Ενάντια στην μετατροπή της παλιάς Μεραρχίας σε ξενοδοχείο εμφανίζονται κάτοικοι της περιοχής στον λόφο Καστέλι που μίλησαν στα “Χ.ν.”. Οι ίδιοι τάχθηκαν υπέρ της αξιοποίησης του κτηριακού συγκροτήματος του λόφου για εκπαιδευτικούς και πολιτιστικούς σκοπούς, ενώ επεσήμαναν ότι η Παλιά Πόλη δεν έχει ανάγκη από ένα ακόμα ξενοδοχείο καθώς είναι μια περιοχή που δέχεται πολύ έντονη πίεση από τους πολυάριθμους επισκέπτες τους καλοκαιρινούς μήνες.
Τα “Χ.ν.” βρέθηκαν στον λόφο το περασμένο Σάββατο το μεσημέρι. Ήταν η μέρα που τα Χανιά “σάρωναν” ισχυροί νοτιάδες.
«ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΟΥΜΕ
ΕΝΑ ΣΤΟΛΙΔΙ;»
Ο πρώτος κάτοικος που συναντάμε δεν θέλει να πάρει θέση. Λίγο παρακάτω η κα Παγώνα προσπαθούσε να ασφαλίσει μια γλάστρα της από τον αέρα. Κατοικεί στη συνοικία 50 χρόνια, όπως μάς λέει. «Δεν μου άρεσε καθόλου αυτό που έγινε», σχολιάζει καθώς της ζητάμε να μας πει τη γνώμη της για την παρουσία της Αστυνομίας και το πώς βλέπει τις εξελίξεις στον λόφο. «Τι θα θέλατε να δείτε να γίνεται στον λόφο;», τη ρωτάμε: «Ιστορικό Αρχείο, ναι. Ξενοδοχείο με καμία δύναμη», σημειώνει και προσθέτει: «Θέλουμε ο τόπος να μείνει δικός μας!».
Στην κουβέντα μπαίνει ο σύζυγός της. Ο λόγος του κ. Μανόλη χειμαρρώδης: «Αυτό που ήταν δεν μου άρεσε αλλά όχι να γίνει ξενοδοχείο. Γιατί να το δεχθούν αυτό οι Χανιώτες; Το κτήριο και το σημείο αυτό είναι στολίδι για τα Χανιά και θα έρθουν ξένοι να μας αγοράσουν; Ποιος είναι αυτός που σκέφτηκε κάτι τέτοιο; Ρώτησε κανέναν, ρώτησε τον χανιώτικο λαό; Για εμένα αυτό είναι κατακριτέο. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να πουλήσουμε τον τόπο μας. Πρέπει να ξεσηκωθούμε. Να γίνει κάτι για τους φοιτητές, κάτι που να ωφελήσει τον τόπο!».
Προχωράμε στα στενά γύρω από τις ανασκαφές που έχει κάνει η Αρχαιολογική Υπηρεσία φέρνοντας στο φως τεκμήρια ενός πανάρχαιου πολιτισμού που είχε αναπτυχθεί με επίκεντρο τον λόφο.
Από το παράθυρο του σπιτιού της μας μιλάει η κα Ευτέρπη. Παλιά κάτοικος της περιοχής. «Εγώ δεν άκουσα τίποτα», μας λέει αναφερόμενη στην αστυνομική επιχείρηση εκκένωσης της κατάληψης και συνεχίζει: «Από εκεί και πέρα, πιστεύω ότι τα κτήρια δεν πρέπει να γίνουν ξενοδοχείο. Να γίνει ένας χώρος εκδηλώσεων, ένας χώρος ανοιχτός που μπορεί να φιλοξενήσει εκθέσεις κ.λπ.».
Καθώς επιστρέφουμε προς την οδό Κανεβάρο συναντάμε τον Τρύφωνα. Έχει έρθει στην περιοχή πριν λίγους μήνες, ενώ κατοικεί στα Χανιά τα τελευταία χρόνια. «Θα ήθελα το κτήριο να έχει μια χρήση ανοιχτή στην κοινωνία. Ίσως κάποιο μουσείο. Σίγουρα καλύτερα θα είναι από ό,τι να γίνει κάτι για το χρήμα», σχολιάζει όταν τον ρωτάμε για το πως θα ήθελε να δει να αξιοποιούνται τα ακίνητα του Πολυτεχνείου. Υπογραμμίζει, δε, τον διατηρητέο χαρακτήρα τους.
