Οι φωτογραφίες του διάσημου φωτογράφου Steve McCurry απεικονίζουν μια πραγματικότητα που αγγίζει όλους μας. Ο φακός συνέλαβε τα πονεμένα σώματα, τα δακρυσμένα μάτια, τη απόγνωση, το στερημένο χαμόγελο των παιδιών που ζουν μια ζωή που δεν τους ανήκει, μια ζωή ενηλίκου, μια ζωή σκληρά εργαζομένου, μια ζωή που δεν είναι παιδική… Τα στοιχεία… Στις μέρες μας, το 2014 περίπου 215 εκατομμύρια παιδιά εργάζονται στον κόσμο, πολλά από αυτά με πλήρη απασχόληση. Αυτά τα παιδιά δεν πηγαίνουν σχολείο και δεν έχουν χρόνο για να παίζουν. Πολλά δεν λαμβάνουν ούτε τρόφιμα ή κατάλληλη φροντίδα. Έχουν στερηθεί την ευκαιρία να είναι παιδιά. Περισσότερα από τα μισά από αυτά τα παιδιά είναι εκτεθειμένα στις χειρότερες μορφές παιδικής εργασίας, όπως η εργασία σε επικίνδυνα περιβάλλοντα, η δουλεία, και άλλες μορφές καταναγκαστικής εργασίας, παράνομες δραστηριότητες, όπως διακίνηση ναρκωτικών και πορνεία και ακούσια συμμετοχή σε ένοπλες συγκρούσεις .
Παρά τις διάφορες διεθνείς διασκέψεις και συνέδρια που λαμβάνουν μέρος κατά καιρούς για την καταπολέμηση των χειρότερων μορφών παιδικής εργασίας, υπάρχει ακόμα η επείγουσα ανάγκη για συντονισμένη δράση σε παγκόσμιο επίπεδο για τον τερματισμό της παιδικής εργασίας. Οι Γιατροί του Κόσμου καταδικάζουν την παιδική εργασία, καταδικάζουν τις συνθήκες που την προκαλούν και ανησυχούν για το μέλλον όταν οι κοινωνίες επιτρέπουν τέτοια φαινόμενα και πρακτικές που καταδικάζουν τα παιδιά και συνεπώς το μέλλον… γιατί τα παιδιά είναι το αύριο… Μια ιδιαίτερη έκθεση φωτογραφίας με ιδιαίτερο θέμα και νόημα από το φωτογράφο Dimitris the Athens έλαβε χώρα τη Δεύτερα 16 Ιούνιου στο πεζόδρομο της οδού Τρώων στα Πετράλωνα… 100 δάκρυα από τα χιλιάδες που χύνονται από τα δεκάδες θύματα ρατσισμού… Έκθεση φωτογραφίας των ΓτΚ με τίτλο “100 tear drops for racism” 100 δάκρυα από τα χιλιάδες που χύνονται για τα θύματα όλων των μορφών ρατσισμού… 100 γυναίκες από τις χιλιάδες που κλαίνε για όσους αποκλείονται από την κοινωνία ως “διαφορετικοί”…
Οι Γιατροί του Κόσμου στηρίζουν τον ΑΝΘΡΩΠΟ ΔΙΧΩΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ.
Σκέψεις… από μιαν εθελόντρια
Τι θέμα κι αυτό με τους εορτασμούς των παγκοσμίων ημερών! Κατάντησαν σαν το εορτολόγιο της εκκλησίας μας. Κάθε μέρα και από μια γιορτή. Και πώς να τις προλάβεις όλες. Κάθε μια βέβαια έχει τη δική της σπουδαιότητα και σημασία και δεν μας αφορούν όλες το ίδιο. Να όμως τώρα, μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιούνη που γιορταζόταν στις 4 η Διεθνής Ημέρα κατά της Επιθετικότητας εναντίον των Παιδιών, στις 12 η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Εργασίας και στις 15 η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Κακομεταχείρισης των Ηλικιωμένων. Τρεις μέρες που δεν είναι και τόσο άσχετες μεταξύ τους. Γιατί αν και αφορούν ηλικίες διαμετρικά αντίθετες -ανθρώπους στην αρχή και στο τέλος του βίου τους- έχουν κοινά χαρακτηριστικά αφού πρόκειται για ομάδες που δεν μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν και χρήζουν βοήθειας και συμπαράστασης. Και ο βαθμός του πολιτισμού μας φαίνεται από την συμπεριφορά μας στα μέλη των ομάδων αυτών που είναι αβοήθητα και ανυπεράσπιστα.
