Με τα νέα μέτρα, χάρις στα οποία επήλθε η «τεχνική» συμφωνία με τους δανειστές, τίθενται στο στόχαστρο περίπου 900.000 συνταξιούχοι, που παίρνουν κύρια σύνταξη πάνω από το τρομερό ποσόν των 700 ευρώ.
Aλλο σημείο της συμφωνίας είναι η μείωση του αφορολόγητου από 8636 ευρώ σε 5681, που θα ισχύει από το 2020 ή από το 2019 (αν δεν επιτευχθούν οι στόχοι…). Επίσης προβλέπεται η μείωση των επιδομάτων ανεργίας, τέκνων, φτώχειας, θέρμανσης, ιατρικών δαπανών … Στα εργασιακά καταργείται η κυριακάτικη αργία, και η απαίτηση υπουργικής απόφασης έγκρισης ομαδικών απολύσεων, ενώ συνεχίζεται το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
Για την κυβέρνηση, τα νέα μέτρα είναι η εύκολη λύση, δηλ. επιτίθεται ξανά στους αδύναμους και αφήνει στο απυρόβλητο τους πλούσιους. Έχουν όμως τα μέτρα και μια διάσταση ηθική. Διότι είναι ανήθικο να δέχονται μία ακόμα φορά επίθεση οι απόμαχοι της δουλειάς, στη χώρα που οι πρόγονοί της τιμούσαν τους γέροντες. Με τα νέα μέτρα όμως δεν πλήττονται μόνο οι συνταξιούχοι, αλλά όλη η κοινωνία και κυρίως η νεολαία, οι αυριανοί πολίτες, που ψάχνει απεγνωσμένα να βρει κάτι θετικό σ’ αυτό τον τόπο, που θα την κρατήσει μακριά από την επιλογή της μετανάστευσης.
Η κυβέρνηση με τα νέα μέτρα διολισθαίνει ακόμα περισσότερο σε ακραίες νεοφιλελεύθερες λογικές. Η κοινωνία όμως, αντί να παρακολουθεί απαθής, θα πρέπει να ξεσηκωθεί και να μην αφήσει να περάσουν αυτά τα αντιλαϊκά και ανήθικα μέτρα. Όταν δεν υπάρχει σεβασμός στους απόμαχους της δουλειάς και δεν υπολογίζεται η νέα γενιά, τότε έχουμε μια κοινωνία σε βαθιά κρίση. Μια κοινωνία που δεν σέβεται το παρελθόν και δεν φροντίζει για το μέλλον είναι τελειωμένη.
