Εξ ορισµού, οι ταινίες –και οι σειρές- δεν λένε (πάντα) την αλήθεια. Αντίθετα, είναι πολύ πιθανό να µας λένε ψέµατα. Εξάλλου αυτό είναι και το νόηµα της µυθοπλασίας. Στις ταινίες η πραγµατικότητα µπερδεύεται µε το ψέµα και το αντίστροφο. Οσο πιο αληθοφανές το αποτέλεσµα, τόσο καλύτερη και η ταινία. Βεβαίως υπάρχουν και περιπτώσεις που το ψέµα είναι τοσο εξόφθαλµο που µάλλον προκαλεί γέλιο. Σήµερα θα δούµε παρέα µερικές διάσηµες ταινίες που µας «είπαν» απίστευτες ανακρίβειες!
Man on Fire (σ.σ: ελληνικός τίτλος ‘‘∆ιά πυρός και σιδήρου’’, 2004)
Στην ταινία Man on Fire, ο Denzel Washington υποδύεται τον John Creasy, έναν ιδιωτικό φύλακα που προσλαµβάνεται για να προστατεύσει ένα µικρό κορίτσι. Κάποια στιγµή η µικρούλα απάγεται στην Πόλη του Μεξικού. Ο Denzel Washington ψάχνει λυσσαλέα για τους απαγωγείς και στην πορεία σκοτώνει αρκετούς κακοποιούς και µέλη συµµοριών. Σε µία από αυτές τις περιπτώσεις, δένει έναν διεφθαρµένο αστυνοµικό σε αυτοκίνητο γεµάτο εκρηκτικά. Το αυτοκίνητο εκρήγνυται και ο Denzel Washington φεύγει χαλαρά από το σηµείο χωρίς καν να κοιτάξει πίσω του. Σύµφωνα µε το Αµερικανικό Κέντρο Αντιτροµοκρατίας, ένας άνθρωπος θα πρέπει να βρίσκεται περισσότερα από 500 µέτρα από το σηµείο τέτοιας έκρηξης προκειµένου να είναι σίγουρο πως δεν θα κινδυνεύσει. Με άλλα λόγια, αν η σκηνή είχε αληθοφάνεια, ο Denzel Washington θα ήταν (το πιθανότερο) µακαρίτης…
∆είτε το τρέιλερ της ταινίας εδώ:
John Wick: Chapter 2 (2017)
Η ιστορία, neo-noir θρίλερ, που έσπασε τα ταµεία, έκανε 3 συνέχειες και περιµένουµε την 4η την άνοιξη του ’24, επικεντρώνεται στον John Wick, πρώην δολοφόνο που αναγκάστηκε να επιστρέψει στον εγκληµατικό υπόκοσµο τον οποίο είχε εγκαταλείψει. Στη δεύτερη ταινία λοιπόν, υπάρχει µια σκηνή που καµία σχέση δεν έχει µε την πραγµατικότητα. Ο John Wick (Κιάνου Ριβς) ανταλλάσσει πυροβολισµούς µε έναν άνδρα στο µετρό και ο κόσµος γύρω τους δεν καταλαβαίνει τίποτα διότι και οι δυο άντρες είχαν… σιγαστήρες στα όπλα τους. Στην πραγµατικότητα, οι σιγαστήρες, δεν εξαφανίζουν τον θόρυβο των όπλων, απλά τον µειώνουν. Σύµφωνα µε τους ειδικούς, οι σύγχρονοι σιγαστήρες µπορούν να µειώσουν τον θόρυβο της εκπυρσοκρότησης κατά 14,3–43 ντεσιµπέλ (ανάλογα την περίπτωση). Κατά µέσο όρο, όταν χρησιµοποιούνται σιγαστήρες, η µείωση είναι περίπου 30 ντεσιµπέλ, δηλαδή ο ήχος ακούγεται όσο, όταν πυροβολεί κάποιος φορώντας τα ειδικά προστατευτικά ακουστικά. Που πάει να πει, πως ακόµα και µε σιγαστήρα, υπάρχει σηµαντικός θόρυβος όταν ένα όπλο εκπυρκροσοτεί.
