Και αν η Μεσόγειος ήταν… τράπεζα;

Εντονος ο συμβολισμός της  παγκρήτιας συγκέντρωσης της Κυριακής στο Ρέθυμνο ενάντια στην τοξική απειλή που φέρνουν -κυρίως- οι Αμερικανοί στη Μεσόγειο. Η Μονή Αρκαδίου, σύμβολο αγώνα και θυσίας των Κρητών, γίνεται ο τόπος από τον οποίο θα σταλεί ένα ηχηρό μήνυμα.
Παρά την εκκωφαντική σιωπή της ελληνικής κυβέρνησης και των διεθνών Οργανισμών, παρά την ανεξήγητη ελαφρότητα με την οποία αντιμετώπισαν το θέμα κάποιες από τις υποτιθέμενες ως κορυφαίες περιβαλλοντικές οργανώσεις του κόσμου, οι πολίτες και οι φορείς της Κρήτης δεν εφησυχάζουν.
Ακόμα και όσοι σε τοπικό επίπεδο επιχειρούσαν να υποβαθμίσουν το θέμα, αντιλαμβάνονται πλέον ότι κανείς δεν μπορεί να παίζει με την υγεία και το περιβάλλον. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να μετατρέψει τις ακτές της Κρήτης, τη Μεσόγειο, αλλά και κάθε γωνιά του πλανήτη σε μια “χαβούζα”, στην οποία θα καταστρέφει τα τοξικά απόβλητά του και θα επιχειρεί να “θάψει” τις αμαρτίες του από την πώληση των επικίνδυνων όπλων σε ένα καθεστώς το οποίο πριν λίγα χρόνια ήταν αρεστό και πλέον είναι ανεπιθύμητο.
Σε κάθε περίπτωση, καθίσταται σαφές πως αν οι πολίτες δεν βγουν μπροστά, κανείς δεν μπορεί να περιμένει ότι το περιβάλλον θα σωθεί από μόνο του.
Αλλωστε, όπως είχε πει και ο Ούγκο Τσάβες στη Σύνοδο της Κοπεγχάγης για την κλιματική αλλαγή το 2009, «αν το περιβάλλον ήταν τράπεζα, θα είχε ήδη σωθεί…».