Πολλά είναι τα θέματα που έχει ανοίξει το κόμμα της Ν.Δ. να τα διευθετήσει, τώρα που κάνει τα πρώτα της βήματα και έχει μια περίοδο υποστήριξης από την κοινή γνώμη, η πλειοψηφία της οποίας την έστειλε στην εξουσία με αυξημένες προσδοκίες έναντι της απελθούσης κυβέρνησης. Είναι η ομαλοποίηση των διεθνών σχέσεων της χώρας με τους γείτονες, η αναθεώρηση του Συντάγματος, το “σκάνδαλο” Novartis, το προσφυγικό που ‘φτασε στο αποκορύφωμά του, οι παρεμβάσεις για την επιβολή της τάξεως στα στέκια των αντιεξουσιαστών και την εφαρμογή του ασύλου στα Πανεπιστήμια.
Η επιδίωξη της κυβέρνησης να εξαντλήσει τα όρια της συναίνεσης για τα περισσότερα απ’ τα πιο πάνω ζητήματα, θα ήταν ευχής έργον, αλλιώς θα καταλήξει σε σύγκρουση απόψεων και νοοτροπιών με αντιπαραθέσεις, διαμάχες και ρήξεις, ό,τι χειρότερο για να δηλητηριαστεί το πολιτικό κλίμα σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία των καιρών.
Ενα άλλο ζήτημα, που συζητείται παγκοσμίως και αποτέλεσε το κύριο αντικείμενο συνομιλιών στην ετήσια Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ήταν η κλιματική αλλαγή και η προστασία του Περιβάλλοντος, για το οποίο η χώρα μας είναι πολύ πίσω με τεράστιο κόστος. Δεν υπήρξε σεβασμός στην περιβαλλοντική νομοθεσία, στην προστασία και τη διαχείριση των υδάτινων πόρων, στο θέμα των απορριμμάτων και των χωματερών, που πληρώνουμε πρόστιμα. Παραμελήσαμε τις προστατευόμενες περιοχές και μολύναμε την ποιότητα του αέρα στην ατμόσφαιρα των πόλεων με τη δημιουργία νέων λιγνιτικών μονάδων και αναβάθμιση των παλαιών. Πολλοί πρωθυπουργοί έβαζαν στις προγραμματικές τους δηλώσεις την εκτροπή του Αχελώου, αλλά ο ποταμός κυλούσε στην κανονική κοίτη του. Δεν παρέλειψε και ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης να προαναγγείλει από τη Δ.Ε.Θ. τη “μερική εκτροπή”.
Στη χώρα μας έχουμε αναπτύξει μια πολιτική για το περιβάλλον, που αυτοαναιρείται από τα συμφέροντα των τοπικών συντεχνιών, που δεν έχουν ακόμα προσαρμοσθεί στην ανάγκη προσανατολισμού προς την κατανόηση ζητημάτων προστασίας του περιβάλλοντος. Είμαστε μακριά να συνειδητοποιήσουμε ότι το περιβάλλον είναι ένα σύνολο του οποίου αποτελούμε μικρό μέρος και όταν το παραβιάζουμε κάποια στιγμή μας εκδικείται.
Μια φονική πυρκαγιά, μια απρόοπτη φυσική καταστροφή, οι ακραίες καιρικές συνθήκες είναι ενδείξεις κλιματικής αλλαγής. Το ζήτημα δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί προσωρινά. Πρέπει το σύνολο των χωρών σ’ όλο τον πλανήτη να ανακάμψει, ακόμα και ‘κείνοι που μέχρι τώρα πιστεύουν ότι δεν επηρεάζονται οι ζωές τους απ’ την κλιματική αλλαγή και άρα αδιαφορούν.
Τα πράγματα, όσο απλά δείχνουν, όσο εύκολα διατυπώνεται ο λόγος επίλυσής τους, τόσο δύσκολη είναι η αντιμετώπισή τους. Εκείνοι, που έχουν την ευθύνη, να τα διαχειριστούν, σκοντάφτουν σε επιχειρησιακά συμφέροντα και… “σφυρίζουν κλέφτικα”!