Κλίμα “περί ανέμων και υδάτων”;

Στο περιθώριο της Γ.Σ. του ΟΗΕ συναντήθηκε ο Ελληνας πρωθυπουργός με τον Ερντογάν με δεδομένες συνομιλίες όχι μόνο για την επανεκίννηση των συζητήσεων που έχει θέσει ο γ.γ. του ΟΗΕ για το Κυπριακό, αλλά πιθανόν και για θέματα, όπως είναι του Αιγαίου, της Θράκης, το μεταναστευτικό, η ΑΟΖ κ.ά. Δύσκολη η αποκωδικοποίηση των επιδιώξεων της επίσκεψης του πρωθυπουργού στη Νέα Υόρκη με όσους συναντηθεί επειδή τέτοιες Σύνοδοι γίνονται σε πολιτικό, εμπορικό, επικοινωνιακό και γεωστρατηγικό επίπεδο. Χρειάζεται, λοιπόν, οι εκπρόσωποι του έθνους να προσεγγίζουν τα πράγματα προετοιμασμένοι. Αν τούτη την φορά ο πρωθυπουργός πήγε να διεκδικήσει κάτι, χωρίς να δώσει, ευχής έργον θα ήταν. Ομως το κλίμα δεν το καθορίζουμε εμείς. Το διαμορφώνουν οι Τούρκοι, εφαρμόζοντας τη μέθοδό τους, να πηγαίνουν σε οποιαδήποτε διαπραγμάτευση με ανοιχτές όλες τις διεκδικήσεις τους.
Εν προκειμένω έκλεισαν αρκετές περιοχές στο Αιγαίο για αεροπορικές και ναυτικές ασκήσεις, πριν ακόμα γίνει η συνάντηση στη Ν.Υ. Λένε, δηλαδή, ότι εδώ είμαστε δεν κάνουμε πίσω. Εμείς ανταποκριθήκαμε, όπως φάνηκε, με τις χαιρετούρες και χαμόγελα, ενώ τα πράγματα εξελίσσονται επί άλλου επιπέδου.
Οταν οι προκλήσεις δεν σταματούν και συ πας να συζητήσεις για μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης και για ακτοπλοϊκές διασυνδέσεις, φτιάχνεται ατμόσφαιρα, χωρίς ν’ ανταποκρίνεται στην ουσία και η κουβέντα καταντά να γίνεται “περί ανέμων και υδάτων”. Τα σοβαρά συζητούνται σε επίπεδο γεν. γραμματέων, ή μεταξύ ομολόγων υπουργών και τελικά μεταξύ πρωθυπουργών, πάντοτε κατ’ ιδίαν.
Ο Ερντογάν διαμόρφωσε κλίμα με τους εταίρους και ιδίως με τον Τραμπ, που δεν συμφέρει Ελλάδα και Κύπρο. Βρισκόμαστε σ’ ένα επικίνδυνο σταυροδρόμι, σε ένα κόμβο Ανατολής-Δύσης και Ασίας-Αφρικής, όπου μας παρουσιάζεται άλλη μια φορά η ευκαιρία να εκμεταλλευτούμε τη θέση μας να πετύχουμε κάποια συμφωνία με κέρδη. Οι κίνδυνοι δεν έχουν εκλείψει, να τη χάσουμε ξανά.
Το πρόβλημα συνίσταται στο ότι η σημερινή κυβέρνηση διαπνέεται από διάθεση συμβιβαστική γρήγορων λύσεων. Το είδαμε με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Οι συζητήσεις στο περιθώριο της Γ.Σ. του ΟΗΕ είναι η αρχή του παζαριού της εκμετάλλευσης των υδρογονανθρώκων της Ανατ. Μεσογείου.
Είναι λεπτές οι ισορροπίες που εξελίσσονται σε οικονομικά συμφέροντα. Πιστεύεται, ότι για να γίνει ομαλά η αξιοποίησή των, πρέπει να εμπλακεί και η Τουρκία. Οχι όμως με τον τσαμπουκά και τις επιδιώξεις της.
Ευνοϊκό κλίμα συνάντησης Ελλήνων και Τούρκων επισήμων υπήρξε και στο παρελθόν. Την κατάσταση αυτή τη διαμόρφωσε τώρα η Τουρκία, έχουσα ανοικτά μέτωπα γύρω της, που θέλει να τα φέρει σε λογαριασμό. Τούτο δεν πρέπει να μας επηρεάζει, γιατί το κλίμα είναι πλασματικό. Η ουσία είναι το συμφέρον μας, να το αναδεικνύουμε και να μπορούμε να το υποστηρίζουμε.
Στο κέντρο όλης της ιστορίας είναι το Κυπριακό. Αν βάλει η Τουρκία νερό στο κρασί της για τη λύση του, θα είναι για τα ευρύτερα και μακροχρόνια συμφέροντά της. Για να λυθούν τα προβλήματα, που συνεχώς δημιουργεί η Τουρκία, πρέπει να βρεθεί τρόπος να συμπέσουν τα ελληνικά με τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Οι σχέσεις Ελλάδος – Τουρκίας προσδιορίζονται πλέον και από τις εξελίξεις στο θέμα των υδρογονανθράκων της Ανατ. Μεσογείου. Εμείς πρέπει να τα βρούμε με τους Αμερικανούς. Να μην μας διαφεύγει, όμως, ότι όσα και να τους δώσουμε, τα προβλήματά μας δεν θα μας τα λύσουν διά μαγείας γιατί οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται μόνο για πάρτη τους.