Κληρονομιά

Η νέα χρονιά, που την υποδεχθήκαμε με πυροτεχνήματα και ευχές αισιοδοξίας και ελπίδας…. μετρά ήδη κάποιες μέρες.
Με μία κληρονομιά, όμως, την οποία της άφησε το 2015 και που δυστυχώς είναι πολύ βαριά… Και η οποία βέβαια περνάει… στις πλάτες της κοινωνίας μας, με τις “θυσίες” των Ελλήνων να συνεχίζονται -ως φαίνεται- και το 2016…
Οι μεταρρυθμίσεις, οι φόροι, τα “κόκκινα” δάνεια, οι μειώσεις συντάξεων, η ανεργία, τα capital controls και η… σημειωτόν ανάπτυξη δεν έχουν σκοπό να μας αφήσουν εύκολα… Ετσι, για να μην παίρνουμε και θάρρος!
Τι και αν ο Ελληνας πρωθυπουργός προσπάθησε στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του να μεταδώσει αισιοδοξία “προαναγγέλλοντας” ότι φέτος η Ελλάδα θα αφήσει πίσω την κρίση και θα βγει από την κηδεμονία των δανειστών.
Τι και αν ο Ευρωπαίος επίτροπος, αρμόδιος για τις Οικονομικές υποθέσεις, Πιέρ Μοσκοβισί υποστήριξε ότι «η κρίση ανήκει στο παρελθόν» κάνοντας λόγο για μία επιτυχημένη πορεία της χώρας μας. Τα γεγονότα άλλα δείχνουν. Η κοινωνία μας άλλα “βιώνει”.
Και για να φτάσουμε στο να γίνει πράξη το… όραμα του κ. Τσίπρα (ας μείνουμε σε αυτό), ο δρόμος είναι μακρύς: Το επόμενο διάστημα και σε ασφυκτικό χρονικό περιθώριο η κυβέρνηση θα πρέπει -μεταξύ των άλλων- να φέρει και να περάσει επιτυχώς -αποφεύγοντας (;) πολιτικούς και κοινωνικούς κραδασμούς- το ασφαλιστικό, να τελεσφορήσει η αξιολόγηση και να μπει στο “παιχνίδι” το ζήτημα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους.
Ενας νέος -λοιπόν- κρίσιμος κύκλος με… παρόντα μεγάλα αγκάθια της διαπραγμάτευσης μεταξύ κυβέρνησης – δανειστών ξεκινά.
Και το μόνο που μπορούμε να ευχηθούμε είναι να μην πληρώσουμε -για μία ακόμη φορά- ακριβά το “μάρμαρο”.