Στις αγορές βγήκε η Ελλάδα και μαζί της θαρρείς πως βγήκαν και όλοι οι υποψήφιοι. Περιοδείες στην ενδοχώρα, επισκέψεις και συναντήσεις με φορείς, κεράσματα στα καφενεία, ακόμα και μηνύματα στα κινητά. Πόρτα – πόρτα στο κυνήγι της ψήφου. Ξαφνικά όλοι θυμούνται το αυτονόητο, την επαφή δηλαδή με τον πολίτη. Να ακούσουν τα προβλήματά του, να αφουγκραστούν τις ανησυχίες της κοινωνίας.
Να μετρήσουμε πόσοι υποψήφιοι ευρωβουλευτές και στελέχη των κομμάτων βρέθηκαν αυτές τις ημέρες στην Κρήτη και πόσοι θα έρθουν ακόμα; Θα χάσουμε το μέτρημα. Τόσο καιρό πού ήταν άραγε; Ρητορικό -βεβαίως- το ερώτημα καθώς όλοι γνωρίζουμε ότι ανέκαθεν η προεκλογική περίοδος σε κάθε γωνιά της Ελλάδας χαρακτηρίζεται από όλα αυτά που ζούμε και εμείς εδώ στα Χανιά αυτές τις ημέρες. Εργα της τελευταίας στιγμής, καταγγελίες, λυκοφιλίες, μετεγγραφές, χαιρετούρες, αγκαλιάσματα, “μουσαφίρηδες” από την πρωτεύουσα. Ελα όμως που δεν φταίνε μόνο οι υποψήφιοι.
Γιατί όσο οι ψηφοφόροι ανταποκρίνονται σε αυτή τη νοοτροπία τόσο θα συνεχίζεται αυτό το “βιολί”. Και μετεκλογικά θα θυμόμαστε όλοι μαζί τους στίχους του Διονύση Τζεφρώνη: «Μπήκε ο βουλευτής στη Βουλή, βόλτες από δω και από κει. Θρονιάστηκε σαν διάνος στην Αθήνα και μην τον είδατε τον φίλο τον λεβέντη. Απ’ το χωριό μας δεν περνάει ούτε για γλέντι και όσα μας είχε τάξει ήταν λαγοί με πετραχήλια»…