Από την νότια μεριά της οδού Κανεβάρω συναντάμε έξω από το σπίτι της την κα Ιωάννα. Δεν θέλει να φωτογραφηθεί. Ωστόσο, παίρνει ξεκάθαρη θέση υπέρ της δημόσιας χρήσης των κτηρίων: «Το Πολυτεχνείο και τα κτήριά του ανήκουν στους φοιτητές του. Θα πρέπει, λοιπόν, να έχουν μια δημόσια χρήση που να εξυπηρετεί την παιδεία και τον πολιτισμό».
Λίγο παρακάτω ένας ηλικιωμένος κύριος προσπαθεί να κλείσει τα παραθυρόφυλλα για να προστατευτούν από τον αέρα. Του λέμε ποιοι είμαστε, τον ρωτάμε για τα κτήρια και του ζητάμε την άποψή του: «Ξενοδοχείο, ξενοδοχείο!», μας λέει και κλείνει βιαστικά το παράθυρο.
«ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ»
Στο ίδιο στενό, συναντάμε τον κ. Ιωσήφ καθώς επιστρέφει σπίτι από τα ψώνια του. Κατοικεί στην περιοχή από το ‘65. «Θα ήταν καλύτερα τα κτήρια να έχουν μια δημόσια χρήση αλλά πιστεύω ότι έχει “κλείσει” η δουλειά για να γίνει ξενοδοχείο από τη Διοίκηση του Πολυτεχνείου», σημειώνει και προσθέτει ότι αν γίνει ξενοδοχείο θα υπάρξει επιπλέον επιβάρυνση στην περιοχή η οποία “στενάζει” λόγω του κυκλοφοριακού φόρτου και της έλλειψης χώρου στάθμευσης. «Αμα το κάνουν ξενοδοχείο ο Θεός και η μοίρα μας…», σχολιάζει καταλήγοντας.
Κάτοικος της περιοχής και η Παρασκευή διαφωνεί με τα σχέδια ξενοδοχοποίησης. «Τα προβλήματα της περιοχής είναι πάρα πολλά από την πίεση που δέχεται το καλοκαίρι από την τουριστική κίνηση. Μέχρι στιγμής τα πράγματα είναι κάπως υποφερτά, τουλάχιστον για τους νεότερους. Ωστόσο, δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε ακόμα περισσότερους τουρίστες που θα φέρουν μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες. Η ζωή μας θα γίνει αφόρητη», αναφέρει η Παρασκευή.
Στην ερώτησή μας αν θα ήθελε να δει τα κτήρια να έχουν δημόσιες χρήσεις πολιτισμού και εκπαίδευσης, απαντά: «Βεβαίως, ως κάτοικος των Χανίων θεωρώ ότι πρέπει να διατηρήσουμε την ταυτότητά μας και να διατηρηθούν τα ιστορικά μνημεία ως ελεύθεροι προσβάσιμοι χώροι για τους πολίτες».
Λίγο πριν κατηφορίσουμε από τον λόφο συναντάμε την Ελένη Στην ερώτησή μας τι θα ήθελε να δει στον λόφο Καστέλι σχολιάζει: «Μια σχολή καλών τεχνών. Πρέπει να καταλάβουμε ότι κι ο πολιτισμός είναι επένδυση. Άλλωστε κι έτσι, χτίζοντας πολιτισμό, μπορείς να κερδίσεις χρήματα, όχι μόνο γκρεμίζοντας. Για παράδειγμα, αν έρθει κόσμος για να σπουδάσει ή να εκπαιδευτεί θα αφήσει κι αυτός χρήματα στην τοπική κοινωνία, τα καταστήματα, τα σπίτια προς ενοικίαση κ.λπ. Κι επιτέλους τα Χανιά και συγκεκριμένα η περιοχή, δεν σηκώνουν άλλα ξενοδοχεία».
Συνεχίζοντας η Ελένη εκφράζει την ικανοποίησή της για την αντίδραση της τοπικής κοινωνίας απέναντι στα σχέδια της ξενοδοχοποίησης. «Ο κόσμος που βγήκε στους δρόμους ήταν πάρα πολύς. Κι αυτό ήταν μια απάντηση σε όλους εκείνους που υποστήριζαν ότι τον χώρο τον λυμαίνονταν πρεζάκια κ.λπ. Δεν υπήρχε τέτοιο θέμα. Εγώ προσωπικά που πήγαινα εκεί μαζί με τα ανιψάκια μου για να δούμε τη θέα δεν μας ενόχλησε ποτέ κανείς».
Εν αναμονή της επίσκεψης Πομπέο στα Χανιά, Παρασκευάς Περάκης και Γιώργος Ουντράκης αναρωτιούνται αν υπάρχει ξενοδοχείο που μπορεί να τον φιλοξενήσει στην πόλη μας.
