Κι αυτό, κι εκείνο, κι ετούτο, και τ’ άλλο, και το παράλλο…

Τι είπατε παρακαλώ;
Πως δεν καταλαβαίνετε τίποτα;
Μα είναι απλό!
Πρόκειται να μιλήσουμε για ατέλειωτες εισφορές στο αδηφάγο κράτος και για γερές δωρεές στους αχόρταγους δανειστές μας, που αφού -με κάθε δυνατό και μη τρόπο- μαζέψουν τους τόκους θα βρουν αυτοί κι άλλα κόλπα για να  πάρουν πίσω και το κεφάλαιο!
Προς το παρόν βέβαια  καταφεύγουν στο πιο απλό και ανώδυνο: Μας ακριβοδανείζουν -και μάλιστα με το…ζόρι οι καημένοι- για να αποπληρώσουμε με τα καινούργια…δανεικά, μέρος απ’ τα παλιά …χρωστούμενα…
Ας επικεντρωθούμε λοιπόν σ’ ένα μόνο παράδειγμα!
Έχεις σπιτάκι;
Καλύτερα να…μην είχες!
Να μην είχες φάει ψωμί κι αλάτι για να χτίσεις το ερείπιο της γιαγιάς, το γκρεμισμένο  απ’ τις βόμβες των καλών μας των στούκας!
Σ’ έπιασε βλέπεις κι η αγωνία να φτιάξεις από πάνω  ένα διαμερισματάκι στο παιδί για να μην βρεθεί ποτέ στη θέση σου, κι άλλο ένα στο υπόγειο προς ενοικίαση, για να έχεις το κατιτί σου…
Ανοησία σου!!
Τώρα θα τα ξαναπληρώνεις -τα λεγόμενα…ακίνητα!- και θα πληρώνεις ες αεί, μέχρι ν’ αναγκαστείς να τους τα…χαρίσεις -ή μάλλον σύμφωνα με τις τελευταίες εξελίξεις οικειοθελώς να τους τα παραχωρήσεις για να μην βιώσεις την εξευτελιστική εμπειρία του πλειστηριασμού- και να ξεμπερδέψεις μια και καλή!
Και δεν μιλάμε για φόρους κληρονομίας, για κακοτεχνίες που θα σου βγάλουν την πίστη, κι επισκευές χωρίς αρχή και τέλος!
Μιλάμε για τα καινούργια…χαράτσια που εφηύραν τα γόνιμα μυαλά των ειδικών επί των αφαιμάξεων…
Για κάτι πιστοποιητικά νομιμότητας και καταλληλότητας που πρέπει να έχουν τα προς ενοικίαση σπίτια σύμφωνα πάντα με τα προαποφασισμένα αυστηρά κριτήρια, για ελέγχους και ξανά ελέγχους που οφείλεις να κάνεις στα ηλεκτρολογικά τους, για ποικίλες πληρωμές που θα σου βγουν από το πουθενά, και γι’ άλλα πολλά…
Μικροπράγματα δηλαδή, που θα σου πάρουν το καπάρο και πρώτα τρία ενοίκια, τα οποία πιθανόν να…μην φτάσουν στα χέρια σου ποτέ!
Τα χαρτάκια της εφορίας εισοδήματος, που θα λάβεις οπωσδήποτε, θα ζητήσουν κι αυτά το μερίδιό τους, κι άντε βρες το εσύ το άμοιρο το χρήμα το…χρωστούμενο, το εξαφανισμένο…
Γι’ αυτό λοιπόν καλύτερα… χωρίς σπίτι!
Καλά είναι εξάλλου και τα παγκάκια…
Κι αν βρεθεί και κανένας πονόψυχος εκλεγμένος και φτιάξει πολυτελή ξενώνα γι’ αστέγους, μια χαρά θα βολευτούμε κι εμείς εκεί, και μάλιστα τσάμπα!!
Εξάλλου έτσι που ανοίγει συχνά-πυκνά η κουβέντα για το λεγόμενο, πολυαναμενόμενο από μερικούς «Γκρέξιτ» -ελληνιστί «Έξοδος της Ελλάδας»- τι να τα κάνουμε τ’ ακίνητα, τα κινητά και το χρήμα;
Ας είν’ καλά τα συσσίτια που σίγουρα θα οργανώσουν κάποιοι φιλέλληνες φιλάνθρωποι!
Ας είν’ καλά οι απανταχού της γης φίλοι μας…