Τι τρομάζει περισσότερο έναν κεντρώο ψηφοφόρο στην Ελλάδα;
Οι υποψίες μου στρέφονται στο χάος της ακυβερνησίας, στην διαβρωτική παρατεταμένη αστάθεια του «καθόλου κυβέρνηση».
Μόλις τα στελέχη της Αντιπολίτευσης δοκίμασαν να δώσουν περιεχόμενο στο δικό τους εκλογικό προϊόν, τρόμαξαν και οι ίδιοι με αυτό που προτείνουν.
«Μα επιτρέπεται να γυρίσουμε εκεί;» σίγουρα θα σκέφτηκαν.
Χθες είχαμε την κρίσιμη Σύνοδο των Ηγετών του ΝΑΤΟ.
Γερμανός Υπουργός δήλωσε πρόσφατα ότι «ο Πούτιν προσπαθεί να διαλύσει τη Γερμανία με το φυσικό αέριο».
Αμέσως μου κόπηκε η όρεξη για τον “Αλχημιστή” της πρόωρης εκλογολογίας.
Η κυβερνησιμότητα της χώρας δεν πρέπει να γίνει μια δυστοπική φάρσα.
Τούτες τις ώρες, τις κρίσιμες ώρες, μην προτρεχέτω η γλώττα της διανοίας.
Ο ιδιοφυής προσανατολισμός των κεντρώων ψηφοφόρων είναι αξιακά προσηλωμένος σε αυτούς που προσφέρουν ασφάλεια.
Ασφάλεια για τις δουλειές τους, την υγεία τους, τα εθνικά θέματα.
Ας περιμένουν οι άλλοι.
Εξάλλου, όπως είπε έμπειρη πολιτικός, «κανένα πρόβατο δεν θέλει να έλθει το Πάσχα».
Λέτε;