Και οι “6+” ήσαν “υπέροχοι”!

Οσοι ψήφισαν ΚΙΝΑΛ, ΑΝΕΛ, ΠΟΤΑΜΙ και άλλα μικρά κόμματα, το ’καναν γιατί είχαν αποδεχθεί τα προγράμματά τους. Αν οι ψηφοφόροι γνώριζαν, ότι οι βουλευτές τους θα προσχωρούσαν σε άλλα κόμματα ή θα υποστήριζαν τα προγράμματα και την πολιτική άλλων κομμάτων, όπως έγινε με τον ΣΥΡΙΖΑ στην ψήφο εμπιστοσύνης, δεν θα ψήφιζαν αυτούς, αλλά υποψήφιους του ΣΥΡΙΖΑ, ή άλλων σχηματισμών.
Η όμοια υφή δηλώσεων των “έξι+” βουλευτών υπό πίεσιν(;) να περνούν οι ψήφοι τους στις ονομαστικές ψηφοφορίες στη Βουλή, με αυτές της κυβερνητικής παράταξης, θεωρείται πολιτική πράξη ανήθικη, που δεν περιποιεί τιμήν. Αυτός που εγκαταλείπει την παράταξη, με την οποία εξελέγη, αρνείται τις αρχές του και τις ιδεολογικές του κατευθύνσεις, διατρέχει τον κίνδυνο να χαρακτηριστεί αποστάτης.
Στις 25 Ιανουαρίου ο ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε 4 χρόνια στην εξουσία και είναι κρίμα(!) που δεν το γιόρτασαν “μετά φανών λαμπάδων”. Ελειπε ο συγκυβερνήτης πρόεδρος των ΑΝΕΛ αποστασιοποιηθείς μερικές ημέρες πριν έρθει η σωτήρια ημερομηνία συνεργασίας, για να διακυβερνήσουν τη χώρα μαζί. Εφυγε ο κ. Καμμένος αλλά έμειναν μερικοί “καημένοι”, συμπαθείς, δεν λέω, που δεν έκαναν δα και τίποτα σοβαρό, εκτός από αμφιλεγόμενο έργο στο ΥΕΘΑ. Απλώς δεν έφυγαν, παρέμειναν αδιαφορώντας για το αν η πράξη τους ήταν πολιτικώς επιλήψιμη μη ακολουθώντας τον αρχηγό τους και τους άξιζε περιφρόνηση.
Στο εξουσιαστικό όραμα του κ. Τσίπρα, να προσδιοριστεί ως αριστερός, συνέδραμε η ρήξη του με τον αθεράπευτα δεξιόστροφο κ. Π. Καμμένο. Επιδόθηκε σε κινήσεις αναπροσαρμογής. Του ’δωσε χείρα βοηθείας και το ευρωπαϊκό κατεστημένο, θεωρώντας ότι είναι προτιμότερο να υπάρχει μια “εξουσιαστική” αριστερά του χεριού τους, που υποτάσσεται παρά οι πολυχρησιμοιημένοι μηχανισμοί, που διέπρεπαν στη δημιουργία αποσταθεροποίησης.
Κοροϊδεύτηκαν οι Ελληνες απ’ την πολιτική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ, συντηρήθηκε ο διχασμός, απογοητεύτηκαν οι πολίτες απ’ την καθυπόταξη των θεσμών και τη δημιουργία ενός κομματικού κράτους νέας κόπιας που αντικαθιστούσε την παλαιά νομενκλατούρα. Δυστυχώς αυτή είναι η πολιτική και δεν μας ξαφνιάζει το πώς κινούνται οι εκλεκτοί μας, τους οποίους ψηφίζουμε. Ο κ. Π. Καμμένος μετά το καθόλου “συναινετικό διαζύγιο” πλήρωσε μεγάλη “διατροφή” στον ΣΥΡΙΖΑ. Τη διάλυση του κόμματός του. Ο κ. Τσίπρας δεν κατάφερε, να κατευνάσει τον κ. Καμμένο. Βαρύ το πολιτικό κλίμα που προσπαθεί να το ανατρέψει με την προβολή των επισκέψεων, τη συμμετοχή του σε συμβούλια εντός και εκτός Ελλάδος και παροχές προεκλογικού χαρακτήρα που υπάρχει κίνδυνος δημοσιονομικού εκτροχιασμού.
Ο δείκτης ευφυίας του λαού θα φανεί στις επικείμενες εκλογές, πράγμα που πρέπει να εκτιμήσει ο κ. Τσίπρας, που εκφράζει τη γνώμη, ότι όποιος εχθρός του δεν τάσσεται μαζί του, είναι ακροδεξιός και έχει χαμηλό δείκτη νοημοσύνης.