Ντάγκλας Κένεντι Εκδόσεις: Ψυχογιός
Με απλωμένη την εθνική, οικονομική και κοινωνική δυστυχία γύρω μας αναζητούμε εναγώνια μια ελάχιστη λάμψη ελπίδας για μια καλύτερη προοπτική στην Ελλάδα της σύγχρονης δραματικής δυστυχίας.
Μιας Ελλάδας που σήμερα, σύμφωνα με ξένες (πρόσφατες) στατιστικές οι δύο στους τρεις Ελληνες βρίσκονται σε απελπιστική κατάσταση κρίσης επιβίωσης. Ενώ κάθε μέρα που περνά με πλήθος ημετέρων ελληνικών πολιτικών εμπαιγμών και ξενοκρατικών επιβολών η χώρα σκελετώνεται κυνηγώντας (όχι πια) την ευτυχία, αλλά επιδιώκοντας τη μείωση της δυστυχίας.
Ομως κι αυτή η επιδίωξη μεταβάλλεται, κάθε μέρα και περισσότερο, σε οδυνηρότητα, η οποία ήδη έφτασε στα έσχατα όρια αντοχής του λαού μας…
Με όλα τα δικαιώματά του να μειώνονται, να θυσιάζονται, να χάνονται χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Καμία βελτίωση, καμία ανατροπή, καμία προμάχηση.
Οπου άξιοι της μοίρας μας, σα σφάγια ανήμπορα οδηγούμαστε σε καθημερινή σφαγή…
Για τα τωρινά όμως, κρίσιμα αδιέξοδα πολλοί συγγραφείς επεσήμαναν όλες τις ζημιογόνες συνέπειες που αποφέρει το μανιακό “κυνήγι της ευτυχίας” που τελικά συνιστά δυστυχία των κυνηγών, που πολλοί – πολλές από αυτούς – αυτές “φονεύονται” από απρόβλεπτες εκπυρσοκροτήσεις των όπλων με τα οποία κυνηγούν… την τόσο άπιαστη ευτυχία!
Με την έννοια αυτή επωφελούμαστε να ξαναδιαβάσουμε το έργο “Το κυνήγι της ευτυχίας” του Ντάγκλας Κένεντι (Εκδόσεις Ψυχογιός).
ΤΟ ΔΥΣΕΥΡΕΤΟ ΑΓΑΘΟ
«Εκεί είσαι μωρό μου;».
«Γεια σου μαμά», είπε ο Ήθαν αγουροξυπνημένος. Ακούγοντας τη φωνούλα του ένιωσα αμέσως καλύτερα. Ο Ήθαν ήταν για μένα το καλύτερο αναλγητικό. «Τι νέα μεγάλε;». «Φοβερή η χτεσινή ταινία. Ήταν κάτι άνθρωποι που ανέβαιναν σε ένα βουνό και μετά άρχισε να χιονίζει…». «Σε ποιο βουνό ανέβαιναν;». «Δε θυμάμαι». Γέλασα. «Σ’ αγαπώ Ήθαν». «Γεια σου μαμά». Είπε ο γιος μου και μου έκλεισε το τηλέφωνο. Ηλίθια, ηλίθια, ηλίθια! Καλά να πάθεις, αφού ζητάς από ένα παιδί να σε κάνει να νιώσεις επιθυμητή…
Ένας μικρός διάλογος από το «Κυνήγι της ευτυχίας» μέσα από την πραγματικότητα της καθημερινής δυστυχίας, που μας κατακλύζει, χωρίς να μας καταπνίγει!
Η ευτυχία σήμερα είναι ένα αγαθό τόσο δυσεύρετο. Η ανθρωπότητα ολόκληρη πορεύεται μέσα σε μια πορεία δυστυχίας, παρόλο που στο σύγχρονο ταξίδι της οδύσσειάς της σκοπός είναι η αναζήτηση και εξασφάλιση της ευτυχίας. Με την έννοια της εξασφάλισης της ζωής, της υλικής ευμάρειας, σε διαρκή βάση, αλλά και της κοινωνικής εξασφάλισης και διασφάλισής της για να κερδίζει τη χαρά του βίου.
