Καταστροφικές συνέπειες για τους ελαιοπαραγωγούς θα έχει η μείωση των επιδοτήσεων σύμφωνα με τη νέα ΚΑΠ σε ποσοστό 60% έως το 2020, όπως επισημαίνουν οι παραγωγοί. Παράλληλα καλούν τους πολιτικούς φορείς των ελαιοκομικών περιοχών να ασκήσουν πιέσεις στην κυβέρνηση ώστε να αλλάξει ο υφιστάμενος σχεδιασμός που σε βάθος χρόνου καθιστά την ελαιοκαλλιέργεια μη βιώσιμη.
Από την πλευρά της, η Ομάδα Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Παραγωγής Ελιάς Νομού Χανίων σε συνάντηση που είχε την περασμένη εβδομάδα με υψηλόβαθμα στελέχη του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης πρότεινε οι παραγωγοί που παράγουν πιστοποιημένα ποιοτικά προϊόντα (ολοκληρωμένης διαχείρισης – Π.Ο.Π- Π.Γ.Ε.) να λάβουν διαμέσου των συνδεδεμένων ενισχύσεων, ειδική ενίσχυση ποιότητας 50 ευρώ/στρέμμα. Ωστόσο, το αρμόδιο Υπουργείο φέρεται, σύμφωνα με τους παραγωγούς, να μην δεσμεύτηκε σε αυτή την κατεύθυνση.
Ειδικότερα, όπως επεσήμαναν οι τεχνικοί σύμβουλοι και γεωπόνοι Νικόλαος Μαραγκουδάκης και Γεώργος Μοτάκης σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν σήμερα, Μεγάλη Τρίτη, η μείωση σταδιακά της επιδότησης για την ελιά από τα 150 ευρώ/ στρέμμα που ισχύει σήμερα σε 50 ευρώ/στρέμμα έως το 2020 θα σημάνει καταστροφή για την ελαιοκομία.
«Με κάποιο τρόπο θα πρέπει αυτό το πράγμα να ανατραπεί. Δυστυχώς όμως διαμέσου της κανονικής επιδότησης αυτό δεν μπορεί να γίνει καθώς η αναλογία 43 ευρώ/στρέμμα για τις αροτραίες και 50 ευρώ/στρέμμα για τις δενδρώδεις έχουν “κλειδώσει” με τη νέα ΚΑΠ», σημείωσε ο κ. Μαραγκουδάκης και πρόσθεσε ότι η πρόταση της Ομάδας Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Παραγωγής Ελιάς Νομού Χανίων είναι να υπάρξει ειδική ενίσχυση ποιότητας 50 ευρώ ανά στρέμμα από τον πρώτο πυλώνα των ενισχύσεων και διαμέσου των συνδεδεμένων ενισχύσεων για τους παραγωγούς που παράγουν πιστοποιημένα ποιοτικά προϊόντα (ολοκληρωμένης διαχείρισης-Π.Ο.Π- Π.Γ.Ε.).
«Με αυτό τον τρόπο μπορούμε να εξισορροπήσουμε τη μεγάλη χασούρα της ελιάς στο θέμα των επιδοτήσεων», ανέφερε ο κ. Μαραγκουδάκης και διευκρίνισε ότι το κονδύλι αυτό ανέρχεται συνολικά σε περίπου 50 εκατ. ευρώ ετησίως ποσό που, όπως είπε, είναι πολύ μικρό αν σκεφτεί κανείς ότι από τον πρώτο πυλώνα θα μοιράζονται ετησίως 2 δισ. ευρώ. «Δεν μιλάμε για κάτι υπερβολικό. Σκεφτείτε μόνο ότι στο βαμβάκι δίνεται συνδεδεμένη βάμβακος με 74 ευρώ / στρέμμα, ενώ στα ζαχαρότευτλα για να μην κλείσουν τα εργοστάσια ζάχαρης πηγαίνει συνδεδεμένη 500 ευρώ / στρέμμα. Και καλά κάνουν και δίνουν έως 500 ευρώ / στρέμμα στα ζαχαρότευτλα για να μην κλείσουν τα εργοστάσια ζάχαρης, αλλά όσον αφορά την ελιά που είναι το εθνικό μας προϊόν δεν μπορούν να βρουν 50 εκατ. ευρώ;», τόνισε ο κ. Μαραγκουδάκης, ενώ σε ό,τι αφορά την ανταπόκριση του Υπουργείου σχολίασε ότι «δυστυχώς θετική απάντηση δεν πήραμε», καθώς όπως υποστήριξε «κολλήσαμε σε γραφειοκρατικά και τυπολατρικά ζητήματα». Πάντως επεσήμανε ως θετικό στοιχείο τη διάθεση του Υπουργείου ο διάλογος για τα προβλήματα να συνεχιστεί, ενώ υπογράμμισε ότι για να βρεθεί λύση χρειάζεται να ασκηθεί μια συντονισμένη πίεση από τους πολιτικούς φορείς σε επίπεδο ελαιοκομικών περιοχών και οι αγρότες να βρίσκονται διαρκώς σε εγρήγορση.
Για το ίδιο θέμα ο τεχνικούς σύμβουλος της Ομάδας Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Παραγωγής Ελιάς Νομού Χανίων – γεωπόνος Γιώργος Μοτάκης ανέφερε ότι με τη μείωση των επιδοτήσεων «η ελαιοκαλλιέργεια δεν είναι βιώσιμη».
«Θα πρέπει να καταλάβουν οι άνθρωποι στα Υπουργεία ότι πέρα από τους αριθμούς και πίσω από τους αριθμούς βρίσκονται οικογένειες, μια ολόκληρη κοινωνία και μια νέα γενιά που έχει επενδύσει στον αγροτικό τομέα και η οποία αδυνατεί να παράγει και να χτίσει όνειρα. Κάνουμε έκκληση και στο Υπουργείο και σε όλους τους φορείς να πιέσουν στην κατεύθυνση αυτή (σ.σ. της πρότασης που υποβλήθηκε) η οποία θα είναι αναπτυξιακή και δεν θα οδηγήσει στην εγκατάλειψη της ελαιοκαλλιέργειας και του ελαιόλαδου», ανέφερε ο κ. Μοτάκης, ενώ ο παραγωγός Νίκος Βαγιωνάκης σημείωσε μεταξύ άλλων: «Το κόστος παραγωγής έχει αυξηθεί πάρα πολύ με το να μειώνεται η επιδότηση έχουμε πλέον πρόβλημα βιωσιμότητας. Τα λεφτά έχουν μειωθεί και τα έξοδα έχουν πολλαπλασιαστεί με συνέπεια να μας οδηγούν να παραιτήσουμε τις ελιές».
