Η κοινωνία περιμένει

Προς το τέλος της, λοιπόν, άλλη μία εβδομάδα, η οποία ξεκίνησε με την αναμονή του νέου -χθεσινού- Eurogroup και τις αποφάσεις των Ευρωπαίων εταίρων μας σχετικά με το οικονομικό -και όχι μόνο-  μέλλον μας.
Η χώρα μας “πάλεψε” ώρες επί ωρών καθημερινά -και έχει ακόμη να παλέψει- για να παραμείνει “οικονομικά ζωντανή”, για να βρει φίλους και συμμάχους στις προτάσεις και απόψεις της, με τη νέα κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα να δίνει τον αγώνα της, με το βλέμμα στραμμένο στην ανθρωπιστική κρίση, η οποία ταλανίζει τη χώρα μας.
Σαφώς και τα προβλήματα δεν έχουν εκλείψει από την επομένη των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου. Και είναι πολλά…
Με τα χρηματικά αποθέματα να “στενεύουν”, τις τράπεζες να περιμένουν την “ανάσα ρευστότητας” και την κυβέρνηση, τηρώντας τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, να ετοιμάζει προς κατάθεση νομοσχέδια που θα απαλύνουν και θα ανακουφίσουν την κοινωνία μας, όπως η προστασία της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς, ρύθμισης χρεών προς το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία, αλλά και ρύθμισης των “κόκκινων δανείων” κ.ά.
Η ελληνική κοινωνία αναζητά μία “νότα αισιοδοξίας” μέσα στη μαυρίλα των τελευταίων χρόνων. Περιμένει τις καλύτερες μέρες, που εδώ και τόσο καιρό της έχουν υποσχεθεί… και δεν λένε να έρθουν…
Συμπαραστεκόμενη, παράλληλα, σε κάθε προσπάθεια, η οποία σχεδιάζεται προς όφελός της. Γιατί ξέρει να κρίνει, να αναγνωρίζει και να επικροτεί. Αλλά και να απορρίπτει τις πολιτικές εκείνες, που τη γυρνούν στο… μηδέν.