Το κοινό καλό

» Ο καθηγητής Μαρκ Μαζάουερ σχετικά με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα υπογραμμίζει και τα εξής: «Το σκεπτικό που βρίσκεται πίσω από το αποτέλεσμα στην Ελλάδα (εκλογές 25ης Ιαν. 2015) βασίζεται σε μια απλή διαπίστωση: το οικονομικό τραύμα από την κρίση που έχει πλήξει την Ελλάδα καταστρέφει την κοινωνία. Με την ανεργία των νέων πάνω από το 50%, μια ολόκληρη γενιά οδηγείται στον αποκλεισμό. Την ίδια ώρα, η ιδέα του κοινού καλού θυσιάζεται μέσα από εξαναγκαστικές πωλήσεις κρατικών περιουσιακών στοιχείων και επιχειρήσεων, με ορατό το ενδεχόμενο της οικολογικής καταστροφής. Αυτή η εμπειρία της λιτότητας και ο αντίκτυπος της ένωσε μαζί διαφορετικές τάξεις και ηλικίες…».
Πράγματι, ενώ στις εκλογές του 2012, μπροστά στον φόβο του Grexit, οι μεγάλες ηλικίες ψήφισαν τα παλιά “παραδοσιακά” κόμματα, σ’ αυτές ακόμη και οι ηλικίες άνω τω 60 ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ. Σε μεγάλο ποσοστό. Τελικά, η “ριζοσπαστική” ρητορική του κόμματος (ρήξη σε όλα) επέτρεψε στην κοινωνία να συνειδητοποιήσει -περισσότερο στην πράξη σήμερα- ότι η αλαζονεία των ηγεμόνων της Ευρώπης αποτελεί μια μπλόφα που αποσκοπεί στο να τρομάζει και να εκβιάζει τα εκλογικά αποτελέσματα σε μικρές χώρες, όπως η Ελλάδα. Για το συμφέρον ορισμένων.
Ετσι, θα μπορούσε κανείς να πει ότι η ραγδαία άνοδος του Συριζα και η συνακόλουθη ανάληψη της εξουσίας από αυτόν, δεν αποτελεί συνειδητή επιλογή της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας. Είναι αποτέλεσμα τραγικών λαθών των προηγούμενων και τωρινών συγκυριών, αλλά και μεταστροφής της ελληνικής κοινωνίας σε κάτι άλλο («ας τους δοκιμάσουμε κι αυτούς»).
Οπως το 1981 οι ψηφοφόροι του Ανδρέα δεν ήταν από πεποίθηση όλοι τους σοσιαλιστές, το ίδιο και σήμερα, το 36,44% που ψήφισε τον ΣΥΡΙΖΑ σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να λογισθεί ότι πρόκειται για αριστερούς!
Μια τέτοια εύθραυστη πλειοψηφία, λοιπόν, απαιτούνται γρήγορες κινήσεις. Σε όλους τους τομείς. Ιδιαίτερα στα οικονομικά. Ο κόσμος επιθυμεί συγκροτημένες απόψεις και δράσεις καθώς και ειλικρίνεια προθέσεων. Κυρίως απαιτεί σεβασμό και προστασία του “κοινού καλού” (την περιουσία του έθνους), πολύ δε περισσότερο τον σεβασμό προς τον απλό πολίτη.