Εξι εκλεκτοί των Μ.Μ.Ε. κίνησαν τα νήματα χθες να παιχθεί μέσω της τηλεόρασης μια πολιτική “παράσταση” με επτά πρόσωπα της εξουσίας, δύο εκ των οποίων πρωταγωνίσθησαν και τα υπόλοιπα κινήθηκαν σε δευτερεύοντα ρόλο. Και οι δεκατρείς κινήθηκαν από απόψεως ανωτερότητας σε ανεκτά επίπεδα συζητήσεων και υπεροχής.
Οι πρωταγωνιστές θέλησαν να κλέψουν την παράσταση διεκδικώντας ο καθ’ ένας να γίνει ο πρώτος. Και επειδή ο μικρός χρόνος, που είχαν στη διάθεσή τους, δεν τους επέτρεψε να προετοιμασθούν, ξεκίνησαν με τις ίδιες παλαιοκομματικές πρακτικές ενεργώντας καιροσκοπικά παρά το γεγονός ότι η χώρα οικονομικώς και λόγω του μεταναστευτικού βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού.
Μερικοί εκ των επικεφαλής των κομμάτων, παρά τις διακηρύξεις των περί αναγκαιότητας προσγειώσεώς των, που θα επέφερε εθνική συνείδηση, ώστε να δημιουργηθούν κυβερνήσεις προγραμματικών συνεργασιών, δεν κατάφεραν να αποτρέψουν τους συνεργάτες τους στο ν’ αποφύγουν να βγάλουν στην επιφάνεια κάθε λογής εχθρότητα, χρησιμοποιώντας μεθόδους και εκφράσεις πεζοδρομιακού επιπέδου.
Οι δύο διεκδικητές της “πρωτιάς” προσπάθησαν ο καθ’ ένας με την πολιτική του να συσπειρώσουν τους ψηφοφόρους τους και να προσεγγίσουν τους αναποφάσιστους, να πάρουν όσους μπορέσουν απ’ αυτούς. Πάνω σ’ αυτούς προετοιμάστηκαν και αυτό θα επιδιώξουν μέχρι το παρά πέντε. Ο κ. Τσίπρας γνωρίζει ότι η συσπείρωση στον ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα. Ο κ. Λαφαζάνης του πήρε μεγάλο μέρος απ’ το οπλοστάσιο των επιχειρημάτων της αριστεράς και του άφησε ό,τι κέρδισε απ’ το δημοψήφισμα, δηλαδή το φωτοστέφανο και την “αίγλη του νέου”. Εκτός και η “Λαϊκή Ενότητα” αποδειχθεί μπαλόνι και ξεφουσκώσει σύντομα.
Για να κερδηθεί όμως η νίκη, εκτός απ’ την προσέγγιση των αναποφάσιστων, χρειάζεται να δείξει ο διεκδικητής του “πρωτεύθυνου” ότι κάνει τα λιγότερα λάθη τακτικισμού, ότι είναι διατεθειμένος να επιδοθεί σε εξοντωτικό πόλεμο εναντίον ενός μόνιμου εχθρού, που είναι το αόρατο κατεστημένο και ότι μπορεί να αυτοσυγκρατείται, να διατηρεί αυτοέλεγχο και ψυχραιμία.
Ο κ. Τσίπρας φόρεσε και το προσωπείο του συναισθήματος και απευθύνθηκε όχι μόνο σ’ αυτούς που τον ψήφισαν τον Ιανουάριο, αλλά και σ’ όλους, οι οποίοι γνωρίζουν τι συνέβη στους 6 μήνες διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ., που δεν ξεχνούν τις μνημονιακές κυβερνήσεις του 2010 και 2013, ενθυμούμενοι πριν, ποια συγκεκριμένα κόμματα και ποιοι συγκεκριμένοι πρωθυπουργοί εκυβέρνησαν και εξ αιτίας των πράξεών τους χρεωκόπησαν τη χώρα.
Λογικό, λοιπόν, είναι ν’ απευθύνεται και στην ψυχική διάθεση των πολιτών, που καταπονούνται όχι μόνο οικονομικά, αλλά και ψυχικά, αντιλαμβανόμενος ότι μπορεί οι προεκλογικοί λόγοι να πιάνουν τόπο πιο πολύ στο συναίσθημα, παρά στη λογική. Σ’ αυτό βοηθά τον κ. Τσίπρα το γεγονός ότι έχει πρωθυπουργικό παρελθόν ολίγων μηνών και ότι ανταγωνίζεται κόμματα και τις πολιτικές τους με έντονη δραστηριότητα 40 ετών.
Ευθείες επιθέσεις σε προσωπικό επίπεδο υπήρξαν συγκεκαλυμμένες. Μηνύματα εδόθηκαν συμπυκνωμένα, αμφίβολο αν περάσουν όλα στους πολίτες, που αγανακτούν, κουράζουν και δεν τα παίρνουν στα σοβαρά. Πάντως όλα θα κριθούν απ’ τις δημοσκοπήσεις του Σαββάτου και απ’ την τηλεοπτική εμφάνιση των δύο τη Δευτέρα. Ο ψηφοφόρος θα κινηθεί προς εκείνον που θα φανεί ότι έχει κάνει τα λιγότερα λάθη. Ο καλύτερος παίχτης θα ’χει σύμμαχό του την καθαρότητα της σκέψης του και του προσώπου του.