”). Οι εικόνες αυτές θυμίζουν τις πιο μαύρες σελίδες της καταστολής των ομοφυλοφίλων στην Αίγυπτο. Το τελευταίο επεισόδιο είχε εκτυλιχθεί το 2001, όταν πενήντα Αιγύπτιοι συνελήφθησαν στο Queen Boat, ένα εστιατόριο στο οποίο σύχναζε η γκέι κοινότητα του Καΐρου.
Εδώ και πολλούς μήνες, οι ενώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου: η κατάσταση των ομοφυλοφίλων δεν ήταν ποτέ πιο ανησυχητική. «Η καταστολή εναντίον της κοινότητας LGBT είναι σήμερα μεγαλύτερη απ’ ό,τι την εποχή του Μουμπάρακ ή του Μόρσι», σημειώνει η Ντάλια Αμπντέλ Χαμίντ, ειδικός για τα θέματα αυτά στην Αιγυπτιακή Πρωτοβουλία για τα προσωπικά δικαιώματα. «Οι συλλήψεις έχουν γίνει πιο συστηματικές: μετράμε τουλάχιστον 150 από τον Ιούλιο του 2013, όταν εκδιώχθηκαν οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι από την εξουσία. Ανάμεσά τους, για πρώτη φορά, τρανσέξουαλ. Καθώς δεν υπάρχει νόμος που να απαγορεύει την ομοφυλοφιλία στην Αίγυπτο, όσοι συλλαμβάνονται κατηγορούνται για “παρεκκλίσεις” ή “έκλυτα ήθη”».
Οι ομοφυλόφιλοι δεν είναι όμως οι μόνοι που έχουν τεθεί στο στόχαστρο των φρουρών των ηθών, γράφει η ανταποκρίτρια της Λιμπερασιόν στο Κάιρο. Η κυβέρνηση έχει κηρύξει πόλεμο και κατά του αθεϊσμού που, κατά το υπουργείο Νεότητας και Αθλητισμού, «επηρεάζει αρνητικά την κοινωνία και εμποδίζει την ανάπτυξή της». Η ρητορική αυτή υπήρχε ήδη επί προεδρίας Μουμπάρακ, αλλά τώρα έχει γίνει πιο επιθετική. Περισσότερο από ένα χρόνο μετά την εκδίωξη του ισλαμιστή προέδρου Μοχάμεντ Μόρσι, το νέο καθεστώς προσπαθεί συνεχώς να δείξει ότι, αντίθετα με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, είναι ο εγγυητής του «πραγματικού ισλάμ» και της «πραγματικής ηθικής». Στην εκστρατεία του αυτή, στηρίζεται από τους δύο κυριότερους θρησκευτικούς ηγέτες της χώρας: τον Άχμεντ αλ-Τάγεμπ, σεΐχη του Αλ-Άζχαρ, του μεγαλύτερου σουνιτικού θεσμού της χώρας, και τον ορθόδοξο κόπτη πατριάρχη της Αλεξάνδρειας Ταουάντρος Β΄.
Το Νταρ αλ-Ίφτα, ένα σουνιτικό θρησκευτικό ίδρυμα, ισχυρίστηκε πρόσφατα ότι υπάρχει σχέση ανάμεσα στις εξτρεμιστικές και τζιχαντιστικές ομάδες – στις οποίες περιλαμβάνονται οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι – και την άνοδο του αθεϊσμού στη χώρα. Το θέμα έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις στις τηλεοπτικές συζητήσεις, αν και αφορά το πολύ χίλιους Αιγύπτιους. Στις 14 Δεκεμβρίου, ο ιστότοπος Σάντα ελ-Μπαλάντ έγραψε ότι έκλεισε ένα «άθεο» καφέ στο κέντρο του Καΐρου, όπου συνέρρεαν «οπαδοί του Σατανά». Το γεγονός αυτό αποδεικνύει ότι «η κοινωνία αυτή πρέπει να εκπαιδευτεί από μια ενάρετη εξουσία και δεν αξίζει ούτε ελευθερία ούτε δημοκρατία», σχολίασε ένας αρθρογράφος της εφημερίδας Ταχρίρ.
Η έφοδος της αστυνομίας εναντίον του «γκέι χαμάμ» δεν θα είχε γίνει ποτέ χωρίς τη συμμετοχή της Μόνα Ιράκι. Εκείνη ειδοποίησε τις δυνάμεις ασφαλείας και κινηματογράφησε τη σκηνή, χωρίς να φροντίσει καν να προστατεύσει τους εμπλεκόμενους. Με εξαίρεση μερικά ανεξάρτητα όργανα, τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης έχουν μολυνθεί από αυτό το κύμα. «Οι επιχειρηματίες που διευθύνουν τις εφημερίδες σκέπτονται πάνω απ’ όλα τα οικονομικά τους συμφέροντα», σχολιάζει ένας παρουσιαστής. «Η δημοσιογραφική δουλειά περνά σε δεύτερο πλάνο».
Πολλοί βλέπουν πίσω απ’ όλα αυτά μια προσπάθεια της κυβέρνησης να εκτρέψει τη συζήτηση από τα προβλήματα της οικονομίας. «Μας ζητούν να ασχολούμαστε περισσότερο με κοινωνικά θέματα», λέει μια δημοσιογράφος της εφημερίδας Al-Youm al-Sabi. «Αυτό εξυπηρετεί τη σημερινή κυβέρνηση, αφού ισχυρίζεται ότι δεν ευθύνεται για τις ηθικές παρεκτροπές της αιγυπτιακής κοινωνίας».
(Πηγή: Libération)
