Κινέζοι επενδυτές: Χρήμα με όρους σκλαβοπάζαρου

Η προσέγγιση με τον πρώτο μεγαλύτερο αυτήν τη στιγμή στρατηγικό επενδυτή, την Κίνα, μετά την επίσκεψη στην Αθήνα του κινέζου πρωθυπουργού Λι Κετσιάνγκ, την αναβάθμιση των ήδη θερμών -λόγω των πολλών και ποικίλων επενδύσεων- σχέσεων, και τις υποσχέσεις του Αντώνη Σαμαρά πως η Ελλάδα αν μη τι άλλο θα μπορούσε να αποτελέσει το εμπορικό προτεκτοράτο των Κινέζων στο όνομα των επενδύσεων που τάχα επιφέρουν πολλές θέσεις εργασίας, θα πρέπει να προβληματίσει τους Έλληνες πολίτες, που λόγω των πολλών και διαφόρων προβλημάτων ελέω της κρίσης, καλούνται να προσφερθούν ως φτηνή τροφή σε Ρώσους, Καταριανούς και Κινέζους επενδυτές.
Η κατηγορία είναι στάνταρ: όποιοι δεν συμφωνούν με την προσέλκυση επενδύσεων στην Ελλάδα, είναι κατά της πατρίδας. Οποιοι συκοφαντούν την κυβέρνηση για τις κινήσεις αυτές, δεν κάνουν, λέει, τίποτε άλλο παρά να καταστροφολογούν και να εύχονται την οικονομική τελμάτωση της χώρας.
Δεν αναφέρεται βέβαια τίποτε αναφορικά με το αν αυτές οι προσφορές από την χώρα μας είναι προς το συμφέρον των πολιτών ή αν όλα γίνονται διότι πολύ απλά δεν υπάρχει για την κυβέρνηση άλλη δυνατότητα εισχώρησής της στην αναπτυξιακή διαδικασία. Τώρα, πώς γίνεται και θεωρείται ανάπτυξη η δωρεά φιλέτων σε ξένους επενδυτές με αντάλλαγμα κάποιων θέσεων εργασίας, με τις γνωστές αποικιοκρατικού τύπου συμβάσεις και μισθούς (πάλι στο όνομα της κρίσης), την χωρίς όρους παράδοση κομβικών λιμανιών όπως το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας και της Μεσογείου – του Πειραιά – που για τους Κινέζους αποτελεί στρατηγικό εμπορικό πλεονέκτημα για την είσοδο των προϊόντων τους στην Ευρώπη, αυτό θα έπρεπε να γίνει αντικείμενο ευρείας συζήτησης μεταξύ των εμπειρογνωμόνων σε θέματα οικονομικής ανάπτυξης, των συνδικάτων λιμενεργατών και όλων όσων εμπλέκονται ή ενδιαφέρονται στην εν λόγω κινέζικη εμπλοκή. Βέβαια, για την κυβέρνηση, η λύση αυτή δεν είναι παρά μονόδρομος από την στιγμή που έχει ήδη απορρίψει τις εγχώριες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες, που πολλά κόμματα της Αντιπολίτευσης πρότειναν ως λύση. Οι πρωτοβουλίες αυτές αφορούσαν πολλούς τομείς που υποδείκνυαν τον τρόπο με απλά μέσα και αποφάσεις.