H ΕΥΤΥΧΙΑ ΠΟΥ ΛΙΓΟΣΤΕΥΕΙ
Όμως, στους σύγχρονους καιρούς η εξασφάλιση και διασφάλιση των προϋποθέσεων για τη διαβίωση και την επιβίωση είναι εξαιρετικά δύσκολες επιτεύξεις. Οι οποίες γίνονται περισσότερο δύσκολες. Με αποτέλεσμα στον σημερινό κόσμο μας η ευτυχία να λιγοστεύει, τόσο πολύ. που ακόμα κι αν βρίσκεται λίγο μπροστά μας, να τη βιώνουμε αγχωτικά ως αβεβαιότητα και κατ’ επέκταση ως δυστυχία. Γιατί το κακό είναι κυρίαρχο μέσα μας και έξω μας, οι εχθροί είναι μια, σχεδόν, απόλυτη, οδυνηρή πραγματικότητα. Ενώ οι φίλοι, χωρίς να τους βάλουμε σε δοκιμασία, για την απόδειξη της φιλίας τους μας διαψεύδουν και μας προδίδουν.
ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΤΟ ΚΑΚΟ
Όμως, ο αρχαίος ποιητής Θέογνις έλεγε πως ευτυχής είναι ο ευλογημένος και ευνοημένος από τους Θεούς. Είναι ο άνθρωπος που δεν έχει γνωρίσει το κακό, που δεν έχει αντιμετωπίσει εχθρούς και δεν έχει δοκιμάσει τους φίλους του.
Όλα, όμως, αυτά έχουν εξαφανιστεί και στη ζωή μας κυριαρχεί η απόλυτη υλιστικότητα ως προϋπόθεση για την κατάκτηση της ευτυχίας.
ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ
(αφιέρωμα για την Ευτυχία Περιοδικό “Highlights”)
«…Η υπό των ανθρώπων θεωρούμενη ως “ευτυχία” είναι φενάκη. Είναι ένας όρος ο οποίος δεν απαντάται ούτε μιαν φοράν εις την Καινήν Διαθήκην. Τύχη δεν υπάρχει. Ούτε αγαθή, ούτε κακή. Επομένως oι όροι “ευτυχία” και “δυστυχία” χριστιανικώς είναι αδόκιμοι. Η θεωρούμενη ως Ευτυχία είναι Ουτοπία. Ο βίος του ανθρώπου είναι πάντοτε complexion oppositorum… Ευτυχία υπό την έννοια της μακαριότητας δεν νοείται εκτός Χριστού. Η εν Χριστώ ζωή είναι δι’ ημάς η μόνη “ευτυχία”.
Ομως, οι ψυχοθεραπευόμενοι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι κυνηγώντας όμως την ευτυχία… Χάνονται μέσα στην αναζήτησή της, αισθανόμενοι δυστυχία!».
ΕΠΙΔΙΩΞΗ ΟΛΩΝ Η ΕΥΤΥΧΙΑ…
Έτσι, έχουμε, ως αίτημα όλων μας (σχεδόν) την ευτυχία στο κυνήγι της οποίας τρέχουμε με αμάξι το υπερ-άγχος μας που γίνεται δυνάστης στο «Κυνήγι της ευτυχίας».
Ένα ωραίο και βαθύ μυθιστόρημα που το γράψε ένας καλός Αμερικάνος συγγραφέας, ο Ντάγκλας Κένεντι, που τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε 18 ξένες γλώσσες.