Δυστυχώς όμως απέχουμε πολύ από το άριστα. Γιατί γίνεται αντιληπτό ότι παρόλο που μιλάμε για τόσο ευαίσθητες ομάδες, εμπρός στο οικονομικό συμφέρον καμιά ηθική αρχή δεν λογαριάζεται και κανείς συναισθηματικός φραγμός δεν μπαίνει. Ολα ισοπεδώνονται χάριν του κέρδους. Γι’ αυτό σ’ όλον τον κόσμο, παιδάκια ζητιανεύουν στους δρόμους και τα φανάρια. Πουλούν λουλούδια και τραγουδούν τις νύχτες. Φτιάχνουν χαλιά, δουλεύουν σε γεωργικές εργασίες και σε ορυχεία. Δουλεύουν με εξοντωτικά, ακόμα και για μεγαλύτερους, ωράρια, νηστικά και εξαθλιωμένα. Πολλές φορές χάνουν ακόμα και τη ζωή τους πάνω στο καθήκον. Και πόσες φορές δεν τα προωθούν σε ιδιότυπους στρατούς και δεν τα χρησιμοποιούν σαν πειραματόζωα. Σε πόσα παιδιά δεν αφαιρούνται όργανα χάριν κάποιων οικονομημένων που τα χρειάζονται; Πόσοι γονείς δεν αναγκάζονται να πουλήσουν τα παιδιά τους. Και πόσα παιδιά δεν γίνονται θύματα του άλλου τρομερού εγκλήματος που συμβαίνει. Της παιδικής πορνείας. Και όπως λένε όλες οι μελέτες, οι αριθμοί αυτοί αυξάνονται ολοένα. Και παρόλες τις προσπάθειες δεν υπάρχει περίπτωση να μειωθούν, γιατί υπάρχουν χώρες που στην εργασία αυτή στηρίζουν την επιβίωσή τους.
Από τις Η.Π.Α. προέρχεται η πρόβλεψη ότι στην πρώτη δεκαετία του 2000, ο αριθμός των εργαζομένων παιδιών θα διπλασιαστεί, φθάνοντας τα 400 εκατομμύρια άτομα, (παρότι παρωχημένη η πληροφορία είναι ενδεικτική για το τι πλήθος παιδιών μιλάμε). Όλες μάλιστα οι εκτιμήσεις συγκλίνουν με την πρόγνωση της νέας παγκόσμιας τάσης: η παιδική εργασία θα αυξηθεί. Θα αυξηθεί γιατί αποτελεί κομμάτι της οικονομικής ζωής των χωρών και οι ανήλικοι εργαζόμενοι αποτελούν τμήμα της οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας, ιδιαίτερα στις χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου, (αλλά όχι μόνο σε αυτές.) Με λίγα λόγια δηλ. η παιδική εργασία θα διατηρηθεί και θα αυξηθεί γιατί έτσι συμφέρει. Κοντά σ’ αυτά τα γεγονότα βρίσκονται και τα άλλα που αφορούν την έτερη αδύναμη ομάδα. Αυτή των ηλικιωμένων. Που υφίσταται κι αυτή κακοποίηση Μα σωματική, μα ψυχολογική ακόμα και σεξουαλική κακοποίηση και παραμέληση. Και το χειρότερο. Υφίσταται ακόμα και οικονομική εκμετάλλευση. Προχθές μου έλεγε μια φίλη για έναν παππού που τα παιδιά του τον έχουν εγκαταλείψει χωρίς φροντίδα, φαγητό, καθαριότητα, γιατί συνορίζονται την περιουσία του.
