Παρόλο που τα πρωινά -ειδικά μετά το μισο-άνοιγμα της αγοράς- η κίνηση στους δρόμους των Χανίων θυμίζει ημέρες «κανονικότητας» η εικόνα στη διάρκεια της ημέρας, αλλάζει ραγδαία. Από το μεσημέρι και μετά, τα οχήματα λιγοστεύουν ενώ ελάχιστοι πεζοί κυκλοφορούν στο κέντρο το απόγευμα, για περίπατο/σωματική άθληση ή αναγκαίες αγορές. Τα δε βράδια, η πόλη θα νόμιζε κανείς πως έχει εγκαταλειφθεί εάν δεν άκουγε τα μηχανάκια των διανομέων να “σπάνε” τη νεκρική σιγή.
Το σκοτάδι, ο χειμώνας και οι γιορτές, σε συνδυασμό με την συσσωρευμένη κόπωση, κάνουν αυτήν την δεύτερη καραντίνα ασφυκτική για τους πολίτες, παρά την ελπίδα ότι ο “τερματισμός” είναι κοντά.