Κι άντε και πες… πώς τα Μνημόνια,
Ήταν αδύνατον νά φύγουν….
Καί τής Ευρώπης δαιμόνια,
μονίμως τό Λαό θα πνίγουν.
Κι άντε και πες, οτι ο ΕΝΦΙΑ
είναι τής ΤΡΟΪΚΑΣ λεπίδα.
Ν’ αφανιστούμε πια ώς Ελληνες
Μέ δίχως φώς , δίχως Ελπίδα..
Κι άντε καί πες, θά ζούμε πιά….
ελεύθεροι μες’ στήν σκλαβιά μας….
Μά στό μυαλό μας είν’ αμέτρητα
Τα σιδερόφραχτα κλουβιά μας…..
Κι άντε και πες, ότι Γραμμάτιο
Ειν’η Ζωή μας καί θά λήξει…
Μα δικαιούμαι ένα χαμόγελο..
Πού τήν Πατρίδα θά στηρίξει…