Πώς τα καταφέραμε και κάναμε την κοινωνία μας την προηγμένη υποτίθεται και καλύτερη από τις προηγούμενες, έτσι αναίσθητη και απάνθρωπη; Μας δίνει αυτός ο τρόπος ικανοποίηση και ευτυχία; Το χειρότερο για μένα βρίσκεται στο γεγονός ότι για όλα αυτά τα πολύ σοβαρά θέματα επί της ουσίας δεν γίνεται τίποτα ουσιαστικό. Εξαντλείται όλη η καλή μας διάθεση στους παγκόσμιους εορτασμούς και στα ευχολόγια. Γιατί μη μου πείτε ότι αν ήθελαν οι μεγάλοι και οι δυνατοί δεν θα εύρισκαν λύσεις. Αλλά θεωρώ ότι έτσι τους βολεύει οικονομικά και γι’ αυτό συντηρείται όλη αυτή η κατάσταση. Και κοντά στον εορτασμό αυτών των ημερών που δημιουργούν προβληματισμό και περίσκεψη κι άλλη μία, πιο χαρούμενη. Την Κυριακή 15 του Ιούνη εορταζόταν και η Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα. Ναι, ναι μην διαμαρτύρεστε οι μπαμπάδες. Σας θυμήθηκαν και σας. Υπάρχει και για σας μια μερούλα. Μην παραπονιέστε. Είστε κι εσείς πολύ σημαντικοί για τη ζωή μας. Είστε αυτοί που μαζί με τις μαμάδες αποτελείτε τους δυό πόλους, εξίσου σημαντικούς, στη ζωή και στη διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών σας.
Όπως γράφει μια ψυχολόγος «ο πατέρας είναι ο νόμος και η τάξη, η λογική και η μαθηματική σκέψη του παιδιού». Πόσο διαφορετικός πραγματικά από τη μάνα που είναι η καρδιά και το συναίσθημα. Μα εξίσου απαραίτητος και χρειαζούμενος. Μπαμπάδες σας αγαπούμε και σας χρειαζόμαστε. Μπορεί καμιά φορά να πέφτετε από τον θρόνο που σας τοποθετούμε στα μικράτα μας αλλά μεγαλώνοντας σας ξαναβρίσκουμε και αποκαθιστούμε την αδικία. Και μην στενοχωριέστε. Σας αγαπάμε και σας σκεφτόμαστε όλες τις μέρες του χρόνου. Όχι μόνο στην γιορτή σας.
Μπεμπ. Α.
Για τους Γιατρούς του Κόσμου τμήματος Χανίων θα χορέψουν οι μαθητές της σχολής χορού Position, το Σάββατο 21 Ιουνίου στις 7:30 το απόγευμα στη αίθουσα 1 του μπόουλινγκ Mega place…. Aντί εισιτηρίου μπορείτε να προσφέρετε φάρμακα και τρόφιμα ή ενισχύοντας οικονομικά την οργάνωση με τις χρηματικές εισφορές σας στον κουμπαρά που θα βρίσκεται στην είσοδο…
Τα στατιστικά του ιατρείου απο 2/06/2014 εως και 6/06/2014 είναι..
ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ ΣΥΝΟΛΟ
ΑΛΒΑΝΙΑ 10
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ 16
ΓΕΡΜΑΝΙΑ 3
ΓΕΩΡΓΙΑ 1
ΕΛΛΑΔΑ 24
ΜΑΡΟΚΟ 8
ΝΙΓΗΡΙΑ 1
ΟΥΚΡΑΝΙΑ 1
ΠΑΚΙΣΤΑΝ 2
ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ 1
ΡΟΥΜΑΝΙΑ 1
ΣΕΡΒΙΑ 1
ΣΥΡΙΑ 6
ΣΥΝΟΛΟ 75
Τα στατιστικά του ιατρείου απο 10/06/2014 εως και 13/06/2014 είναι..
ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ ΣΥΝΟΛΟ
ΑΛΒΑΝΙΑ 10
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ 12
ΓΕΡΜΑΝΙΑ 2
ΓΕΩΡΓΙΑ 1
ΕΛΛΑΔΑ 18
ΜΑΡΟΚΟ 8
ΝΙΓΗΡΙΑ 1
ΟΥΚΡΑΝΙΑ 1
ΠΑΚΙΣΤΑΝ 2
ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ 1
ΡΟΥΜΑΝΙΑ 1
ΣΕΡΒΙΑ 1
ΣΥΡΙΑ 4
ΣΥΝΟΛΟ 62
