Κυκλώματα – σκευωρίες – σκάνδαλα

Είναι βέβαιο, ότι μέχρι τις Ευρωεκλογές, τις Αυτοδιοικητικές αλλά και μετά απ’ αυτές, που θ’ ακολουθήσουν οι εθνικές, το πολιτικό σκηνικό θα κινείται σε επίπεδο σκανδάλων προεξάρχοντος αυτού της “NOVARTIS” και σε ό,τι άλλο προκύψει στην πορεία. Η κατάσταση έχει φθάσει σε σημείο, ν’ αγγίζει υψηλόβαθμα πολιτικά πρόσωπα μεγάλων κομμάτων, είναι δε αμφίβολο, αν ποτέ φθάσουν τα σκάνδαλα σε πλήρη διαλεύκανση.
Πορίσματα από οικονομικές και άλλες κρατικές αρχές, που εντοπίζονται εγκληματικές οργανώσεις και συστάσεις συμμοριών, δικογραφίες με καταθέσεις μαρτύρων, βουλεύματα, συμπεράσματα εξεταστικών και προανακριτικών επιτροπών της Βουλής, συζητά συνεχώς ο κόσμος, αλλά έχει πάθει “Μιθριδατισμό”, έχει κορεσθεί σε σημείο, που να δείχνει πια το ενδιαφέρον του μόνο για την ποιότητα της ζωής του, παρά για τα σκάνδαλα, τα κυκλώματα και τις σκευωρίες.
Ξεχνά εύκολα και πολύ γρήγορα. Πίσω του υπάρχουν το σκάνδαλο Κοσκωτά, της αγοράς του αιώνα των πυραύλων “Μάτζικ” και F16, της λεηλασίας του ΟΤΕ, των διυλιστηρίων, των φρεγατών, που γερνάνε, την απάτη της κτηματικής στις ΗΠΑ, της MIG – MARFIN, της SIEMENS, του C4I και ΤΟR-M1, του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, του “Ερρίκος Ντυνάν”, του Χρηματιστηρίου, που δεν υπήρξε καμιά συνέχεια, των “διπλωμάτων οδήγησης” του ΟΑΣ Θεσ/κης, των φυλακών, του ποδοσφαίρου, των λαϊκών αγορών και της ΝOVARTIS, το μεγαλύτερο από συστάσεως του ελληνικού κράτους. Λέγεται ότι κόστισε στο δημόσιο 23 δισ. ευρώ εν σχέσει με το δεύτερο της SIEMENS με 5 δισ. ευρώ και τρίτο του Κοσκωτά με 2 δισ. ευρώ.
Ο νόμος περί ευθύνης υπουργών λειτουργεί λυτρωτικά. Οταν επέρχεται η παραγραφή κάθε εμπλεκόμενου, μετά από λίγο καιρό αυτός επανέρχεται στο δημόσιο βίο, σαν να μην συνέβη τίποτα! Η σκόπιμη παραπληροφόρηση ή οι αστήριχτες κατηγορίες καταλήγουν στην παραποίηση της αλήθειας, υπερτονίζοντας ή κατασκευάζοντας ψεύτικες ειδήσεις, που κοστίζουν σε θέματα οικονομίας και εξωτερικής πολιτικής.
Η σκανδαλολογία θα συνεχισθεί μέχρι να τελειώσουν και οι εθνικές εκλογές, οπότε τα δύο κόμματα εξουσίας θα έχουν αποκομίσει ό,τι προσδοκούσαν. Μετά θα ‘χουν τον χρόνο να βρουν κάτι άλλο, για να καταπιαστούν, διατηρώντας την αντιπαράθεση με άλλες σκανδαλώδεις υποθέσεις που άφησαν πίσω.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Οτι τα πάντα λειτουργούσαν και λειτουργούν στη χώρα μας χωρίς διαφάνεια, ότι πίσω απ’ αυτήν υπάρχουν πολιτικές σκοπιμότητες, ότι το σύνθημα των πολιτικών «καταπολεμούμε τη διαφθορά», δεν συνδέεται με το πόσο πιστεύουν την αξία της κοινωνίας, αλλά το πόσο διευκολύνονται οι παράμετροι, ώστε να προσαρμόζεται ο λαός στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Δηλαδή να πάψει να εκφράζει δικαιολογημένη οργή, να μην εκδηλώνει επιθετική συμπεριφορά, απαιτώντας συγκεκριμένες τιμωρίες γι’αυτούς που θεωρεί υπευθύνους της κρίσης τα χρόνια της ατιμωρησίας.
Οι πολιτικοί μας ας έχουν υπόψη τους ότι μπορεί να ξεγελούν τους πάντες για λίγο, μερικούς για πάντα, αλλά δεν μπορεί να ξεγελούν τους πάντες για πάντα (Αβρ. Λίνκολν).