Ξεριζωμένα ελαιόδεντρα, σπασμένα κλαδιά και καρπούς στο χώμα αποκάλυψε το λιώσιμο του χιονιά στις ορεινές αγροτικές περιοχές των Χανίων! Οι δύο χιονιάδες του Ιανουαρίου άφησαν σκληρό αποτύπωμα πάνω στην αγροτική παραγωγή της λιανής και της τσουνάτης ελιάς, με τους παραγωγούς να εμφανίζονται απογοητευμένοι από την κατάσταση και τις καταστροφές.
Μαζί με τον κ. Γιάννη Δημητρουλάκη κινούμαστε με 4Χ4 στον αγροτικό δρόμο που οδηγεί από τα Μεσκλά στη θέση “Αμανίτες”. Έχουμε περάσει τα 400 μέτρα υψώματα και βλέπουμε τα πρώτα σημάδια από τα σπασίματα. Κλαδιά ολόκληρα χάμω, ελιές ανοιγμένες στα δύο…«Αυτό δεν είναι τίποτα παραπάνω θα δείτε τι γίνεται» εξηγεί ο κ. Δημητρουλάκης. Άνθρωπος νοικοκύρης με πάνω από 1000 δέντρα, εκ των οποίων μόνο 200 δεν έπαθαν ζημιά!
Φτάνοντας στο λιόφυτο του συναντάμε ένα …βομβαρδισμένο τοπίο! Τα σπασμένα κλαδιά έχουν στρώσει το έδαφος και ο κ. Δημητρουλάκης μαζί με το εργατικό προσωπικό προσπαθεί να σώσει ότι μπορεί από την παραγωγή του. «Εδώ είχε μισό μέτρο χιόνι και πέρασαν 15 ημέρες για να καταφέρω να φτάσω στο σημείο αυτό» μας λέει και συνεχίζει «ευτυχώς είχα στρώσει δίχτυα και έχω μαζέψει 100 τσουβάλια από τις πεσμένες που διαφορετικά θ α τις έχανα. Βέβαια είναι πεσμένες και σίγουρα θα είναι υποβαθμισμένο το λάδι αλλά τι να κάνει.
Βλέπετε ότι έσπασαν τα πάντα. Τώρα έχω ξεκινήσει να μαζεύω τον καρπό, να κόβω τα κλαδιά, να καίω, να καθαρίζω και να πηγαίνω στο επόμενο λιόφυτο. Και τα δίχτυα – για τα οποία οφείλω ένα ποσό ακόμα – είναι σε κακή κατάσταση . Όπως διαπιστώνεται την πάτησαν οι περιποιημένες ελιές όπως οι δικές μου. Αυτές που δεν είχαν φροντιστεί, δεν είχαν λιπανθεί, δεν είχαν φυλωσιά ώστε να καθίσει πάνω το χιόνι και έτσι έπαθαν μικρότερη ζημιά».
Μαζί επισκεπτόμαστε όλο σχεδόν το λιόφυτο, αντικρίζουμε πάνω από 10 ελιές που ξεριζώθηκαν από το βάρος και τον όγκο του χιονιού! «Οι λιανές δεν θυμάμαι να είχαν σπάσει ποτέ τόσο πολύ όλα αυτά τα χρόνια που είχαμε και άλλες χιονιές. Θα χρειαστώ πάνω από 130 μεροκάματα για να απομακρύνω τα κλαδιά και να σώσω τον καρπό. Περιμέναμε και εμείς φέτος μια σταλιά λάδι να ξελασπώσουμε, γιατί είναι ακριβά τα πετρέλαια, τα λιπάσματα, το κόστος παραγωγής και ορίστε τι πάθαμε…» δηλώνει ο παραγωγός.
Μας τονίζει την ανάγκη της κινητοποίησης των βουλευτών, της Περιφέρειας, των δημάρχων ώστε να αλλάξει ο κανονισμός αποζημιώσεων από τα ΠΣΕΑ και τον ΕΛΓΑ. «Για να αποζημιωθούμε εμείς θα πρέπει να έχει ο κάμπος ζημιά της τάξης του 30%. Μα αν έχει ο κάμπος ζημιά 30% εμείς εδώ θα έχουμε εξαφανιστεί από προσώπου γης…» σχολιάζει χαρακτηριστικά.
«ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΟΖΗΜΙΩΘΟΥΜΕ ΠΟΤΕ»
Ανάλογη κατάσταση βιώνουν και άλλοι παραγωγοί των Μεσκλών. Επιστρέφοντας στο χωριό συναντάμε τον κ. Μανώλη Αγγελάκη. «Είναι έτσι ο κανονισμός που για να αποζημιωθούμε θα πρέπει να καταστραφεί το 30% όλου του Δήμου Πλατανιά! Να διαλύσουν όλες οι ελιές μέχρι τον Πλατανιά για να πάρουμε και εμείς αποζημίωση. Είναι σωστό αυτό το πράγμα; Αυτοί που κυβερνάνε πρέπει να αλλάξουν το νόμο που είναι άδικος» τονίζει, ενώ δίπλα του ο κ. Σταματάκης μας επισημαίνει: «Εγώ έχω τσουνάτες και από το χιόνι οι περισσότερες έσπασαν και δεν ξέρω πόσο και τι λάδι θα κάνω».
«Έχουμε ανάγκη βοήθεια, διαφορετικά ποιος θα μείνει στο χωριό;» αναρωτιέται ο κ. Μανώλης Χαλαράκης, ενώ ο κ. Νίκος Παπουτσάκης μας λέει πως «έχω 200 τσουνάτες. Έπαθαν μεγάλη ζημιά αλλά δεν τρέφω αυταπάτες ότι θα αποζημιωθώ. Έχουμε πάθει και άλλες ζημιές στο παρελθόν και χρήματα δεν είδαν οι παραγωγοί παρόλο που πληρώνουν ΕΛΓΑ. Αιτία είναι ο κανονισμός που λέει ότι θα πρέπει να πάθει ζημιά το 30% της περιοχής…».
Σημειώνεται ότι όπως έχει επισημανει και ο ΣΕΔΗΚ οι ζημίες στο φυτικό κεφάλαιο, δηλαδή σπασίματα κορμών, κλώνων, κλαδιών κλπ δεν καλύπτονται από τον Κανονισμό ΕΛΓΑ. Καλύπτονται όμως από τον Κανονισμό Κρατικών Οικονομικών Ενισχύσεων (πρώην ΠΣΕΑ) εάν και στην περίπτωση αυτή δεν εξευρεθούν, όπως και παλαιότερα, διάφορες αιτιολογίες για εξαίρεση, όπως η έκταση της ζημιάς που πρέπει να είναι (αρ. 610/146/296 /30-12-2016, αρθρ.4) τουλάχιστο 30% της ευρύτερης περιοχής στην οποία καταμετράται η ζημιά.
Άδικο για τους παραγωγούς
«Η ζημιά είναι πάρα πολύ μεγάλη ζημιά, ειδικά στους ελαιώνες από υψόμετρο 400 μέτρα και πάνω» δηλώνει στα “Χ.ν.” ο κ. Μ. Βουλγαράκης πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Μεσκλών.
Όπως μας επισημαίνει « χωριά όπως τα Μεσκλα, οι Λάκκοι, ο Σέμπρωνας, ο Πρασσές, το Μανωλιόπουλο, ο Ψαθογιάννος ανήκουν στην ίδια ελαιοκομική ζώνη. Επομένως για να αποζημιωθούν θα πρέπει όλη αυτή η ζώνη να έχει ζημιά 30%. Αυτό είναι πολύ δύσκολο να συμβεί γιατί αυτό και λέω στον κόσμο ότι δεν θα πρέπει να περιμένει αποζημιώσεις. Μίλησα με τον ΕΛΓΑ, τον ΟΠΕΚΕΠΕ και αυτό που τονίζω είναι ότι πρέπει να αλλάξει ο κανονισμός. Να πληρώνεται ο παραγωγός για την ζημιά που έχει υποστεί εξατομικευμένα, για τη καταστροφή στην περιουσία του. Δυστυχώς αν δεν αλλάξει αυτό δεν θα πληρωθούν ποτέ οι παραγωγοί. Ουδέποτε παραγωγοί στα μέρη μας έχουν πάρει χρήματα από τα ΠΣΕΑ και αιτία είναι ο κανονισμός. Παρόλο που και ο Δήμος Πλατανιά έχει θίξει πολλές φορές το θέμα δυστυχώς “φωνή βοώντος εν τη ερήμω”. Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι δεν θέλουν να αποζημιώσουν, έτσι όμως δεν θα μείνει ο κόσμος στην ορεινή ζώνη» καταλήγει ο κ. Βουλγαράκης.
