Καβαφική… πορεία προς τον κορωνοϊό

Στην Καβαφική πορεία προς την Ιθάκη, σημασία δεν είχε ο προορισμός αλλά το ταξίδι. Τ’ απαύγασμα αυτό, μας συνοδεύει χρόνια στις δυσκολίες και τούτη η περιπέτεια με τον κορωνοϊό δε θα μπορούσε ν’ αποτελέσει εξαίρεση.
Ο προορισμός λοιπόν δεδομένος. Τ’ ανοιχτά σύνορα, η ζωτική ανάγκη για οικονομική “κανονικότητα”, είναι οι ράγες πάνω στις οποίες κυλά και το ελληνικό τραίνο, συναντώντας σε κάθε του σταθμό αυτό τον ιό που κατέστησε το 2020 μια μαύρη χρονιά για την ανθρωπότητα.
Το ερώτημα είναι το πώς επιλέγουμε να πορευτούμε σε τούτο το ταξίδι;
Θα πέσουμε σαν καμικάζι, με σφιγμένες γροθιές και κλειστά μάτια πάνω στην πανδημία; Ή θα διορθώσουμε την ξέφρενη πορεία μας με ορθολογικές παρεμβάσεις;
Προφανώς κανείς δεν επιδιώκει μια μετωπική σύγκρουση με πολλά χιλιόμετρα, άρα τα πράγματα είναι λίγο – πολύ απλά: Οι επιστήμονες θα εισηγούνται, η πολιτεία θα νομοθετεί και οι πολίτες θα εφαρμόζουν τα μέτρα.
Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια, να δούμε επιτέλους τον… ελέφαντα που έχουμε στο δωμάτιο και δεν είναι άλλος από τους (πανευρωπαϊκά) λάθος χειρισμούς στις τουριστικές ροές.
Ταυτόχρονα, μονόδρομος είναι η περαιτέρω θωράκιση των δομών υγείας. Προσωπικό, υποδομές, αναλώσιμα. Σε όλη τη χώρα, το ταχύτερο δυνατόν.
Με την ελπίδα, στο τέλος ν’ αποβιβαστούμε όλοι με ασφάλεια από αυτό το εφιαλτικό ταξίδι.