Κίνδυνοι και υπευθυνότητα

Καλά τα έχει πάει ως τώρα η κυβέρνηση με τις οδηγίες προφύλαξης εξαπλώσεως της επιδημίας απ’ τον κορωνοϊό, αν και η επιστήμη βρίσκεται ακόμα σε διερευνητικό στάδιο, για το τι πρόκειται να συμβεί προϊόντος του χρόνου. Είναι, βέβαια, στιγμές ευθύνης για την πολιτεία και πολύ σωστά τοποθετήθηκε ο πρωθυπουργός με τις δηλώσεις του. Η υγεία απειλείται λιγότερο απ’ τις εξαγγελίες και τα μέτρα, που ανακοίνωσε η πολιτεία και περισσότερο από τη μη λήψη προσωπικής υγιεινής από τον ίδιο τον πολίτη.
Ολα εξαρτώνται από την υπεύθυνη στάση του καθ’ ενός για τον περιορισμό της μετάδοσης του ιού, την αποφυγή επίσκεψης σε χώρους, όπου παρατηρείται συνωστισμός και τη σχολαστική ατομική καθαριότητα, μετά την χρησιμοποίηση αντικειμένων, με τα οποία ήρθαν σε επαφή ενδεχομένως φορείς της νόσου, που δεν έχουν ακόμα νοσήσει. Τούτο αποδεικνύει πόσο ύπουλη είναι αυτή η επιδημική νόσος, η οποία πέρασε στα σύνορά μας απ’ το Ισραήλ και την Ιταλία, όπως ήταν αναμενόμενο. Εάν η μεταδοτικότητα της κοινής γρίπης είναι ο ένας να προσβάλλει 1,3 άτομα στον κορωνοϊό υπολογίζεται ότν ο ένας τον μεταδίδει σε 1,4 έως 3,3 ανθρώπους, η δε θνησιμότητα για τις μεγάλες ηλικίες ανέρχεται στο 1% των νοσούντων, στις ηλικίες 11 έως 40 ετών 0,2% και στις μικρές ηλικίες από 1 έως 10 ετών μηδενική.
Η Ελλάδα παίρνει τα ενδεικνυόμενα μέτρα για την καθυστέρηση εξάπλωσης της επιδημίας, τα όμορα όμως κράτη μας τι κάνουν; Θα ήταν δόκιμο να απαγορευόταν η είσοδος στη χώρα με ή χωρίς προκαταρκτικό έλεγχο της υγείας των; Τι μέλει γενέσθαι με τα εκατομμύρια τουριστών, αν αποφασίσουν να μην έρθουν; Μήπως η κρίση υγείας προκαλέσει οικονομική κρίση και ξαναγυρίσουμε στα μνημόνια;
Σίγουρα το φάσμα της λοιμώδους νόσου συντελεί στην ύφεση, διότι ο υγιής πληθυσμός για να προφυλαχτεί, δεν ταξιδεύει σε ξένες χώρες. Ακόμα και στην πατρίδα του μειώνει τις μετακινήσεις του, δεν δουλεύει όπως άλλοτε, αποφεύγει τις συγκεντρώσεις και τα κέντρα διασκέδασης, πράγμα που οδηγεί στην οικονομική εξαθλίωση.
Είναι άγνωστη η προέλευση των ιών. Πιστεύεται ότι συνυπάρχουν από τα πρώτα στάδια της ζωής στον πλανήτη. Είναι ένας αόρατος εχθρός, που αναγκάζει τον άνθρωπο να κάνει υπομονή σε προληπτική απομόνωση, για να μην μολυνθεί, με την ελπίδα ότι η επιστήμη θα βρει τρόπο να τον καθυποτάξει. Ελπίζεται ότι θα συμβεί, ό,τι έγινε στο παρελθόν με τη γρίπη των πτηνών, τη νόσο των αγελάδων, τον έμπολα, τον H1N1, τον Sars, που εισέβαλαν ξαφνικά στη ζωή του ανθρώπου, έκαναν όση ζημιά πρόλαβαν, μέχρι να βρεθεί το αντίδοτο και κατέστηκαν ακίνδυνοι.
Θα ξεχασθεί και ο covid-19, όπως οι άλλοι ιοί και η ανθρωπότητα θα επιστρέψει στην κανονικότητά της. Ωστότο το δίλημμα θα υπάρχει μήπως αυτούς τους αόρατους εχθρούς τους κατασκευάζει ο “κανονικός” κόσμος, που ο ίδιος πέφτει ύστερα θύμα της απληστίας του, για να αποκτήσει μεγάλο κέρδος με ελάχιστο κόστος από παράνομο εμπόριο.
Συμπεράσματα και προβλέψεις είναι πολύ νωρίς να βγάλει κανείς με ασφάλεια. Η αποτροπή του πανικού είναι έργο της πολιτείας και συντελεί αποτελεσματικά ο χειρισμός της από τη στάση και των μέσων μαζικής επικοινωνίας. Ο κορωνοϊός δεν κάνει διακρίσεις, πλήττει και τις εύπορες κοινωνίες. Περισσότερο κινδυνεύουν οι άνθρωποι των πτωχότερων χωρών που είναι πιο ευάλωτοι.