Κατέβα φεγγαράκι μου

Κατέβα φεγγαράκι μου
μέσα στην αγκαλιά μου,
στσι νύχτες και τσι μέρες μου
να σ’ έχω συντροφιά μου.
Στα χάδια σου νηρεύουμαι
πετώ ψηλά κοντά σου,
ακούω τσ’ ιστορίες σου
με τα παράπονά σου.
Με παραμύθια τση χαράς
γεμίζεις τη ψυχή μου,
και φαντασίας ομορφιές
στολίζεις τη ζωή μου.
Πάντα σου με υπομονή
θέλεις τα μυστικά μου,
ν’ ακούεις με το πόνο μου
μαζί και τη χαρά μου.
Σε νιώθω φίλο μπιστικό
γλυκιά παρηγοριά μου,
και περιμένω να φανείς
μ’ ανοιχτή την αγκαλιά μου.
Διώχνεις τα μαύρα τα φτερά
και το πυκνό σκοτάδι,
τσι νύχτας τα μυστήρια
με τ’ απαλό σου χάδι.
Κατέβα φεγγαράκι μου
να σε φιλοξενήσω
και στο παλάτι τσι καρδιάς
να σε γλυκοπλουμίσω.
Να πλέξεις μέσα μια φωλιά
μ’ αχτίδες ασημένιες
να λαμπηρίζουν άσβηστες
σαν τσι παράδισένιες.