“Καθοριστικός ο λαϊκός παράγοντας”
Η συμμετοχή του λαού στον αγώνα απέναντι στη ναζιστική εισβολή τον Μάιο του 1941 αποτέλεσε τον “νέο παράγοντα” στην μέχρι τότε ιστορία του Β΄Παγκοσμίου πολέμου τόνισε από τα τα Χανιά ο καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας του ΑΠΘ κ. Γιώργος Μαργαριτής.
Μιλώντας σε εκδήλωσης της Επιτροπής Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ, με αφορμή τη συμπλήρωση 75 χρόνων από τη Μάχη της Κρήτης στο Μάλεμε ο κ. Μαργαρίτης αναφέρθηκε στη συμβολή του λαού του νησιού στον αγώνα εναντίων των ναζί κατακτητών.
“Ο νέος παράγοντας που φέρνει στην ιστορία του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου η μάχη της Κρήτης είναι ότι για πρώτη φορά έχουμε ένα λαϊκό ξεσηκωμό και σε ορισμένες περιοχές κυριολεκτούμε (στο Σέλινο, σε χωριά του Ηρακλείου, στην ανατολική πλευρά του Ρεθύμνου). Μέχρι τότε οι κόσμος έφευγε όταν μάθαινε ότι έρχονταν οι ναζί, στην Κρήτη ο λαός στήθηκε να πολεμήσει και αυτό άλλαξε τα αλαζονικά σχέδια των ναζί που ενόψει της επιχείρισης “Μπαρμπαρόσσα” ενάντια στην ΕΣΣΔ ήθελαν να κάνουν μια επίδειξη ισχύος παντοδυναμίας, μια επίδειξη νικητή. Για αυτό και κάνουν αυτήν την υπερφίαλη επίθεση από τον ουρανό, προκειμένου να ενισχύσουν το ηθικό τους ενόψει της εισβολής στην ΕΣΣΔ. Αυτό το “σπάει” ο Κρητικός λαός και το πληρώνει πολύ ακριβά. Έχουμε 2000 εκτελέσεις σε τρεις φάσεις, μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 1941! Και μιλάμε για ένα λαό
ταλαιπωρημένο από το καθεστώς Μεταξά λαός, με μια κυβέρνηση που ποτέ δεν την ενδιέφερε η άμυνα του νησιού αλλά το καθεστωτικό της μέλλον”.
Ο ΡΙΧΤΕΡ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ
Αναφορικά με τον καθηγητή Ρίχτερ τις θέσεις του οποίου ο κ. Μαργαρίτης έχει αντικρούσει πάρα πολλές φορές με γραπτά σε εφημερίδες αλλά και στα βιβλία του ο ομιλητής επισήμανε πως “από τη δεύτερη και τρίτη ημέρα της μάχης ο Στούντεντ (σ.σ. στρατιωτικός διοικητής υπεύθυνος για την εισβολή στην Κρήτη) και οι επιτελείς του για να εξηγήσουν στους ανωτέρους τους, στην κοινή γνώμη της Γερμανίας, τι συμβαίνει στην Κρήτη έφτιαχναν ιστορίες ότι έπεσαν πάνω σε… καννίβαλους. Μιλούσαν για κακοποιήσεις των νεκρών στρατιωτών τους από τους Κρητικούς, βασανιστήρια σε τραυματισμένους, ακρωτηριασμούς πτωμάτων, κτλπ, για να δείξουν ότι το απρόσμενο δεν ήταν η αντίσταση του λαού αλλά μια παραδοσιακή αγριότητα των Κρητικών. Αυτό το παραμύθι, γιατί περί παραμυθιού πρόκειται καθώς και οι ίδιοι οι ναζί που έψαξαν πολύ βρήκαν ελάχιστες