Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι οι ελαιώνες είναι πράσινοι, αλλά πλέον υπάρχει και ένας… κιτρινόμαυρος. Ο συνταξιούχος του ΟΓΑ από την Κίσαμο Στέλιος Κατσικανδαράκης έχει αλλάξει το χρώμα του ελαιώνα του λίγο έξω από Καστέλι στα χρώματα της αγαπημένης του ομάδας της ΑΕΚ!
Παντού σημαίες και κασκόλ, το έμβλημα του δικέφαλου, οι κορμοί των ελαιόδεντρων σε χρώμα κίτρινο και μια σειρά από κυβόλιθοι να σχηματίζουν με μεγάλα γράμματα της λέξης ΑΕΚ αλλά και «1922. Πόλη-Αγ. Σοφιά- Καημένη Σμύρνη».
Άνθρωπος αγαπητός στην τοπική κοινωνία ο κ. Στέλιος, οι πιο παλιοί τον θυμούνται κάθε μέρα να πηγαίνει στο εφημεριδοπωλείο της Κισάμου για να αγοράσει τον “Δικέφαλο” ή την “Ώρα για Σπορ” ενώ και το σπίτι του ξεχωρίζει μπαίνοντας στο Καστέλι από μια μεγάλη σημαία με το Δικέφαλο.
«Πώς έγινα ΑΕΚτζής; Από την κούνια! Αλλά η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησα να ασχολούμαι όταν πήρε η ΑΕΚ τον Παπαϊώαννου το 1962. Ήταν μικρόσωμος τότε και λέγανε όλοι τι τον πήραν αυτόν τον “λιανό”. Έμενα τότε στην Αθήνα στο Περιστέρι και κάθε Κυριακή έπαιρνα το ποδήλατο για να πάω στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Δεν υπήρχαν ούτε μηχανάκια, ούτε αυτοκίνητα τότε! » μας λέει ο συνομιλητής μας καθώς μας ξεναγεί στον ελαιώνα.
Όλη η περιουσία είναι άριστα φροντισμένη από τον κ. Κατσικανδαράκη, οι ελιές κλαδεμένες, τα αγριόχορτα ξεριζωμένα. Σε μια γωνιά εκεί όπου ξεκουράζεται αναρτημένες μια σειρά από φωτογραφίες. Μητροπολίτης Ειρηναίος, Βενιζέλος, Τσε Γκεβάρα, Ζαγοραίος, Περπινιάδης, Καζαντζίδης αλλά και η Ελληνική σημαία.
Από τα παιγνίδια που έχει παρακολουθήσει ο κ. Κατσικανδαράκης θυμάται πολλά. Τα παιγνίδια με την ΚΠΡ, τα ντέρμπι με Παναθηναικό και Ολυμπιακό. Όπως χαρακτηριστικά λέει. «Παλιά πήγαινες και στα εκτός έδρας. Θυμάμαι να πηγαίνω με τον ανιψιό μου στο “Καραϊσκάκης” μαζί με το φίλο μου τον Τ. Γιαννόπουλο τον ηθοποιό. Πήγαινες άνετα τότε δεν υπήρχε θέμα. Τώρα πως να πας; Είναι δυνατόν να πάει κάποιος στο γήπεδο με την οικογένεια του;» λέει.
Η συζήτηση πάει στα τελευταία γεγονότα της Τούμπας. «Το είδα το παιγνίδι και στεναχωρήθηκα. Δεν υπήρχε γκολ βέβαια, ήταν οφσάιντ αλλά κακώς έγιναν αυτά που έγιναν» σημειώνει.
Επιστρέφοντας μόνιμα στο Καστέλι Κισάμου ο φανατικός κιτρινόμαυρος άκουγε τους αγώνες της ομάδας του στο ραδιόφωνο, διάβαζε εφημερίδες και έβαλε και συνδρομητικό για να βλέπει τους αγώνες στην τηλεόραση. «Βλέπω και το μπάσκετ της ΑΕΚ, το 1968 στον τελικό της Αθήνας που πήραμε το κύπελλο δεν είχα καταφέρει να πάω» λέει.
Παρά τις στεναχώριες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει και ο ίδιος δεν χάνει την αισιοδοξία του.
Μάλιστα ζητάει από όποιον έχει σημαίες, κασκόλ, υλικό που να συνδέεται με την ΑΕΚ αλλά και με την Μπαρτσελόνα που επίσης υπεραγαπά, να τους τις διαθέσει προκειμένου να ενισχύσει το κιτρινόμαυρο χρώμα στον ελαιώνα του!
