Καθημερινές ερωτήσεις και απαντήσεις…

Πολλές είναι οι απορίες μου καθημερινά. Σχετίζονται, άμεσα ή έμμεσα, με το ανθρωπογενές και το φυσικό περιβάλλον μας και με όσα λέγονται ή γράφονται για το ρόλο του στη δημόσια και την ιδιωτική ζωή μας.
Έτσι, στο σημερινό μου σημείωμα, θα ήθελα να σας μεταφέρω μερικές εξ αυτών καταρχάς και να προσπαθήσουμε κατόπιν να τους βρούμε απαντήσεις. Να διευκρινίσω, βεβαίως, από τα πριν ότι το ξέρω καλά πως ο καθένας μας, επηρεασμένος από τις ιδέες, τις αρχές και τα βιώματά του, μπορεί να δώσει και διαφορετικές απαντήσεις στα ίδια ερωτήματα.
Εάν αγαθό θεωρείται ό,τι ωφελεί τον άνθρωπο, ποιο είναι το πραγματικά ωφέλιμο για τις κοινωνίες και τους ανθρώπους του καιρού μας;  Προσωπικά, νομίζω ότι είναι ό,τι ξεπερνά τα αντικρουόμενα συμφέροντα των πολιτών και τους φέρνει κοντύτερα άδολα και ανιδιοτελώς για την αντιμετώπιση των κοινών καθημερινών προβλημάτων. Με άλλα λόγια, ό,τι τους βοηθά να μην έχουν ιδιοτέλεια και δόλο μέσα τους σε βάρος των άλλων…
Πώς μπορούν οι κυβερνήσεις παρά την παγκόσμια οικονομική κρίση να βγουν από τα τούνελ της και να προοδέψουν οι χώρες τους;  Τηρώντας -πιστεύω- απαρέγκλιτα και πάντα και παντού τους νόμους και τους κανόνες που θα ενθαρρύνουν και θα δίνουν κίνητρα στους πολίτες να εργάζονται οι ίδιοι για το δικό τους και για το κοινό καλό (ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, αξιοπρεπείς μισθοί) αφενός και θα βοηθούν τις ίδιες αφετέρου να μην έχουν ανάγκη ξένες “υποδείξεις” ως προς τη δημοσιονομική τους συμπεριφορά,  αλλά να κατανέμουν δίκαια σε όλους τους ανθρώπους τα υλικά αγαθά που τους χρειάζονται για την κάλυψη των πρώτων τη τάξει αναγκών τους, της διατροφής, της υγείας, της παιδείας, της στέγασης.
Μπορεί η παιδεία να βοηθήσει ένα λαό που δυσκολεύεται να επιβιώσει να βρει το δρόμο του και ν’ αποφύγει τον οριστικό όλεθρο; Θα μπορούσε, φρονώ,  βέβαια, εάν οι φορείς της δημόσιας εκπαίδευσης με την αρωγή του κράτους συμβάλλουν με όλες τους τις δυνάμεις ώστε τα σημερινά παιδιά και αυριανά μέλη του κοινωνικού συνόλου να πιστεύουν σε πανανθρώπινες αξίες και ιδανικά και ν’ αγωνίζονται υπέρ αυτών, να έχουν ψυχικές και πνευματικές δυνάμεις για την αντιμετώπιση των καθημερινών τους προβλημάτων, να θεωρούν την κοινωνία ως οικογένειά τους και να σέβονται τις ορμήνιες των μεγαλύτερων και πιο έμπειρων και να εργάζονται για το σύνολο, να έχουν ανοιχτό και απαλλαγμένο από αναχρονιστικές προκαταλήψεις και παρωχημένες ιδεοληψίες νου και δημοκρατικό φρόνημα…
Κατόπιν των παραπάνω, εσείς τι πιστεύετε;