Καύσιμα… έντασης

Οι μέρες μοιάζουν γκαστρωμένες, και δυστυχώς, κάθε άλλο παρά χαρμόσυνα γεγονότα φαίνονται στον ορίζοντα.
Πράγματι, οι πρόσφατες αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής των ηγετών της Ε.Ε., αλλά και ο “χρησμός” των Αμερικανών για τα ελληνικά κατοικημένα νησιά, αποτελούν από μόνες τους αυτό που λέμε «καλές ειδήσεις». Θα ήταν καλά εάν ήταν οι μόνες.
Αντ’ αυτού, αυτό που ορίζεται ως «τουρκική προκλητικότητα» δεν υποχωρεί, ενώ υπόσχεται περαιτέρω κλιμάκωση. Τα πετρέλαια της Κύπρου, αλλά και αυτά κάτω από την Κρήτη αποτελούν πρώτης ποιότητας καύσιμα της έντασης, ήδη εδώ και καιρό. Και οι παρεμβάσεις των συμμάχων -μέχρι στιγμής- κάθε άλλο παρά πυροσβεστικά έχουν ενεργήσει.
Η ψυχραιμία είναι απαραίτητη σε τέτοιες ώρες. Oμως, σκέτη η ψυχραιμία, χωρίς την εξίσου απαραίτητη ειλικρίνεια, δεν οδηγεί πουθενά.
Παρεμπιπτόντως, αυτά τα πετρέλαια νότια της Κρήτης, είναι τα ίδια πετρέλαια που για αναλυτές, κυβερνητικούς και διαφόρους… γνώστες τα προηγούμενα χρόνια απλώς «δεν υπήρχαν»;