Η πολύ μεγάλη σημασία που έχει η έγκαιρη διάγνωση του αυτισμού από τον πρώτο χρόνο της ζωής ενός παιδιού για να μπορέσει να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικότερα επισημάνθηκε κατά την ημερίδα που πραγματοποίησε το ΚΗΦΑΠ Μεγαλόχαρη το Σάββατο στο ΚΑΜ.
H ημερίδα είχε ως θέμα την διαχείριση στο οικογενειακό, το σχολικό και το κοινωνικό περιβάλλον του προβλήματος και οι εργασίες της ξεκίνησαν με την Εθελοντική ομάδα “Διαβάζω για τους άλλους” να υλοποιεί μία δράση με ανάγνωση και διαδραστικό παιχνίδι στο οποίο συμμετείχαν παιδιά ανεξαρτήτου ηλικίας.
H Ελένη Χουδαλάκη υπεύθυνη λειτουργίας του ΚΗΦΑΠ Μεγαλόχαρη τόνισε ότι στόχος της ημερίδας ήταν «να ενημερωθεί και να ευαισθητοποιηθεί ο κόσμος γύρω από το θέμα του αυτισμού και να μπορέσουμε να δώσουμε στον κόσμο να εντοπίσει τις μικρές εκείνες λεπτομέρειες που θα βοηθήσουν όλους να κατανοήσουμε λίγο περισσότερο τον αυτισμό και να μπορούμε όλοι να είμαστε ισότιμα μέλη στην κοινωνία».
Ο πρόεδρος του ΚΗΦΑΠ Μεγαλόχαρη Νικόλαος Τρίκκας από την πλευρά του είπε ότι εδώ και 30 χρόνια ασχολείται το Κέντρο με τον αυτισμό και η ημερίδα αποσκοπεί: «να ενημερωθούν οι γονείς των παιδιών με αυτισμό αλλά και γενικότερα η κοινωνία των Χανίων τι είναι αυτισμός και πως μπορεί να το καταλάβει κάποιος και πως μπορούμε να βοηθήσουμε αυτά τα παιδιά. Εμείς συνεχίζουμε τον αγώνα μας μέχρι εκεί που μπορούμε».
Η εκ των βασικών ομιλητών Ειρήνη Παπαδημητρίου, Αναπτυξιακή Παιδίατρος, Μετεκπαιδευθείσα στην Αναπτυξιακή και Συμπεριφορική παιδιατρική –Royal Womens’ Royal Childrens’ Hospital και Eastern Health CAHMS της Μελβούρνης ανέπτυξε στη συνέχεια το θέμα “Διαταραχές Αυτιστικού φάσματος: Πρώιμοι δείκτες , πρώιμη ανίχνευση”.
Οπως είπε, «οι διαταραχές αυτιστικού φάσματος είναι κάτι που ακούγεται πια πάρα πολύ συχνά. Αυτό που έχει αλλάξει και είναι πολύ σημαντικό, είναι ότι πλέον να ανιχνεύσουμε δείκτες μίας πιθανής διάγνωσης αργότερα, πάρα πολύ εύκολα με μεγάλη ασφάλεια και σε πολύ μικρές ηλικίες. Αυτό έχει γίνει μετά από μεγάλη έρευνα και στόχος είναι να ξεκινάνε τα παιδιά παρέμβαση νωρίς. Διότι αν εκμεταλλευτούμε τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής και θα βλέπουμε ένα παιδί που έχει τέτοια χαρακτηριστικά μπορεί ή να μην πάρει ποτέ διάγνωση αργότερα, ή αν καταλήξει με διάγνωση να ενταχθεί πιο ομαλά στο κοινωνικό σύνολο».
ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ
Οσον αφορά τα σημάδια που μπορούν να δείξουν ότι ένα παιδί θα αντιμετωπίσει πρόβλημα η κ. Παπαδημητρίου εξηγεί: «Το πρώτο χρόνο της ζωής είναι παιδιά που θα μπορούσε να είναι πάρα πολύ ήσυχα -να μην παρεξηγηθώ, κάθε παιδί που τα έχει αυτά δεν σημαίνει ότι έχει αυτισμό, μην πανικοβληθούν οι γονείς! Κάποια παιδιά από αυτά που μόνο ένας εξειδικευμένος μπορεί να τα δει θα μπορούσαν να παρουσιάσουν αργότερα αυτισμό. Ενα παιδί που είναι ιδιαίτερα ήσυχο, που δεν επιζητά την επαφή, που είναι ιδιαίτερα ευερέθιστο και δεν μπορεί να ηρεμήσει με τίποτα, που δεν κοιτάει τους γονείς του όταν παίζει, δεν αναζητάει και δεν ανταποκρίνεται σε όλα αυτά τα κουκουτσα και τα παλαμάκια, που δεν γυρίζει στο όνομα του, μέχρι τον πρώτο χρόνο της ζωής του είναι πιθανοί δείκτες μία τέτοιας διάγνωσης. Από τον δεύτερο χρόνο και μετά αρχίζει η καθυστέρηση λόγου, το αν δείχνουν ή αν πάνε τα παιχνίδια τους να παίζουν με τους άλλους, αν εξελίσσουν τα παιχνίδια τους κανονικά ή αν απομονώνονται όπως και πολλά άλλα».