περιπτώσεις που μπορούσαν να αποδείξουν ότι έγιναν τέτοια πράγματα, αν πιστέψουμε ότι οι ναζί έχουν ίχνος αξιοπιστίας, αυτά τα “στοιχεία” τα πήραν οι δωσίλογοι της εποχής, ο Τσολάτσογλου, η κυβέρνηση του που είχε συσταθεί στην Αθήνα και τα έγραψαν στις εφημερίδες των Αθηνών μιλώντας για “αγριότητες στην Κρήτη, για τέλος του πολιτισμού στην Κρήτη”. Εκεί τα βρήκε ο Ρίχτερ που δεν είχε κανένα πρόβλημα να υιοθετήσει το λόγο των ναζί και των δοσίλογων και μας τα έκανε ιστορία σήμερα ή μάλλον προσπαθεί να τα κάνει ιστορία γιατί η αντίδραση που συναντά είναι αρκετά ισχυρή. Δεν είναι δυνατόν να λες ότι εκβαρβαρίστηκε ο Β΄Παγκόσμιος πόλεμος επειδή αντιστάθηκε ο λαός της Κρήτης, αυτά είναι πράγματα μη σοβαρά…δηλαδή στην Πολωνία οι ναζί όταν εισέβαλαν το έκαναν πολύ πολιτισμένα;”
Ερωτηθείς για την προσπάθεια αναθεώρησης της ιστορίας σε ότι αφορά την αντίσταση και το ρόλο της ο καθηγητής σύγχρονης Ιστορίας υπογράμμισε πως “Πέρα από την καθ’ αυτό στρατιωτική προσφορά της εθνικής αντίστασης που ήταν τεράστια, η αντίσταση των λαών της Ευρώπης είχε τεράστια πολιτική και ηθική σημασία. Ακύρωσε στην ουσία τη δημιουργίας της”Νέας Ευρώπης” που οραματίζονταν ο Χίτλερ. Οι κατακτημένοι από τους ναζί με τη συναίνεση σε πάρα πολλές περιπτώσεις των τοπικών αστικών τάξεων (Πεταίν Γαλλία, Κουίσλινγκ Νορβηγία κα. ) ήταν το σχήμα της ναζιστικής νέας Ευρώπης που θα εξυπηρετούσε τον Ευρωπαϊκό καπιταλισμό μέχρις ότου λιώσει τον μπολσεβικισμό και το λαϊκό κίνημα . Η αντίσταση τα ματαίωσε όλα αυτά!”.
Ακολούθησε από τον Αντρέα Κοκοσάλη, μέλος του Γραφείου της ΕΠ Κρήτης του ΚΚΕ εισήγηση με θέμα «Η συμβολή των κομμουνιστών στη Μάχη της Κρήτης. Πείρα και διδάγματα.». Αφού αναφέρθηκε στη συμμετοχή των κομμουνιστών στη Μάχη, αλλά και την απόδραση μελών του κόμματος από τα ξερονήσια που ήταν εκτοπισμένοι (Γαύδος, Φολέγανδρος, Κίμωλος) και την ενεργητική τους αντίσταση απέναντι στον κατακτητή ο κ. Κοκοσάλης σημείωσε για το θέα Ρίχτερ και αναθεωρητών ιστορικών πως “αποτελεί ένα ολόκληρο ρεύμα το λεγόμενο νέο κύμα που έρχεται σε μεγάλο βαθμό να δικαιολογήσει τα εγκλήματα του ναζισμού και να αναβιώσει την ναζιστική αντίληψη και θεώρηση της ιστορίας. Αυτό που σύσσωμος ο αστικός κόσμος αποκρύπτει συνειδητά είναι ο ρόλος του λαϊκού παράγοντα τόσο στη μάχη της Κρήτης αλλά και σε όλες τις χώρες που αναπτύχθηκε απελευθερωτικό κίνημα στην ηγεσία του οποίου υπήρχαν παντού τα κομμουνιστικά κόμματα. “
Ακολούθησε μουσικοθεατρικό αφιέρωμα με τη συμμετοχή του Συλλόγου Ριζίτικων «Κρητικές Μαδάρες».