Κάθαρση και ομοψυχία

Οι ενθαρρυντικές και αισιόδοξες εξαγγελίες της Κυβέρνησης (ότι πάμε καλύτερα) δεν μας καθησυχάζουν, γιατί όλοι βιώνουμε τις δυσκολίες και το αλαλούμ που επικρατεί στη καθημερινή μας ζωή και νοιώθουμε την αβεβαιότητα ριζωμένη στη σκέψη μας για το αύριο. Μετά την ασυμφωνία δε στις διαπραγματεύσεις με την τρόϊκα, αποδείχτηκε ότι ούτε σ’ αυτούς φανήκανε πειστικοί.
Δεν είναι εύκολο να τα πάμε καλύτερα γιατί η μαύρη τρύπα που ανοίχτηκε με τις καταχρήσεις είναι πελώρια και δεν μπορεί να καλυφθεί από τα ψιλά των μισθωτών και συνταξιούχων. Για να πάμε καλύτερα χρειάζεται να εξαλείψουμε τα “αποτελέσματα” μιας ομαδικής υπεξαίρεσης και οικειοποίησης από κάποιους, κρατικών κονδυλίων που δόθηκαν για βελτίωση των υποδομών και της οργάνωσης της χώρας. Νομικά οι “δανειστές” δικαίως ζητούν πίσω τα χρήματά τους, (δεν έχει σημασία αν είναι όσα δανειστήκαμε) και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο οφείλουμε να τα επιστρέψουμε. Όμως μέσα σ’ αυτή τη διαδικασία, (του τι πήραμε, τι αξιοποιήσαμε και τι πρέπει να δώσουμε), εμπεριέχονται πελώριες ρεμούλες στον κρατικό κορβανά των ανθρώπων της εξουσίας και των …συν αυτών που δημιούργησαν μια τεράστια οικονομική τρύπα και καλούνται να την καλύψουν σήμερα οι μεροκαματιάρηδες και οι συνταξιούχοι με το κόψιμο των αποδοχών τους. Ξεκινώντας από τα πρώτα χρόνια της… συμμετοχής μας στην τότε ΕΟΚ, με τα πακέτα Ntelor εισέρευσε στη χώρα ένας πακτωλός δισεκατομμυρίων που φαγώθηκαν από τη κρατικο-συνδικαλιστική νομενκλατούρα και βλέπεις ανθρώπους που στο παρελθόν επαιτούσαν, να κυκλοφορούν σήμερα μέσα στη χλιδή. Αργότερα επί Νέας Δημοκρατίας είχαμε ένα άλλο πακτωλό δανείων που φαγώθηκαν αντίστοιχα για να εξισορροπήσουν τα πράγματα. Πεταγόταν και κανένα κοκαλάκι στους πολλούς για να “παπαγαλίζουν” και κει στηρίχτηκε ο Πάγκαλος για να ισχυρίζεται ότι μαζί τα φάγαμε. Αυτόν τον πακτωλό των δισεκατομμυρίων που μπήκαν παράνομα σε τσέπες καταχραστών, καλούνται να πληρώσουν σήμερα οι φουκαράδες, που στύβονται στη πρέσα της εφορίας. Και αντί μετά τη ψυχρολουσία του… λογαριασμού να  αλλάξουν νοοτροπία και να προσπαθήσουν να έλθουν σε μια καινούρια “σύννομη”, με γνώμονα το καθαρά εθνικό συμφέρον εμμένουν στις ίδιες τακτικές. Αρκετά απ’ αυτά που ζητά η τρόικα είναι σωστά και θάπρεπε να τα κάνουμε μόνοι μας  χωρίς να  χρειαστεί να μας τα επιβάλλουν. Π.χ. οι επίορκοι Δ.Υ. που ευθύνονται για το “γρηγορόσημο” και μπλοκάρουν τις επενδύσεις για τις οποίες κόπτονται, χρειάζεται να επιμένει η τρόικα για να φύγουν;
Στη κατάσταση που είναι σήμερα η χώρα χρειάζεται  μια βαθειά κάθαρση και εθνική ομοψυχία άνευ όρων. Αν δεν μπορούν να συμφωνήσουν σε μια Κυβέρνηση Εθνικής ενότητας ας προσπαθήσουν τουλάχιστον να συνεννοηθούν. Δεν έχομε το ανάστημα να αντιπαρατεθούμε με τους… ρυθμιστές της παγκόσμιας οικονομίας, ας το συνειδητοποιήσομε. Κι αυτοί δεν σηκώνουν παλληκαρισμούς. Ούτε σκιάζονται από… επερχόμενες αλλαγές. Αμα αποφασίσουν να σε πατήσουν θα σε πατήσουν χωρίς έλεος.
Συνεπώς στο παιχνίδι είναι η σειρά μας. Εμείς πρέπει να αλλάξουμε και να αποκτήσομε νοοτροπία συνόλου. Μην περιμένουμε από τους άλλους να μας σεβαστούν αν εμείς δεν είμαστε σωστοί και οι ίδιοι δεν σεβόμαστε τους εαυτούς μας και τους συνανθρώπους μας.
Ας ξεκινήσομε λοιπόν από σήμερα! Από το “σώζων εαυτόν σωθήτω” ας πάμε στο “ελάτε όλοι μαζί”.