Κύριε διευθυντά,
η τεχνολογία εξελίσσεται με γοργούς ρυθμούς. Μέσα σε δύο δεκαετίες συνέβησαν απίστευτα τεχνολογικά άλματα που άλλαξαν φανερά τις ζωές μας. Ένα από αυτά, τα κινητά τηλέφωνα που αποτελούν ένα χρήσιμο εργαλείο για την επικοινωνία και την ψυχαγωγία μας. Η λάθος χρήση τους όμως μπορεί να προκαλέσει σημαντικά προβλήματα που ενδεχομένως να μην μπορούμε να ελέγξουμε ή να διορθώσουμε. Αυτό το φαινόμενο παρατηρείται συχνότερα στα άτομα μικρότερης ηλικίας τα οποία χωρίς τη σωστή επίβλεψη από τους γονείς τους, αποκτούν κακές συνήθειες, βλάπτουν τον εαυτό τους και τον βάζουν σε κίνδυνο.
Αρχικά ένα παιδί δεν έχει τη σωστή κρίση για να ξέρει πόση ώρα μπορεί να χρησιμοποιεί το τηλέφωνο και πότε να σταματήσει. Εκτός από τα προβλήματα στην όραση που μπορούν να προκληθούν μετά από παρατεταμένη έκθεση των ματιών σε μία οθόνη, είναι και το πρόβλημα του εθισμού. Είναι τραγικό να βλέπεις παιδιά Δημοτικού αντί να ευχαριστηθούν τη ζωή τους βγαίνοντας έξω, να είναι συνέχεια με το κινητό στο χέρι. Ακόμα και οι έφηβοι όταν βρίσκονται όλοι μαζί κάθονται κι εκείνοι στο τηλέφωνο χωρίς να μιλούν μεταξύ τους, κάτι που στο τέλος γίνεται συνήθεια και θεωρείται φυσιολογικό.
Επίσης, ένα μικρό παιδί μπορεί να επηρεαστεί εύκολα από κάτι που θα δει ή διαβάσει στο διαδίκτυο, να τρομάξει με βίντεο και εικόνες και ν’ αρχίσει να παίρνει λάθος πρότυπα προσπαθώντας να μιμηθεί ορισμένα άτομα. Δεν μπορεί από μόνο του να ξεχωρίσει την αλήθεια από το ψέμα και να κρατήσει μόνο τις χρήσιμες πληροφορίες, κάτι που είναι πολύ σοβαρό.
Επιπλέον, αν χρησιμοποιεί μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι πιθανό να έχει επαφές με άτομα που δεν γνωρίζει. Εκείνοι μιλώντας με το ανυποψίαστο παιδί μπορούν να το εξαπατήσουν και το αποτέλεσμα να είναι μοιραίο.
Γι’ αυτό λοιπόν είναι σημαντικό οι γονείς να μη δίνουν τηλέφωνα σε παιδιά μικρής ηλικίας ειδικά, όταν δεν υπάρχει η απαραίτητη επιτήρηση. Θα πρέπει να υπάρχει ένα μέτρο για όλα και να εφαρμόζεται ο σωστός τρόπος χρήσης του. Εάν το παιδί βγει εκτός ελέγχου, επιβάλλεται οι γονείς να κάνουν κάτι γι’ αυτό άμεσα, τόσο για να μη δημιουργηθεί πρόβλημα στο ίδιο, όσο και για να διορθωθεί η κατάσταση που βρίσκονται τα σημερινά παιδιά.
Ειρήνη Καραντωνάκη,
15 χρονών
μαθήτρια Λυκείου
