Και να που σταματήσαμε να κλαιγόμαστε…

Από τη χθεσινή συνάντηση του Ελληνα πρωθυπουργού με τη Γερμανίδα καγκελάριο δεν προέκυψε κάποια ουσιαστική εξέλιξη για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας. Το πρόβλημα της ρευστότητας παραμένει και οι όποιες αποφάσεις παραπέμπονται στο Eurogroup της Παρασκευής.
Αυτό που ξεχωρίζει από τις επαφές Τσίπρα – Μέρκελ είναι το ζήτημα των επανορθώσεων για τα ναζιστικά εγκλήματα, αλλά και αυτό του κατοχικού δανείου. Το θέμα πλέον τέθηκε για πρώτη φορά σε κορυφαίο επίπεδο μεταξύ αρχηγών κρατών.
Ακολουθώντας ίσως τις… νουθεσίες του Αντώνη Σαμαρά ότι «υπερηφάνεια είναι να μην κλαίγεσαι στους ξένους ηγέτες», ο Ελληνας πρωθυπουργός πήγε στο Βερολίνο και ενώπιον της Αγκελας Μέρκελ ξεκαθάρισε ότι για τη χώρα μας το θέμα των επανορθώσεων δεν έχει κλείσει και πρέπει να ρυθμιστεί.
Για πρώτη φορά λοιπόν -τουλάχιστον στα χρόνια της κρίσης- Ελληνας πρωθυπουργός μιλά ανοιχτά για το ζήτημα και διεκδικεί την αποπληρωμή των οφειλομένων από τη Γερμανία προς τη χώρα μας.
Χωρίς απειλές, χωρίς συνθηματολογία, η ελληνική πλευρά επιτέλους επιδιώκει τη ρύθμιση μιας διαφοράς που οι ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών δεν τολμούσαν ή δεν ήθελαν να αγγίξουν, φοβούμενοι ποιος ξέρει τι…
Εστω λοιπόν και με αυτές τις συνθήκες, φτωχή, με το ένα πόδι εκτός Ευρωζώνης και με την απειλή της ρευστότητας πάνω από το κεφάλι της, η Ελλάδα δείχνει επιτέλους να έχει φωνή.
Δείχνει ότι τώρα σταματάει «να κλαίγεται».