Παράλληλα με τη σταδιακή αύξηση της έντασης στις σχέσεις, της η Τουρκία με τους Κούρδους στη Συρία και την επιμονή της στο βέτο ένταξης της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, συντηρεί μια αρκούντως δομημένη και συντονισμένη ρητορική επίθεση σε βάρος της Ελλάδος. Υπενθύμισε ότι ακόμη και τότε που ήταν αδύναμη η Τουρκία έριξε στη θάλασσα τους Έλληνες της Μικρασίας, θεωρώντας τα με τις σφαγές και το αίσχος της γενοκτονίας, ως ανδραγαθήματα.
Είχε προγραμματιστεί να επισκεφθεί την Αθήνα και μετά την Άγκυρα η Γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ, ερχόμενη απ’ το Πακιστάν, αλλά ανεβλήθη λόγω προσβολής της από κορωνοϊό. Ωστόσο το Σάββατο θα φθάσει στη Θεσσαλονίκη ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς, τον οποίο θα υποδεχθεί ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης. Η επίσκεψη γίνεται ένεκα των αντιδράσεων για τις δηλώσεις της Καγκελαρίας στα Ελληνοτουρκικά και την αποστολή αρμάτων μάχης στην Ουκρανία, τα οποία θα αντικατασταθούν με ισάριθμα γερμανικά νεότερα κατά 10 χρόνια! Σ’ αυτό το θέμα έχει τοποθετηθεί ο Έλληνας ΥΠΕΘΑ, ότι άμα έρθουν στην Ελλάδα τα νέα άρματα και πιστοποιηθεί η λειτουργικότητα τους, τότε θ’ αποσταλούν τα δικά μας στην Ουκρανία.
Ευκαιρία για τον κ. Μητσοτάκη να συζητήσει με τον Σολτς τα θέματα που μας απασχολούν με την Τουρκία και να του θέσει ορισμένα ερωτήματα. Μέχρι πότε θα τροφοδοτεί η Γερμανία με υπερεξοπλισμούς; Γιατί παραχωρεί τεθωρακισμένα Λέοπαρντ βοηθώντας την με τεχνικούς να τα εκσυγχρονίσουν; Παρέχει τεχνογνωσία κατασκευής 6 υποβρυχίων τύπου Τ 214 σαν τον “Παπανικολή”; Συνεργάζεται στην κατασκευή επιθετικών ελικοπτέρων και στην παραγωγή πυραυλικού εξοπλισμού; Θα ζητήσει απ’ τον Καγκελάριο να επανεξετάσει τον στρατιωτικό εξοπλισμό προς την Τουρκία, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον συμμάχων χώρας που απειλεί; Είναι απαράδεκτο να χρησιμοποιηθούν οπλικά συστήματα εναντίον της Ελλάδος, μέλους του ΝΑΤΟ, στο οποίο ανήκει κι αυτή.
Ο Ερντογάν για πρώτη φορά κάνει τέτοιες απειλητικές δηλώσεις, για τις οποίες συνεχίζει ένα νόθο πόλεμο που άρχισε από τον Έβρο, συνεχίστηκε στη θάλασσα με προσπάθεια εμβολισμού πλοίου του Λιμενικού από τουρκικό πλεούμενο και καταλήγει στην αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας νησιών του Αιγαίου με βάση το αφήγημα των γκρίζων ζωνών και το επιχείρημα ότι είναι εξοπλισμένα.
Αυτού του είδους η κλιμάκωση κάπου θα καταλήξει, αν και οι στρατιωτικοί αναλυτές πιστεύουν ότι ο Ερντογάν δεν επιδιώκει γενικευμένη εμπλοκή που να προέρχεται απ’ τον ίδιο. Μπορεί να προβεί σε κάτι που δεν φανταζόμαστε· να αποκλείσει π.χ. πολιτειακούς και πολιτικούς παράγοντες να πάνε σε κάποιο νησί ή να εμποδίσει ελληνικά πολεμικά με τουρκικές φρεγάτες να προσεγγίσουν ένα νησί με την αφηρημένη θεωρία, ότι δεν παραβιάζουν κάτι, που να ανήκει στην ελληνική κυριαρχία. Πετάει το γάντι, να το σηκώσει ο άλλος, για ν’ αποδείξει ότι δεν είναι αυτός ο επιτιθέμενος. Έχει συμπεράνει ότι η Ελλάδα δεν αντιδρά δυναμικά. Αρκείται σε διπλωματικές διαμαρτυρίες στους συμμάχους και τούτο οδηγεί τους Τούρκους στο να ενεργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο, θεωρώντας την Ελλάδα δεδομένη.
Εάν δώσουμε τη βεβαιότητα, ότι μπορούμε να προβάλλουμε αποτρεπτική ισχύ, τότε ο Ερντογάν θα το σκεφτεί πολύ να προβεί σε θερμό επεισόδιο.
Υπάρχουν και οι δηλώσεις Μακρόν, που έχουν κάποια σημασία, αλλά πρέπει εμείς να κατανοήσουμε ότι και αυτός δεν είναι “πανάκεια”!
