«Οι Μικρασιάτες πρόσφυγες υπήρξαν ένα ολόκληρο κεφάλαιο για την Ελλάδα, πρόσφεραν και συνέβαλαν σημαντικά στην οικονομική ανάκαμψη της χώρας, αλλά και στην πνευματική και πολιτιστική άνοδο όλων των κατοίκων της χώρας».
Τα παραπάνω υπογράμμισε ο συγγραφέας, νομικός, ιστορικός ερευνητής Ευθύμης Γ. Λεκάκης ο οποίος μίλησε χθες το απόγευμα στο σεμινάριο τοπικής ιστορίας, στην Δημοτική Βιβλιοθήκη Χανίων.
Ο κ. Λεκάκης σημείωσε ότι «στα Χανιά εγκαταστάθηκαν πριν το 1922 περίπου 850 οικογένειες από τη Μ. Ασία για τη στέγαση των οποίων επιτάχθηκαν 33 ιδιωτικά κτήρια, γράφει ο ιστορικός Νίκος Ανδριώτης. Στις αρχές Αυγούστου του 1922 έφθασαν οι πρώτοι 300 πρόσφυγες από τον Πόντο κια τοποθετήθηκαν στη Σχολή του Τοπανά. Ακολούθησε άλλη αποστολή 170 Ποντίων με το ατμόπλοιο “Σμύρνη” στο Ρέθυμνο. Στο Ηράκλειο κατέφτασαν 1462 οικογένειες Μικρασιατών και στεγάστηκαν στα παραπήγματα Ενετικών τειχών, ενώ το 1923 ο αριθμός τους ήταν κατά πολύ μεγαλύτερος αφού τον Απρίλιο έφθασαν 10.982 και τον Οκτώβριο 12.070. Από τον Αύγουστο μέχρι τα τέλη Σεπτέμβρη του 1922, είχαν φτάσει στα Χανιά 17.000 και στο Ηράκλειο 16.000 πρόσφυγες».
Στο πλαίσιο του σεμιναρίου ο κ. Λεκάκης ανέπτυξε τα θέματα:
•Προσπάθεια των εκλεγμένων Κρητών βουλευτών για de facto ένωση με την Ελλάδα τα έτη 1911 και 1912.
•Με βάση τη Συνθήκη της Λωζάνης έγινε ανταλλαγή πληθυσμών ή θρησκειών;
•Ο Βενιζέλος και η ανταλλαγή. Ιστορικά ντοκουμέντα.
•Εγκατάσταση προσφύγων στην Κρήτη. Κοινωνική διαστρωμάτωση Μικρασιατών στα Χανιά.
•Συνθήκη της Άγκυρας 10-6-1930.
•Ελληνοτουρκικό Σύμφωνο φιλίας, ουδετερότητας, συνδιαλλαγής και διαιτησίας 30-10-1930.