Η κυβέρνηση όμως, επενδύοντας στις υποσχέσεις για τον τουρισμό, ισχυριζόμενη ότι η χώρα σε λίγο καιρό θα βουλιάξει από Ρώσους, Κινέζους και Σαουδάραβες τουρίστες, θεωρεί πως εφεξής αυτό θα είναι το διαπραγματευτικό της χαρτί στις όποιες διαβουλεύσεις με τους ξένους επενδυτές, η προσφορά νησιών και φιλέτων σε προσιτές τιμές και με πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα.  Κάποιο λάθος όμως έχει κάνει η κυβέρνηση. Τουριστική ανάπτυξη δεν γίνεται υπό την καθοδήγηση των όποιων Κινέζων ή Ρώσων, ούτε η αλόγιστη προσφορά εδαφών με αντιστάθμισμα μερικών εκατοντάδων θέσεων εργασίας. Σε κάθε περίπτωση, αυτές οι συναλλαγές που γίνονται ερήμην των πολιτών, θα γυρίσουν μπούμερανγκ  στην κυβέρνηση, που θέλει να δείξει όσο το δυνατόν γρηγορότερα έργο. Το λέω αυτό διότι δεν βλέπει ο κόσμος με καλό μάτι ούτε την πλουσιοπάροχη  προσφορά, ούτε την μεγαλόσχημη υποτελικού τύπου ξενάγηση των Κινέζων στην χώρα μας, με δεδομένο μάλιστα ότι αυτή η χώρα κατηγορείται εδώ και πολλά χρόνια με σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην εργασία και την ελευθεροτυπία. Κοινώς ειπείν, ο κ. Σαμαράς ανοίγει παρτίδες με μια χούντα, με το επιχείρημα ότι οι Κινέζοι έχουν το χρήμα και αυτοί θα μας αναστήσουν.
Αυτοί όπως και οι Ρώσοι του Πούτιν, που αναδεικνύεται σε έναν ακόμη δυνάστη του λαού του και που με όχημα την Gazprom επεκτείνεται στην Ευρώπη, στο όνομα και αυτός της προσφοράς ρευστότητας. Θα πει βέβαια, κάποιος «καλά τα ανθρώπινα δικαιώματα θα κοιτάξουμε τώρα, όταν πρέπει να επιβιώσουμε σαν χώρα;» Ασφαλώς, εκεί έχουν καταντήσει τον κόσμο, να αποδέχεται το ξέπλυμα μαύρου χρήματος -από εμπόριο όπλων και ναρκωτικών μέχρι διακίνηση γυναικών- στο όνομα της «τόνωσης της εγχώριας ανάπτυξης», και με την λογική του «ας τα κονομήσει ο μαγαζάτορας ή ο ξενοδόχος στα νησιά, αδιάφορο αν τα λεφτά που του αφήνουν προέρχονται από σκοτεινά κανάλια….». Ετσι έκαναν μέχρι πρότινος και με τους “φραγκάτους” Ρώσους τουρίστες, την ίδια στιγμή που έτρεμαν στη δράση της ρωσικής μαφίας και δυσφορούσαν που η Κύπρος ήταν το “πλυντήριο” των Ρώσων μεγαλοϊδεατών. Ολα για το χρήμα λοιπόν και ας μείνουν στο περιθώριο όλοι οι διαφωνούντες, αυτοί οι τάχα σταθεροί «εχθροί της πατρίδας». Μιλάμε για την κινέζικη επέλαση στο όνομα της αποφυγής της κρίσης και όταν αναφερόμαστε σε αυτούς πρέπει πάνω απ΄όλα να σιωπούμε. Έτσι αξιώνουν από την κυβέρνηση, που με αντάλλαγμα λίγων θέσεων εργασίας δελεάζουν τους πολίτες και αδημονούν για την έλευση των κινέζικων τσάρτερ. Θα δείξει αγαπητέ κε Σαμαρά που θα οδηγήσει η εν λόγω πολιτικής σας.
Στο αν η χώρα εφεξής θα είναι ο παράδεισος των μεγαλοαστών της νέας επιθετικής μορφής καπιταλισμού ή αν το στοίχημά σας θα χαθεί στις ολοένα και περισσότερες αξιώσεις των παμπόνηρων επενδυτών. Γιατί, να μην το ξεχνάμε, αυτοί δίνουν χρήμα και αγοράζουν μισθωτή σκλαβιά προς εξυπηρέτηση πάνω απ όλα των δικών τους συμφερόντων. Επενδύουν προπαντός για να κερδίσουν πολλαπλώς σε σχέση με αυτά που προσφέρουν. Ρίχνουν χρήμα και αγοράζουν σκλαβιά.