Μετά τις εθνικές, έρχονται και οι αυτοδιοικητικές εκλογές, σε µια συγκυρία, όπου ο πολίτης έχει την αίσθηση, ότι ζει µέσα σε µια εθνική τραγωδία… πυρκαγιές, πληµµύρες, χάσιµο ανθρωπίνων ζωών, καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, συρρίκνωση του εθνικού µας πλούτου.
Με όλα αυτά που συµβαίνουν, η αναµέτρηση του πολιτικού προσωπικού µε την πραγµατικότητα είναι τραγική.
Και επειδή το κριτηριο για την ψήφο του πολίτη, θα πρέπει να είναι η ικανότητα των υποψηφίων σε Περιφέρεια και ∆ήµο, θα πρέπει ο πολίτης να κρίνει τα πεπραγµένα τους. Εδώ λοιπόν η αναµέτρηση των τοπικών αρχόντων µε τα προβλήµατα του Νοµού – Πόλης, είναι ακόµα τραγικότερη.
Στην Περιφέρεια έχουµε το ίδιο πρόσωπο από το 2011 και δυστυχώς, δεν διακρίναµε αυτά τα 12 χρόνια να έχουν γίνει σηµαντικά έργα στη ∆. Κρήτη. Ήταν τόσο δραστήρια όλο αυτόν τον καιρό η Περιφερειακή µας Αρχή, που έµεινε η µόνη σ’ όλη την χώρα, που δεν κατάφερε να µας προσφέρει ένα ασφαλές οδικό δίκτυο. ∆εν κατάφερε να µας παραδώσει το Φράγµα Βαλσαµιώτη, έργο προϋπολογισµού πάνω απο 40 εκ. ∆εν καταφέρνει να τελειώσει την παράκαµψη στα Τοπόλια που τώρα και 9 χρόνια το παλεύει και τελικά έγινε το γιοφύρι της Άρτας, όπως ακριβώς και ο Κόµβος των Μουρνιών.
Ευτυχώς που η σύνδεση Αεροδροµίου ΒΟΑΚ είναι σε καλό δροµο… µάλλον θα το υποσχεθούν στην προεκλογική τους εκστρατεία, όπως και πριν τέσσερα χρόνια.
Αλλά και στον ∆ήµο τα πράγµατα δεν πάνε καλύτερα… Από πού να ξεκινήσουµε; Από την κωλυσιεργία να ξεκινήσει επιτέλους η µελέτη για το πρώην Στρατόπεδο, ή η βιασύνη της ∆ηµοτικής Αρχής, να αναθέτει µελέτες τώρα προεκλογικά, µε φαραωνικά θέατρα και πάρκινγκ στους Αγ. Αποστόλους.
Τέσσερα χρόνια και η ∆ηµοτική Αρχή δεν καταδεχτηκε να ασχοληθεί µε τα εµβληµατικά κτήρια των Νεωρίων που καταρρέουν, όπως επίσης καταρρέει το ΙΤΖΕ∆ΙΝ, ένας χώρος ιστορικής µνήµης, αλλά και ιστορικής αναισθησίας των τοπικών αρχόντων.
Οι ιταλικοί στρατώνες περιµένουν καρτερικά επίσης, την αναστήλωσή τους, αλλά αντ’ αυτού ο ∆ήµος ενδιαφέρεται µε δάνειο που θα πάρει…. όπως µας ενηµέρωσε… να κατεδαφίσει το διπλανό κτήριο του ΙΚΑ, να το κτίσει, για να στεγάσει εκεί κάποιες υπηρεσίες του.
Ενδεικτικό της έλλειψης οράµατος και στόχων, είναι η ανάπλαση του Κήπου, όπου αδιαφόρησε για το αίτηµα της κοινωνίας, να γίνει η ενοποίησή του µε το διπλανό Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας.
Τελευταίο να αναφέρω το κυκλοφοριακό. Οι προεκλογικές εξαγγελίες, για περιφερικά πάρκινγκ και ρύθµιση κυκλοφορίας, ξεχάστηκαν για τέσσερα χρόνια, για να µας τα ξαναϋποσχεθει τώρα. Αποτέλεσµα µια µικρή επαρχιακή πόλη όπως τα Χανιά να έχουν µεγαλύτερο κυκλοφοριακό χάος από µια µεγαλούπολη. Η πόλις των γιασεµιών να γίνεται κάθε µέρα όλο και πιο φτωχή σε πράσινο, µετα τις συντονισµένες επιθέσεις της δηµοτικής υπηρεσίας, σε όποιο δέντρο τολµά ακόµα να στέκεται όρθιο.
