Κύπρος 1974 – ένας ανώνυμος μαχητής

Δεν θα τον κατονομάσω, γιατί ξέρω την έμφυτη συστολή του, όταν τον επαινούν. Τη χρονιά της εισβολής των Τούρκων στην Κύπρο (1974) υπηρετούσε ως υπολοχαγός. Εμαθα ότι τραυματίστηκε μία – δύο φορές και επέδειξε ιδιαίτερο θάρος στα γεγονότα εκείνου του καλοκαιριού.
Στις 17.3.2008, στο διαδίκτυο, κάποιος Κύπριος, προδήλως στρατιώτης τότε, γράφει για το μακρινό 1974: «Στη διάρκεια της τουρκικής εισβολής του 1974, δόθηκαν αιματηρές μάχες. Διμοιρίες του 361 Τάγματος Πεζικού αντιστάθηκαν επί δύο ημέρες απέναντι σε ολόκληρο τουρκικό σύνταγμα.
Επικεφαλής εκείνων των ηρώων ήταν ο υπαξιωματικός Ν.Κ. από την Αθήνα, τραυματισμένος μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Λευκωσίας, απ’ όπου δραπέτευσε επιστρέφοντας στο Δίκωμο, αρνούμενος να εγκαταλείψει τους στρατιώτες του… παραμένοντας στην πρώτη γραμμή και μαχόμενος με απαράμιλλο ηρωισμό…».
Η ανάρτηση έχει δύο μικρά λάθη, ο ανώνυμος μαχητής ήταν υπολοχαγός και κατάγεται από ένα μικρό χωριό της Θεσπρωτίας. Αλλά και ο διοικητής του ήδη ταξίαρχος ε.α. Δημ. Χάντζος γράφει στο βιβλίο του, που εξέδωσε το 1990 “ΚΥΠΡΟΣ ’74” (Γιατί δεν νικήσαμε), λίαν επαινετικά λόγια και εκφράζει ακόμα όχι μόνο την εκτίμησή του αλλά και τον έκδηλο θαυμασμό του για τις πολεμικές δραστηριότητες του “νεαρού υπολοχαγού”.
Επροτάθη από τη μονάδα του για το χρυσό αριστείο ανδρείας. Δεν ήταν άνθρωπος των γραφείων, ούτε παρατρεχάμενος των πολιτικών και έτσι και σχετικά νωρίς αποστρατεύθηκε και το παράσημο δεν του απενεμήθη.
Αλλά όλα αυτά δεν έχουν καμιά σημασία για τον Ν.Κ. Του αρκεί ο λόγος και ο έπαινος που του απένειμε ο αρχαίος Πλούταρχος, και μπορεί να είναι υπερήφανος γιατί «δεν έπραξε κάτι για το οποίο, η Σπάρτη θα ντρεπόταν».