Μέσα είμαι! Παίζω, τζογαδάρισα είμαι! Κεφάλαιο έχω; Eχω. Είναι αρκετό; Κι αν δεν είναι θα το αυξήσω. Πώς; Να κλέψω; Α, μπα! Ο κλέφτης και ο ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται.
Θα μου χαρίσουν; Α, μπα! Τίποτα δεν χαρίζεται σήμερα.
Και τι θα κάνω; Θα κερδίσω. Πώς; Βρήκα έναν έξυπνο τρόπο. Παίζοντας;
Ξέρω που πάει το μυαλό σας. Στη Σοφοκλέους. Στο χρηματιστήριο μετοχών.
Α, όχι! Εγώ παίζω σ’ άλλο χρηματιστήριο. Στο χρηματιστήριο αξιών. Ξέρω ξέρω τι λέτε…
Με καμιά αξία δεν γέμισε κανένα στομάχι, δεν πληρώθηκε κανένα νοίκι, δεν αγοράστηκε κανένα παλτό, καμιά θέρμανση. Σωστά τα επιχειρήματα σας. Έχω αντεπιχειρήματα. Ρωτώ και δεν θέλω απαντήσεις. Η δουλειά δεν είναι αξία; Η δημιουργία δεν είναι αξία; Ή μήπως δεν είναι η φιλία; Ή μήπως δεν είναι η αγάπη;
Ε! λοιπόν, σ’ αυτό το χρηματιστήριο παίζω. Είχα επενδύσει σε μια σχέση, σε δύο, σε τρεις, δεν έχει σημασία. Κατέθεσα το κεφάλαιο μου, την αγάπη και την προσφορά. Οι συμπαίκτες μου κατασπατάλησαν τα κέρδη. Εγώ αποχώρησα, αλλά το κεφάλαιο μου έμεινε ανέπαφο.
Δεν πτοήθηκα. Είχα υπ’ όψιν μου τη ρευστότητα και το λίμιτ ντάουν και σ’ αυτό το χρηματιστήριο.
Στο χρηματιστήριο που παίζω εγώ, δεν υπάρχει κερδισμένος και χαμένος. Υπάρχει καλό και κακό παιχνίδι. Καλός ή κακός συμπαίκτης. Παίρνω λοιπόν το κεφάλαιο μου αυξημένο με γνώσεις και το κατέθεσα και αλλού και αλλού. Το μοίρασα. Ήτανε ρίσκο. Μα δεν φοβάμαι να ρισκάρω. Έπαιξα έντιμο παιχνίδι, το ίδιο και οι συμπαίκτες μου. Τα κέρδη αμύθητα. Το κεφάλαιο μου επενδυμένο και διαχρονική η αξία του.
Θα γίνω πιο σαφής. Έχω επενδύσει σε φίλους. Οι έρωτες φεύγουν. Οι εραστές έρχονται και παρέρχονται. Οι φίλοι μένουν. Μ’ αυτούς μοιράστηκα, σ’ αυτούς κατέθεσα. Κλάψαμε μαζί, χαρήκαμε μαζί. Είναι αυτοί που δεν μ’ αφήνουν να πονάω μόνη μου και διπλασιάζουν τη χαρά μου. Αυτοί που βοηθούν την προσωπική μου εξέλιξη και στηρίζουν τις προσπάθειες μου, κι έρχεται το λίμιτ απ στη ζωή μου. Ξεκίνησα μικρός επενδυτής και έγινα μεγαλοκαταθέτης. Τα κέρδη ολόενα αυξάνονται και εγώ νιώθω ασφαλής.
Πάρτε το κεφάλαιο σας και ελάτε να παίξουμε μαζί. Και όχι κλεψιές και πονηριές. Τώρα πια δεν με ξεγελάτε, παλιά παίχτρα εγώ, έχω μάθει τους κανόνες και τους άγραφους νόμους του παιχνιδιού.
Παιχνίδι είναι η ζωή. Παίζω και το απολαμβάνω με κάθε ρίσκο.
Παρασκευάς Περάκης και Ελένη Φουντουλάκη μπαίνουν… onLine με τον γ.γ. του ΕΟΤ Δ. Φραγκάκη και την αρχαιολόγο Μ. Βλαζάκη
