ΚΑΘΕ χρόνο ευχόμαστε το “επί γης ειρήνη” και πάντα το αίμα των συνανθρώπων μας ξοδεύεται παράλογα σε πεδία ποικίλων “μαχών”: από τα πολεμικά μέτωπα της ανθρώπινης ματαιοδοξίας και απληστίας, μέχρι το μινώταυρο της ασφάλτου.
Σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της γης, οι θρησκευτικοί, οι φυλετικοί και οι οικονομικοί πόλεμοι βρίσκονται με τον καινούργιο αιώνα σε μεγάλη έξαρση.
ΟΣΟ για τους ιδεολογικούς πολέμους, μάλλον βρίσκονται σε αναστολή!
ΕΤΣΙ:
– ΤΟ ΒΑΘΥ Ισλάμ κατόρθωσε να δημιουργήσει ένα “ισλαμικό κράτος”, οι δε τζιχαντιστές (φανατικοί ισλαμιστές/πολεμιστές εναντίον των αλλοθρήσκων), τόσο με τους δημόσιους αποκεφαλισμούς δυτικών Χριστιανών, όσο και με τις επιθέσεις αυτοκτονίας (Γαλλία), προαναγγέλλουν ένα ζοφερό μέλλον: θρησκευτικούς πολέμους που προμηνύονται ανηλεείς, χωρίς να μπορεί κανείς να προδικάσει την έκβασή τους.
– ΣΤΗΝ Αμερική η βόμβα των φυλετικών διακρίσεων… εξερράγη φέρνοντας στο προσκήνιο ένα “αρχαίο” μίσος που σοβούσε δεκαετίες. Οι εν ψυχρώ αντεκδικήσεις, μάς ξαναγυρίζουν στα χρόνια πριν το 1950.
– ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ των αυτοκτονιών στη χώρα μας βρίσκεται σε πολύ υψηλά ποσοστά μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. Σύμφωνα δε με τον ψυχίατρο της Μ.Κ.Ο. “Η Κλίμακα”, κ. Κυριάκο Κατσαδώρο, πλην των άλλων παραμέτρων και «η οικονομική κρίση κινητοποιεί τη διαδικασία των αυτοκτονιών».
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, η “επί γης” ειρήνη, εσωτερική και με τους άλλους, είναι ένα διαχρονικό και ανεκπλήρωτο ζητούμενο. Κι όπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα της καθημερινότητας, αλλά και από την Ιστορία, είναι περισσότερο στη φύση των ανθρώπων να προτιμούν τον (οποιονδήποτε) “πόλεμο”, παρά την ειρήνη! Είτε πρόκειται για “εσωτερικές” υποθέσεις (οικογένεια, κράτος, κόμματα, τάξεις, φυλή, θρησκευτικότητα κ.λπ.) είτε για “εξωτερικές” υποθέσεις (διακρατικές ή διεθνείς σχέσεις).
