ΜΕΡΟΣ 1ο Σύμφωνα με την ηλεκτρονική έκδοση της γαλλικής Καθημερινής (Κοτιντιέν), «Κάποιοι άνθρωποι πέρασαν σε κέρδη και ζημίες την Ευρώπη, ουσιαστικά δηλαδή την… πτωχεύουν. Σύμφωνα με αυτούς τους ανθρώπους, η ήπειρός μας είναι ξεπερασμένη, απελπιστικά πίσω και οι πολίτες της έχουν θέση μόνο για υπηρέτες και νταντάδες στην Κίνα. Οι επιχειρήσεις της είναι καλές για παλιοσίδερα. Θα μπορούσα να συνεχίσω και καλύτερα, λέει η αρχισυντάκτρια της έκδοσης κα Σεσίλ Σεβρέ. Η ίδια θεωρεί ότι κάνουν λάθος και στηρίζεται σε ορισμένες παραδοχές που κινούν το ενδιαφέρον, λόγος για τον οποίο συνέταξα το σημερινό μου σημείωμα. Στην πραγματικότητα αναφέρει στο ρεπορτάζ της η κυρία Σεβρέ «…και αυτό θα πρέπει πιθανώς να φαίνεται αδύνατο να πιστέψουμε – η Ευρώπη είναι κατά τη γνώμη μου ένα από τα καλύτερα αποθετήρια κερδών για τα επόμενα χρόνια». Στο σημερινό σημείωμά μου θα αναφερθώ στα κέρδη και τις ζημίες που δημιουργούνται στην Ευρώπη, κέρδη από τη δραστηριοποίηση στις νέες ενέργειες (ανανεώσιμες και νέες τεχνολογίες), αλλά και στις ζημίες που οφείλονται σε άκαμπτη πολιτική της Γερμανίας που παρασύρει σε κυριολεκτικό όλεθρο ολόκληρη την Ε.Ε. Ευκαιρίες που είναι στο κατώφλι μας Στην πραγματικότητα, το ρεπορτάζ αναπτύσσει τις προοπτικές που θεωρεί ότι δημοσιογραφικά είναι “πιασάρικες”. Και αυτό μπορεί να είναι μόνο η αρχή. Οι προοπτικές αυτές μπορεί να συμπαρασύρουν στη δημιουργία δεκάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας. Συμβάσεις που ανέρχονται σε δισεκατομμύρια ευρώ με το άνοιγμα επιχειρήσεων, 100% Ευρωπαϊκών. Από την πλευρά μου, ο στόχος μου είναι να επισημάνω ορισμένες πρωτοβουλίες που θα γεννήσουν απορίες, αλλά οφείλω να τονίσω ότι είναι προσπάθεια εννέα χρόνων και θα είναι σωστότερο να τη μοιραστώ με τους αναγνώστες μας. Ενα σημείο αξιοπρόσεκτο είναι ότι τόνοι ευρωπαϊκών προϊόντων “Made in Europe” με πωλήσεις σε όλο τον κόσμο, χάρη στις προηγμένες δεξιότητες που κανείς άλλος δεν έχει, μπορεί να φέρουν την Ευρώπη σε εξαιρετικά πλεονεκτική θέση. Ακριβώς όπως είδαμε ήδη τη ραγδαία άνοδο της Κίνας στις αρχές της δεκαετίας του 2000, με αύξηση των πρώτων υλών, την ίδια στιγμή, με την κρίση των subprime το 2008, με τη μετάβαση στο χρυσό σε περίπου 2.000 δολάρια το 2011, και όλα αυτά με πολιτικές αντίθετες στο ρεύμα της κοινής γνώμης. Οι ίδιοι οι πολιτικοί μας πιστεύουν ακόμη λιγότερο ότι στην πραγματικότητα έχει ήδη αρχίσει, μπροστά στα μάτια μας, ακόμα και στην Ευρώπη, μια ανάκαμψη, την οποία, αντί να βοηθήσουν, εξακολουθούν να εφαρμόζουν τη στείρα πολιτική λιτότητας.