Στα ελληνικά κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Ψυχογιός» που έχει κάνει μια σημαντική δουλειά για την κυκλοφορία ξένου μυθιστορήματος στην Ελλάδα σε μετάφραση Εφης Φρυδά. Ένας εκδοτικός οίκος που με συστηματική δουλειά διαλέγει πολλά καλά μυθιστορήματα -διεθνούς επιτυχίας- για το ελληνικό κοινό.
ΤΟΤΕ ΠΟΥ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΙΑ ΕΙΧΕ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ… ΕΝΑΣ ΚΕΡΑΥΝΟΒΟΛΟΣ ΕΡΩΤΑΣ
Στο βιβλίο «Κυνήγι της ευτυχίας» ο συγγραφέας Ντάγκλας Κένεντι (γεν. το 1955 στη Νέα Υόρκη) αρχίζει το μυθιστόρημά του από την ημερομηνία 1945. Την παραμονή της “Ημέρας των Ευχαριστιών”.
Τότε που ο πόλεμος είχε πια τελειώσει και ο Κέρικ Σμάιθ οργανώνει ένα ξέφρενο πάρτι για να γιορτάσει.
Εκεί βρίσκεται και η αδερφή του η Σάρα, μια ανεξάρτητη και έξυπνη νέα γυναίκα που προσπαθεί να φτιάξει τη ζωή της στη μεγαλούπολη. Η Σάρα βαριέται ανυπόφορα.
Μέχρι τη στιγμή που μπαίνει στο σαλόνι ο γοητευτικός Τζακ Μαλόουν. Αυτός, μόλις έχει επιστρέψει από την ηττημένη Γερμανία και όσα έχει ζήσει τον κάνουν να αντιμετωπίζει το καθετί με άλλο μάτι. Ένα βλέμμα είναι αρκετό για να γεννηθεί ένας κεραυνοβόλος έρωτας, με μια δυνατή ιστορία αγάπης. Για «Το Κυνήγι της ευτυχίας», όπως αυτό το κυνήγι περιγράφεται στο μυθιστόρημα του Ντάγκλας Κένεντι.
ΠΙΣΤΗ, ΠΡΟΔΟΣΙΑ, ΗΘΙΚΑ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ
Ένα μυθιστόρημα που μιλά για την πίστη και την προδοσία, τα ηθικά διλήμματα και τις επιλογές μας. Αλλά, και για τον ρόλο που παίζει η μοίρα στη ζωή όλων μας. Αφού η «ευτυχία» ως συνολική έννοια εκφράζει την καλή (ευ) τύχη (τυχία). Ένα μυθιστόρημα που δεν είναι μια συνηθισμένη ιστορία αγάπης, αλλά εκφράζει τον αγώνα σε όλες τις εκφάνσεις τη ζωής και του έρωτα για το Κυνήγι της Ευτυχίας.
ΕΥΤΥΧΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΕΥΤΥΧΙΑ;
Εναν αγώνα που διαποτίζεται από αμέτρητες μικρές και μεγάλες ατυχίες, κακές συγκυρίες και ανθρώπινες δυστυχίες της συμβατικής μας καθημερινότητας. Ενα μυθιστόρημα γραμμένο από έναν τεχνίτη της ζωντανής αφήγησης η οποία εκτυλίσσεται στην Αμερική στη δεκαετία του ’40 ως τη δεκαετία του ’60. Εποχή συγκλονιστική, που τόσα άλλαξαν στην Αμερική, στην Ευρώπη και στον κόσμο ολόκληρο. Εποχή κρίσιμη μυθιστορηματικά (και πραγματικά) που εξελίσσεται, με πολλές και έντονες ψυχολογικές μεταπτώσεις και μεταβολές. Που, ως σήμερα, έχουν οδηγήσει στον αυτοσαρκασμό των πάντων. Με κυνήγι, πάντα, της Ευτυχίας, χωρίς… Ευτυχία;
Μέσα σε μια σημερινή παγκόσμια κρίση, δυστυχίας όλων!
