«Ο όρος κεντροαριστερά στην πολιτική εκφράζει την ιδεολογία που συνδυάζει στοιχεία δημοκρατικού σοσιαλισμού και κοινωνικού φιλελευθερισμού… Η σύγχρονη κεντροαριστερά συνήθως ταυτίζεται με τη σοσιαλδημοκρατία».
(βικιπαίδεια)
«O όρος αριστερά στην πολιτική, σήμερα, αναφέρεται κυρίως σε αντιλήψεις και θέσεις που αντιμάχονται την αδικία, τις βαθιές ανισότητες και τις διακρίσεις που απορρέουν απο την ταξική δομή της καπιταλιστικής κοινωνίας, προωθούν την κοινωνική ισότητα, την φιλία και τη συνεργασία ανάμεσα στους λαούς, αγωνίζονται για ουσιαστική παιδεία και μόρφωση εναντίον του σκοταδισμού». (βικιπαίδεια)
«Με την έννοια πολιτικό κόμμα μπορούμε να ορίσουμε κάθε συλλογικότητα, η οποία σε μία αντιπροσωπευόμενη δημοκρατία οργανώνει τους πολίτες… εκφράζοντας ιδεολογικές προτιμήσεις με αναφορά στο γενικό καλό».
Η ιδεολογία είναι εκείνη που ενώνει τα άτομα, ώστε να συναποτελέσουν ένα πολιτικό κόμμα. Τα άτομα εκφράζουν την ιδεολογία ενός κόμματος, ταυτίζονται με αυτήν, δεν είναι όμως αυτή καθ’εαυτή η ιδεολογία.
Ετσι, κατανοώ απόλυτα την αλλαγή της ιδεολογίας του Τσίπρα, που απο «αριστερός» θέλει να γίνει «κεντροαριστερός». Την κατανοώ – δεν την ασπάζομαι. Εκείνο όμως που αδυνατώ να καταλάβω, είναι πώς μπορεί «να διεμβολήσει» την κεντροαριστερά χωρίς να ασπαστεί και την ιδεολογία της.
Χωρίς να πει τι φρονεί, τι πιστεύει, γιατί δεν είναι πια «αριστερός» και το «παίζει» κεντροαριστερός.
Επειδή προσεταιρίστηκε ορισμένους γυρολόγους της κεντροαριστεράς, που όπου νομίζουν ότι θα βγούν βουλευτές, «κολλάνε», πιστεύει ότι θα πάρει ψήφους από όσους πιστεύουν στην ιδεολογία της κεντροαριστεράς;
Μπα. Γι’αυτό και δεν κάνει τώρα, εκλογές. Ο «κεντροαριστερός».