Μάλιστα, έφτασαν στο κατώτατο σκαλοπάτι της κατάντιας να βλέπω τη Γερμανίδα καγκελάριο, με τον άλλο συνοδοιπόρο της Ισπανό πρωθυπουργό της καταστροφής για τη χώρα του, να υπερασπίζονται ακόμη και προχθές, 25 Αυγούστου 2014, την πολιτική λιτότητας. Υπενθυμίζω στους αναγνώστες μας ότι η Ισπανία και η Ελλάδα κατέχουν τα ρεκόρ της πανούκλας που λέγεται ανεργία. Αυτό όμως είναι μια ροπή προς τη δημιουργία ζημιών, ή σε κάθε περίπτωση, να μη δημιουργηθούν οι ευκαιρίες πολλαπλάσιων τοις εκατόν κερδών από τις επιχειρήσεις. Ετσι, είμαστε μάρτυρες ότι η Ευρώπη δεν πάει καλά, και ακόμη χειρότερα πάει η χώρα μας. Η ανεργία, ενδημική του χρέους, οι τράπεζες που κινδυνεύουν, αμφιταλάντευση των ευρωπαϊκών οικονομιών, οι χώρες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, όπως και η δική μας, συγκρούσεις στο εσωτερικό της Ένωσης, και τώρα γεωπολιτικές εντάσεις στα σύνορά μας, όπως δημιουργήθηκαν αυτές για παράδειγμα, με την Ουκρανία, που ήδη έχει αγγίξει και τα δικά μας συμφέροντα, εκτός του ισχυρού ελληνισμού που βρίσκεται εκεί από τις εποχές του Βυζαντίου και των Ηγεμονιών. Ας δούμε λοιπόν ορισμένες ευκαιρίες. • Ο τομέας της ενέργειας: Η κατανάλωση ενέργειας στον κόσμο αυξάνεται συνεχώς – θα πρέπει να αυξηθεί κατά 56% κατά τις επόμενες δύο δεκαετίες, σύμφωνα με τις προβλέψεις του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας ή μεταξύ των περιορισμένων πόρων ορυκτών καυσίμων και η ρύπανση προσθέτουν επείγοντα χαρακτήρα να περιορίσουμε τη χρήση ορυκτών καυσίμων και θα πρέπει να βρεθούν εναλλακτικές λύσεις. Όμως, μια περιοχή ιδιαίτερα εύφορη -(εκτός από αιολική ή ηλιακή εναλλακτική μορφή ενέργειας), είναι πολύ ενδιαφέρουσα, ανεξάρτητα από τη σημείωση της κας Σερβέ, είναι ο κλάδος των σκουπιδιών, ή πιο επιστημονικά ο κλάδος των Αστικών Στερεών Αποβλήτων (ΑΣΑ), θέμα με το οποίο θα ασχοληθώ με το επόμενο σημείωμά μου και η Ευρώπη προωθεί πιόνια του για να γίνει ηγέτης στην το πεδίο. • Η ρομποτική: Εξερεύνηση του Άρη η εκτέλεση χειρουργικών επεμβάσεων στον προστάτη με απαράμιλλη ακρίβεια, η υποβοήθηση των στρατιωτών να καθαρίσουν τους χώρους τους, βοήθεια σε ένα ηλικιωμένο άτομο στην καθημερινή του ζωή, ή πλήθος άλλων εργασιών, έχουν πλέον, ένα κοινό παρονομαστή: τη ρομποτική .
Σύμφωνα με τη Διεθνή Ομοσπονδία Ρομποτικής, η δραστηριότητα θα πρέπει να επενδύσει στα επόμενα πέντε χρόνια μέχρι και $ 200 δισ. μέχρι το 2020, και αναμένεται να δημιουργήσει ένα εκατ. νέες θέσεις εργασίας, αφού ήδη δημιούργησε 300.000 άμεσες θέσεις εργασίας (και τρία εκατομμύρια έμμεσες) μεταξύ του 2000 και του 2008. Ωστόσο, η Ευρώπη έχει καλές αντοχές στον τομέα, ξεκινώντας από τη Γαλλία, που με ένα προϋπολογισμό 80 εκατομμυρίων ευρώ θέλει να βοηθήσει στην ανάπτυξη της ρομποτικής. Και με τα 60 κορυφαία εργαστήρια στον τομέα αυτό, η Γαλλία είναι ένα σημαντικό στοιχείο της ρομποτικής κατασκευής της Ένωσης, και όπως λένε πολλού, είναι η «Καλιφόρνια της Ευρώπης». Άλλες χώρες δεν έχουν μείνει έξω από το παιχνίδι. Η Γερμανία, ειδικότερα, από μόνη της είναι η τέταρτη πιο ρομποτική χώρα στον κόσμο, ακολουθούμενη από τη Σουηδία, την Ιταλία και τη Φινλανδία