∆είτε το τρέιλερ της ταινίας εδώ:
Snakes on a plane (2006)
Στην ταινία τρόµου Snakes on a Plane πρωταγωνιστεί ο Samuel L. Jackson. Η υπόθεση πάει ως εξής: ένας µάρτυρας συνοδεύεται από πράκτορες του FBI για να καταθέσει εναντίον ισχυρότατου µαφιόζου. Ο µάρτυρας θα πρέπει να ταξιδέψει µε αεροπλάνο από τη Χονολουλού στο Λος Αντζελες για να καταθέσει και ο µαφιόζος, που το µαθαίνει, κανονίζει να µπει στο αεροπλάνο και ένα κλουβί µε δηλητηριώδη φίδια, µε την ελπίδα το αεροπλάνο να µην φτάσει ποτέ στον προορισµό του. Το υπόλοιπο είναι εύκολο να το φανταστείτε: Τα φίδια απελευθερώνονται κατά τη διάρκεια της πτήσης (!) και αρχίζουν να επιτίθενται στους επιβάτες. Υπάρχει λοιπόν µια σκηνή, στην οποία µια γυναίκα, ρουφάει δηλητήριο φιδιού από το χέρι ενός παιδιού. Ναι δεν είναι η πρώτη φορά που το έχουµε δει, και είναι πλέον τρεντ στις ταινίες µε δηλητηριώδη φίδια (και γενικά δηλητηριώδη έντοµα και µαµούνια). Ωστόσο, παρότι συνηθισµένο στις ταινίες, στην πραγµατικότητα είναι αναποτελεσµατικό. Επιπλέον, αν το επιχειρήσετε, κινδυνεύετε να µεταφέρετε µέρος του δηλητηρίου στο στόµα σας ή και να µολύνετε το τραύµα από το δάγκωµα του φιδιού µε βακτήρια. Με άλλα λόγια, µπορεί να φαίνεται ηρωικό, αλλά το να ρουφά κάποιος φρεσκοδαγκωµένη πληγή από δηλητηριώδες φίδι, είναι αναποτελεσµατική και επικίνδυνη πρακτική.
∆είτε το τρέιλερ της ταινίας εδώ:
Raising Cain (σ.σ: ελληνικός τίλος: ‘‘Τα δυο πρόσωπα του Κάιν’’ 1992)
Ένα πανί εµποτισµένο µε χλωροφόρµιο µπορεί να βγάλει νοκ άουτ έναν χαρακτήρα σε δευτερόλεπτα. Χρησιµοποιείται κατεξοχήν σε σκηνές απαγωγών, αλλά στην πραγµατικότητα, το χλωροφόρµιο δεν λειτουργεί µε τον τρόπο που «δείχνουν» οι ταινίες. Στο Raising Cain, για παράδειγµα, το χλωροφόρµιο εξουδετερώνει τον οδηγό ενός οχήµατος σε λιγότερο από ένα λεπτό. Στην πραγµατική ζωή χρειάζονται µέχρι και πέντε λεπτά για να δράσει. Ε, τώρα ξέρετε, πως όταν το εµποτισµένο πανί πλησιάσει το θύµα, και το θύµα χάνει αισθήσεις σε δευτερόλεπτα, οι κινηµατογραφιστές και οι σεναριογράφοι µας λένε ψέµατα!
∆είτε το τρέιλερ της ταινίας εδώ:
Jurassic Park (1993)
Εντάξει, όλοι αγαπάµε τις ταινίες µε δεινόσαυρους. Και ξέρουµε – εννοείται- πως αυτό που βλέπουµε, πολύ απλά, είναι ψέµατα. Από την άλλη όµως, γνωρίζουµε από την ιστορία και την παλαιοντολογία αρκετά στοιχεία για τους δεινόσαυρους, τα οποία αποτελούν αλήθειες. Τι έτρωγαν, πως έµοιαζαν, σε ποια σηµεία του πλανήτη απαντώνταν οι πληθυσµοί τους. Αλλά επειδή µιλάµε για κινηµατογράφο, όπου όλα επιτρέπονται, ακόµα και αυτά τα στοιχεία αλλοιώνονται για χάρη εντυπωσιασµού. Στην ταινία Jurassic Park, ένας Τ-REX αλωνίζει ελεύθερος και ο ∆ρ. Άλαν Γκραντ, προσπαθώντας να µεταλαµπαδεύσει γνώση και να σώσει όλους όσοι κινδυνεύουν από τους δεινόσαυρους που σουλατσάρουν δίπλα τους, λέει στον Λεξ ότι το µόνο που χρειάζεται να κάνουν είναι να µείνουν ακίνητοι και ο τεράστιος δεινόσαυρος δεν θα τους δει, γιατί το οπτικό του πεδίο είναι περιορισµένο! Σε αυτή τη σκηνή, παλαιοντολόγοι από όλον τον κόσµο µάλλον έσκισαν τα πτυχία τους, διότι επιστηµονικά, ο Tyrannosaurus Rex µια χαρά έβλεπε – ασχέτως αν αυτό που είχε µπροστά του κινούνταν ή ήταν ακίνητο. Επιπλέον, υπάρχουν άφθονα επιστηµονικά στοιχεία ότι η όραση του Tyrannosaurus Rex ήταν εξαιρετική, πιθανώς καλύτερη από εκείνη των γερακιών και των αετών. Για να σας καθυσυχάσω, δεν θα βρεθείτε ποτέ µπροστά σε έναν δεινόσαυρο για να επιβεβαιώσετε τη θεωρία.
∆είτε το τρέιλερ της ταινίας εδώ:
