Η ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ των πολιτικών αρχηγών θεωρείται αυτονόητη, όταν η χώρα κινδυνεύει, δυστυχώς, μέχρι σήμερα -πλην της 12ης Ιουλίου 2015- αυτή παραμένει στα αζήτητα των πολιτικών κομμάτων.
ΚΙ ΟΜΩΣ, η συναίνεση είναι τόσο απαραίτητη για τη χώρα, ώστε η Ελλάδα να επανακτήσει τη χαμένη αξιοπιστία της στην Ευρώπη, αλλά και την εμπιστοσύνη των αγορών!
ΜΙΑ απόπειρα μετεκλογική που έγινε για μία στοιχειώδη συνεννόηση των πολιτικών αρχηγών στο Προεδρικό Μέγαρο, ναυάγησε, αφού αποδείχθηκε τελείως προσχηματική και ανοργάνωτη.
ΩΣΤΟΣΟ, κάποιες προσπάθειες εξακολουθούν να γίνονται επί του θέματος, έστω και «δι’ άλλης οδού». Φαίνεται δε να είναι πιο αποτελεσματικές από τις εγωιστικές «διαχωριστικές» ιδεολογικές (κομματικές) γραμμές που οι πολιτικοί θέτουν. Από την πλευρά της και η Ευρωπαϊκή Ένωση εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τους δικούς της μοχλούς πίεσης προς την κατεύθυνση της συναίνεσης.
Η ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ της συναίνεσης, ίσως επέλθει μόνο μέσω της οικτρής οικονομικής κατάστασης της χώρας, με τις απέλπιδες προσπάθειες ορισμένων να τραβήξουν -πάση θυσία- «το κάρο» έξω από τη λάσπη της καταστροφής.
ΕΝΑΣ από αυτούς είναι ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας κ. Γιάννης Στουρνάρας: Επιχειρεί με αλλεπάλληλες συναντήσεις με τους πολιτικούς και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, να αμβλύνει τις διαφορές κομμάτων και προσώπων… Και είναι αυτός που κάποτε αποτελούσε το κόκκινο πανί για το κυβερνόν κόμμα! Σήμερα, φέρεται να λέει στα κόμματα του φιλοευρωπαϊκού τόξου, «καθίστε σε ένα τραπέζι και προσπαθήστε να τα βρείτε. Δεν υπάρχει χρόνος για πισωγυρίσματα»!
ΚΑΛΩΣ ή κακώς, ο κ. Στουρνάρας απολαμβάνει της εμπιστοσύνης τόσο της Ε.Κ.Τ. όσο και των Γαλλογερμανών. Επιμένει δε στο ότι αν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πέσει για τα 800 εκατομμύρια (που πρέπει να εξοικονομηθούν με την αλλαγή του Ασφαλιστικού), αυτό θα είναι μία απόλυτα καταστροφική εξέλιξη για τη χώρα που δεν επιθυμεί πια κανείς.
ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ πως είναι καιρός, κυρίως για τον κ. Τσίπρα, να αναλάβει πρωτοβουλίες τέτοιες, ώστε η συναίνεση να αποτελέσει στοιχειώδη θεσμό για την πολιτική στην Ελλάδα. Πώς; Μα, υποχωρώντας σε «πανάρχαιες» ιδεοληψίες του και κυρίως συντονίζοντας τους υπουργούς στην πολιτική που ο ίδιος χαράζει, σύμφωνα πάντα με την εντολή που του έδωσε ο λαός.
ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ υπέρβαση θα είναι πρώτα υπέρ της Αριστεράς, έπειτα υπέρ του κ. Τσίπρα και φυσικά όλων ημών που ταλαιπωρούμαστε από μάταιες εγωιστικές παλαιοκομματικές πρακτικές.
