Καινοτόμος σταυροδοσία

Υπερίσχυσε η φτηνή δικαιολογία ότι η κατάργηση του σταυρού προτίμησης στις εθνικές εκλογές ωφελούσε στην ανανέωση του πολιτικού δυναμικού της χώρας με πρόσωπα αδιάφθορα, νέα στην πολιτική σκηνή, που θα συνέβαλαν στην εξυγείανση της κοινωνικής κατάστασης. Δηλαδή η επιλογή των βουλευτών να γίνεται από τον αρχηγό του κόμματος και των εκάστοτε παρακαθημένων του και οι πολίτες να ψηφίζουν κόμμα και όχι πρόσωπα.
Η απόφαση της κυβέρνησης να διεξαχθούν οι ευρωεκλογές με σταυροδοσία έχει για μερικούς συμβολικό χαρακτήρα, που επιδέχεται πολλές αναγνώσεις και για άλλους πρόκειται για σπασμωδικές κινήσεις λόγω σύγχυσης ως προς την έκβαση του αποτελέσματος. Πάντως ανακύπτουν μερικά ερωτήματα για τον Ελληνα ψηφοφόρο που μένουν αναπάντητα.
Ποιος ο σκοπός να υποβληθούν οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές στο μαρτύριο της σταυροδοσίας; Με ποια κριτήρια θα συμπληρωθούν τα ψηφοδέλτια; Οι ποιοτικοί υποψήφιοι θα επιλεγούν κατόπιν προτάσεων των κομματικών συμβούλων, όπου τον τελικό λόγο θα ’χει ο αρχηγός ή θα αποφασίζουν τα κεντρικά όργανα της παράταξης; Είναι κάποιο βήμα εξέλιξης;
Πάντως οι τυχεροί θα υποχρεωθούν να τρέξουν, να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων και να τους πείσουν ότι είναι οι καλύτεροι. Και βέβαια δεν θα αποφύγουν να έλθουν σε αντιπαράθεση μεταξύ ομοϊδεατών και αντιπάλων. Ανοίγονται ρωγμές στο κλειστό κύκλωμα του πολιτικού συστήματος, που ζήσαμε ως σήμερα. Θα κεντρισθεί αρκετά το ενδιαφέρον των πολιτών να συμμετάσχουν στην αναβάθμιση του πολιτικού σκηνικού, αντί της αποχής, που προτιμούσαν λόγω απέχθειας και αδιαφορίας. Θα αποκτήσει ενδιαφέρον η αναμέτρηση των υποψηφίων της Ευρωβουλής και θα αναπτυχθεί ένας ανταγωνισμός με θετικά αποτελέσματα σε γενικές γραμμές.
Θα αναγκαστούν οι ψηφοφόροι να προτιμήσουν ένα κόμμα που, αν ίσχυε η λίστα, δεν θα το ψήφιζαν. Θα έχουν τον πρώτο λόγο και θα γίνουν ρυθμιστές στη διαμόρφωση των κομματικών επιλογών. Είναι μια πρωτοποριακή μεταρρύθμιση δημοκρατική μεν, δίκοπο μαχαίρι δε για τον δικομματισμό. Ανατρέπονται τα μέχρι τώρα δεδομένα και απαλλάσσονται οι αρχηγοί των κομμάτων απ’ τον πονοκέφαλο και τις πιέσεις, ποιους να επιλέξουν, ποιον να βάλουν επικεφαλής του ψηφοδελτίου και ποιους κατά σειράν εκλογιμότητας. Πρόκειται για κομματική στρατηγική να δοθεί η δυνατότητα στους πολίτες να επιλέξουν τους καλύτερους πανελλαδικώς από μια λίστα 42 ατόμων και όχι όπως γίνεται με τις εθνικές εκλογές, που εκλέγονται από κάθε περιφέρεια.
Γι’ αυτή την υπέρβαση των δύο συγκυβερνώντων θα λεχθούν και θα γραφούν πολλά. Είναι μια ένδειξη ότι κατεβαίνουν κι άλλο ένα σκαλοπάτι αποδέσμευσής τους απ’ το πρωθυπουργοκεντρικό κατεστημένο. Το πρώτο ήταν η συγκυβέρνηση, κάτι αδιανόητο μέχρι το 2010. Τώρα παρέχονται, κατ’ επίφασιν, δικαιώματα στον πολίτη. Είναι ένα βήμα να δοθούν και μερικές εξουσίες στον “αποδυναμωμένο” Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Πάντως προέκυψαν ήδη σχόλια θετικά, αλλά και αρνητικά ως προς τον τρόπο εκλογής των ευρωβουλευτών. Ας μην επεκταθούν οι συζητήσεις γύρω από μικροκομματικές σκοπιμότητες, ποιον βολεύει και ποιον ζημιώνει αυτή η καινοτομία. Ο σταυρός προτίμησης αναβαθμίζει τον ρόλο των ευρωβουλευτών, αφού θα έχουν ψηφισθεί απ’ ευθείας απ’ τον λαό και δεν θα έχουν διορισθεί από τον πρώτο τη τάξει κομματικό αρχηγέτη.